Hoofdstuk 12
We zitten al een kwartier te wachten en de bel is nog steeds niet gegaan. "Weet je zeker dat ze om 20.00 u zou komen?" vraag ik zacht aan Milan. "Dat zei de ambulancebroeder" antwoordt Milan. Ik sta op om drinken te pakken, maar dan kom ik erachter dat ik daarvoor de kamer uit moet. "Willen jullie ook wat drinken?" vraag ik. Mijn moeder schud alleen maar haar hoofd en staart weer voor zich uit. Milan knikt en zegt: "cola, alsjeblieft". Ik loop naar de keuken. Ik moet nog even zoeken waar de glazen en bekers staan, maar gelukkig vind ik ze snel. Ik pak 2 glazen en een kinderbeker voor Lotte, in de glazen doe ik cola en in de beker doe ik een klein beetje siroop met water.
Als ik de keukendeur uitloop, gaat de bel. onhandig probeer ik de deur open te maken en het lukt! Er staat een vrouw met blond, krullend haar voor de deur. Ze heeft een bezorgde en vriendelijke uitdrukking op haar gezicht. Haar ogen kijken mij geïnteresseerd aan. "Kom verder" zeg ik en samen met de vrouw loop ik naar de woonkamer, waar ik de beker en de glazen op tafel neer zet. "Hallo, ik ben Lilian en ik kom jullie helpen met jullie trauma". "Ik ben Kelly, dat is Milan, dit meisje is Tess en dat is mijn moeder Lidia" zeg ik "wilt u wat te drinken?" vraag ik ietwat bot. "Nee hoor meisje, dankjewel" zegt ze gemeend terug.
Met horten en stoten hebben wij, elkaar steeds aanvullend, het verhaal verteld. "Oh, wat erg!" zegt Lilian. Voor de zoveelste keer, rollen de tranen weer over mijn wangen en ik kan er niks tegen doen. Ik besef me nog steeds niet helemaal wat er met mij is gebeurd, maar ik besef me heel goed, dat mijn vader dood is. "Ik raad jullie aan, omdat er ook een familielid is gesneuveld tijdens de vlucht, om al jullie gedachtes, gevoelens en emoties op te schrijven" zegt Lilian. Ik zwijg. "Dan ga ik maar weer eens, want ik heb nog een andere afspraak. Ik regel via de mail wel een nieuwe afspraak met jullie. Heel veel sterkte en tot de volgende keer" zegt ze en voordat Milan op kan staan, is ze al de deur uit.
Wonder boven wonder doet mijn telefoon het weer. Ik heb 7 gemiste oproepen: 2 van Sven, 3 van Fleur, 1 van Lucas en 2 van Jess. Verder heb ik nog 18 privé berichten op Whatsapp. Ik klik op alle gesprekken en lees de berichten. Uiteindelijk vertel ik in de groep wat er is gebeurd.
I: Jongens, er is iets ergs gebeurd..
Fleur: OMG JE REAGEERT, VERTEl, SNEL❤
S: Wat dan??????
L: ?????
J: Omg, wat is er gebeurd Honey??
I: Ik ben met het vliegtuig neer gestort
I: Papa is dood
Finn: Gaat het wel goed met jou, echt super erg, gecondoleerd..
J: OMG KEL, gaat het wel!?!?!? Echt super erg voor je, we komen zo snel naar Engeland toe, wanneer kunnen we met zijn allen bij jou logere???
Fleur: OMFG gecondoleerd babe❤❤
J: Rt☝☝☝
S: Gecondoleerd Kelly, ik vond het zo kut voor je.. Hopelijk kunnen we snel bij je zijn..
L: Gecondoleerd..
L: Hopelijk gaat het met jou beter.. En met je moeder..
I: Jullie kunnen het vliegtuig morgenvroeg om 07.30 nemen, daar zijn nog 7 plaatsen vrij. Er is genoeg plek voor jullie, maar er is nog iemand anders bij ons, die ons heel goed heeft geholpen. Hij blijft hier een tijdje logeren. Na het vliegen moeten jullie een uur met de taxi, die regelen wij wel. Neem warme kleding mee, het is hier kouder dan je denkt.. Ik ga nu offline, ik ga voor mijn moeder, Lotte en Milan (de gast) zorgen. Bedankt voor jullie steun, jullie zijn de beste ❤❤❤❤❤❤❤❤❤Ik sluit Whatsapp af en loop de trap op. Er zijn 5 deuren en nog een trap. De eerste deur is de slaapkamer van Lotte. Hij is lekker ruim, met babyspullen en -speelgoed. De kamer is babyroze met wit en zilver. Echt prachtig.. Ik loop naar de volgende deur. Dat is een badkamer, er zit een groot bubbelbad in, met een kleine sauna. Ook staat er een regendouche. Zo'n lekkere grote. Daarnaast, staan er ook nog een klein kastje, een toilet en een dubbele wasbak. Ik loop naar de volgende kamer, die zal wel van mijn ouders zijn, nou ja, nu alleen nog van mijn moeder. Hij heeft paarse en grijze tinten. Hier staat een lekker groot tweepersoons bed, met 2 nachtkastjes ernaast. Ook hangt er een groot tv-scherm aan de muur. Ik doe de kamerdeur weer dicht en loop naar de een na laatste kamer. Dit is een grote inloopkast, die waarschijnlijk van mijn moeder is. Dan kom ik bij de laatste kamer. Als ik hem open doe, zie ik, dat dit een studeerkamer is. Er staat een groot wit bureau, met een glazen plaat erop. Op het bureau staat een Macbook. Er staat ook grote kasten met boeken erin. Als ik verder de kamer inloop, zie ik dat er nog een bank en een salontafel staan. Ik doe de deur weer dicht.
Als laatst loop ik de trap op, waar ik maar 1 deur zie. Ik doe hem open. Het is een hele grote, ruime kamer met een supergroot hemelsbed. Ook mijn kamer is zilver, wit en babyroze. Verder staan er 2 nachtkastjes naast mijn bed. Ik leg mijn telefoon aan de oplader en loop weer verder. Er staat een groot bureau, hetzelfde als die in de studeerkamer. en er staat een witte bank, met een salontafel en 2 poefjes en weer een heel groot tv-scherm aan de muur. Er zitten 3 deuren in mijn kamer. Ik maak de eerste deur open. Daarachter zit mijn eigen badkamer. Hij is wit, met dezelfde dingen als in mijn moeders badkamer. Alleen zijn ze hier met zilver- en wittinten. Dan maak ik de volgende deur open en hierachter zit.. mijn eigen inloopkast. Ik wist niet dat mijn ouders zo rijk waren! Mijn kast is voor 2/3 deel gevuld, met leuke kleren. Echt mijn smaak. Achterin staan van die pashokje (zo leuk! Nu lijkt het een winkel) met babyroze gordijnen en er staat een schoenrek met super veel schoenen. Van hakken, tot sneakers, tot sandaaltjes, werkelijk alles! Daarnaast staat nog een sieradenkast en als laatste staat er nog een kaptafel. Echt zo eentje die je bij celebrities ziet. En dan, open ik de volgende kamer.
JE LEEST
One girl
ChickLitKelly is een meisje die houdt van hockey. In Nederland zit ze in de MB1. Ze is vijftien als ze wordt gescout. Ze gaat studeren aan een (kost)school, waarbij ze hockey op topniveau met school combineren. Als ze dan eindelijk nieuwe vriendinnen heeft...