One girl

Hoofdstuk 34

Hoofdstuk 34

De zoemer gaat en ik word kreunend wakker. Nu al?! Saar springt op me en begint mijn gezicht te likken. Ik lach even en til haar op. Dan geef ik haar een kusje op haar kopje en knuffel ik even met haar.

Na een minuutje stap ik uit bed en trek mijn onderbroek en zwarte sportbh aan. Daaromheen trek ik een grijs, kort sportbroekje en een een felroze shirtje van Nike. Ik trek witte hockeysokken aan en pak mijn tas is.

08.20 - 09.10 u: training
09.10 - 09.45 u: training
10.00 - 10.50 u: geschiedenis
Pauze
11.10 - 12.00 u: Frans
12.00 - 12.50 u: biologie
Uit

Ik graai mijn Cloé tas van bed en stop mijn telefoon en een bidon met water erin. Ik loop naar beneden en ga aan een tafel zitten, alleen. Milan komt bij mij zitten. We kijken elkaar even aan, waarna ik mijn ogen afwend, omdat het een beetje awkward wordt. "Het spijt me" zegt Milan, om de stilte te verbreken. Ik knik, maar heb verder niet zo veel te zeggen. Ik zal hem nooit helemaal vergeven, maar ik ben niet zo'n meisje die lang boos blijft. "Vrienden?" vraag ik hem en ik glimlach naar hem. Hij knikt en glimlacht terug.

Nadat we ons ontbijtje op hadden, loop ik de tafel rond en geef hem een knuffel. Hij geeft mij een kusje op mijn voorhoofd en glimlacht naar me. "Succes met je training, vandaag krijg je toch te horen of je bij de MB1 zit volgend jaar?" vraagt hij lief. Ik knik weer en bedank hem. Dan loop ik naar de kleedkamer, zet mijn tas daar neer en loop door, naar het eerste waterveld.

"Dames, kom even bij elkaar!" schreeuwt onze coach voor volgend jaar, als ik in de MB1 zit dan. We komen bij elkaar en ik zie Jeske ergens tussen de meiden staan. Ze kijkt zelfvoldaan, alsof ze het papiertje al heeft gezien. "De meisje door zijn bij de selectie training en die dus in de MB1 zitten volgend jaar, zijn: Jeske, Sarah, Jente, Pleun, Luca, Lana, Kelly, Demi, Sanne, Faye, Kaitlyn, Cathy, Milou, Valerie, Isabau en Kaylee.

"Oh my godd! Luca! Oh mijn hemel, ik zit er gewoon in" roep ik in het Nederlands. Oeps! Als ik heel blij en enthousiast ben, ga ik in het Nederlands praten. Iedereen kijkt mij even raar aan en dan beginnen ook zij in hun moedertaal te schreeuwen. Het lijkt wel een kippenhok. Luca en ik maken een gek overwinningsdansje en dan roept onze coach ons weer. "Genoeg gezelligheid dames, nu weer aan het werk. We moeten nog veel doen als jullie in een nationaal elftal willen komen" roept hij om boven ons uit te komen en we gaan inlopen.

De dag gaat snel voorbij en voor ik het weet, zijn we alweer uit. Ik ren bij naar Hugo's kamer en loop al schreeuwend binnen, maar hij is er niet. Alleen Rick is er. "Goedendag mooie dame, waarom bent u zo blij?" Ik negeer het even dat ik hem haat en antwoord dan maar. "Ik zit in de MB1! volgend seizoen!" gil ik blij en ik spring in zijn armen.

Dat vindt hij blijkbaar niet erg, want hij begint me in het rond te draaien. Ik gil het uit en hij zet me weer op de grond. "Ik ben trots op u, mevrouw Verstegen" zegt hij en hij geeft mij een kus op mijn wang, waardoor ik even uit mijn balans raak. Ik kijk hem geschrokken aan, waardoor hij begint te grijnzen.

"Ben jij niet met Luna?" vraag ik hem verontwaardigd. "Nope, de enige waarmee ik straks ben, ben jij" zegt hij lief, maar ik trek me uit zijn armen los. "Ik wil niet met jou zijn, ik ben samen met Hugo" kaats ik hem terug, waardoor zijn grijns alleen maar groter wordt. "Jij gaat daar spijt van krijgen, schatje. Je komt er nog wel achter, Hugo is niet goed voor je" schreeuwt hij me nog achterna, maar ik ben de kamer al uitgelopen.

"Godverdomme, kun je niet uitkijken. LUL!" schreeuw ik tegen degene die tegen mij is aangelopen. "Kelly?" vraagt Hugo, mijn reactie peilend. "Oh, jij bent het. Sorry!" reageer ik zuchtend. "Wat is er?" vraagt hij liefjes. "Rick. Hij wil tussen ons stoken. Hij zei dat jij niet goed voor me bent en dat ik daar nog wel achter ging komen" zeg ik tegen hem, verbaasd dat ik nog niet in tranen ben uitgebarsten.

"Wat een lul" zegt hij. Ik knik. Hij geeft mij een stevige knuffel en een kus op mijn mond en gat dan weer op weg naar zijn kamer. "Ik krijg hem wel" roept hij nog na. Ik glimlach, wat een sukkel. Wel mijn lieve sukkeltje.

Ik loop naar mijn kamer en wanneer ik de deur openmaak, hoor ik geblaf. Ik zak door mijn knieën en Saar komt kwispelend aangerend. "Saartje!" roep ik blij uit en ik knuffel met haar. Ik hoor gekuch en mijn ogen gaan de kamer rond. Ik zie Luna staan, samen met Jente en Luca. "Luna! Jente!" roep ik, wéér blij uit. Ik ren naar ze toe en geef ze beide een knuffel, wat uiteindelijk een groepshug wordt.

Lachend gaan we op Jente's bed zitten en Saar komt bij mij liggen. "Dus wat vinden jullie van de verassing?" vraag ik, nieuwsgierig naar hun reactie. Ze knikken allemaal enthousiast. "Super leuk, van mij mag ze blijven. Saartje dus?" vraagt Luna. "Nee, eigenlijk heb ik haar Saar genoemd, maar bijnamen zijn altijd leuker, toch?" zeg ik. "Ja van mij mag ze ook blijven hoor" zeggen Luca en Jente tegelijk. Right, dat was eng. We beginnen keihard te lachen en daarna gaan we met zijn allen naar buiten, om met Saar te spelen.