One girl

Hoofdstuk 44

Hoofdstuk 44

We zeggen allemaal niks en ik schuif me aan tafel, nadat ik een bord vol eten heb opgeschept. We eten in alle rust en na een tijdje zitten we allemaal vol.

Mama voelt de spanning en zegt daarom ook: "Ik ga me maar eens omkleden. Als jullie klaar zijn, komen jullie ook naar het strand, toch?" Ik knik en daarna verlaat ze samen met Lotte de tafel.

"Ik wilde je alleen maar helpen schat, dat je dat maar weet" begon Hugo, "ik hou van je."

Een eenzame traan rolt over mijn wang. Hij snapt het echt niet hè?

"Het ging daar niet eens om. Papa is nog niet zo lang geleden dood gegaan en het was zijn verjaardag, dan mag ik chagrijnig doen en trouwens je zei dat ik moest veranderen, maar dat kan ik niet. Vroeger ben ik gepest en iedereen zei altijd dat ik lelijk en dik was enzo. Na die moeilijke tijd heeft papa mij geholpen. Hij zei dat ik nooit meer moest veranderen, dat ik goed ben zoals ik ben en dat ben ik nog steeds. Toen jij mij vertelde, alhoewel, je vertelde het niet, het was indirect. Het punt is, dat je mij woedend en verdrietig tegelijk maakte en-" verder kwam ik niet, want Hugo trok mij in een knuffel.

Ik glimlach droevig. Na tien minuten zo gezeten te hebben, komt mama weer aangelopen. "We gaan naar huis, dat heb ik net besloten. Vanavond, 8 uur precies, moeten we vertrekken naar het vliegveld."

Ze loopt weer weg en dan zeg ik tegen Hugo: "ik hoop dat het weer goed is, maar in ieder geval, wil ik nu even alléén rusten aan het zwembad." Hij knikt en ik loop naar het zwembad met mijn spullen.

~~~

Ik voel een warme adem in mijn nek als ik op mijn buik lig te zonnen. "Wat moet je" vraag ik aan Liam, tenminste ik denk dat het Liam is, want ik heb me nog niet omgedraaid.

"Jou" regeert hij. "Cliché" kaats ik terug.

Hij negeert mijn laatste opmerking en komt op mij liggen, waardoor mijn lichaam verstijfd.

"Verdomme Liam, laat me gewoon eens met rust" sis ik naar hem, ik bedoel, ik kan moeilijk schreeuwen als we aan het zwembad liggen en dat weet hij. Hij maakt er verdomme gewoon misbruik van. "Ga je het me nog vertellen, schoonheid?" vraagt hij met hese stem, waardoor ik kippenvel krijg.

"Nope" zeg ik met een ploppende p.

"Dan niet" reageert hij en als ik denk dat hij het eindelijk opgeeft, begint hij mij kusjes te geven in mijn nek.

Ik word wanhopig, omdat ik niks kan en probeer me om te draaien. Hij laat het toe en hijst zich een stukje omhoog, zodat ik me makkelijker kan omdraaien.

Ik kijk hem recht in zijn ogen aan en omdat ik, wat ik al zei, wanhopig word, kus ik hem. Hij is eerst in shock, maar hij herpakt zich. Glimlachend wordt de zoen steeds ruwer en uiteindelijk likt hij aan mijn onderlip.

Oké, ik ben wanhopig, maar niet zó wanhopig.

Ik houd mijn lippen stevig op elkaar en draai mijn gezicht om. Hij grijnst. "Durf je niet verder, lieverd?" vraagt hij. Ik tuit mijn lippen, terwijl ik nadenk en geef hem dan een knietje in zijn ballen.

Hij gilt het uit en klemt dan zijn kaken stevig op elkaar. Ik grinnik zachtjes van leedvermaak en wurm me dan uit zijn omhelzing. Ik ren, met mijn spullen, naar onze kamer en als ik er ben, wacht ik even. Ik moet even op adem komen.

Als ik weer rustig ben, open ik de deur en zie ik Hugo lief slapen. Zijn mond staat een stukje open en hij kwijlt, waardoor ik moet lachen.

Ik zet de douche voorzichtig aan en kleed me uit. Tijd om mezelf klaar te maken voor de vlucht.

~~~

Na ongeveer 11 en een half uur te hebben gevlogen, zijn we eindelijk weer in London. Onderhand is het alweer 12 uur 's middags en Luca en Luna komen Hugo en mij ophalen.

Ik neem afscheid van mama en bedank haar voor de leuke vakantie, daarna geef ik Lotte een kusje op haar kruin en loop ik met Luca en Luna mee.

"Kom Jente niet mee?" vraag ik aan Luca, die naast mij is komen lopen. ze schudt haar hoofd en ik knik. "Nee, ze was weer bij een van haar vele vriendjes. "Ofcourse" reageer ik en daarna lopen we weer verder in stilte.
We stappen in de auto en ik val meteen in slaap, wat best wel een wonder is, aangezien ik normaal gesproken niet kan slapen in een voertuig. Maar ja, ik heb dan ook al 15 uur niet geslapen toen we onderweg waren.