හීන 🌹🌹 අරන් 🌹🌹🌹
******** තිස් එක්වන දිගහැරුම ********* 🌹🌹🌹
--------------------------------------------------- 🌹🌹🌹❤️❤️❤️🌹
මම සිහත්ටත් රැගෙන බයික් එකේ කටුගස්තොට පාලම පසු වෙනකොට,
: අයියෙ.. කොහෙද කියන්නකෝ... මම හිතුව රජිත අයියලාගෙ ගෙදර යන්නෙ කියලා...
* තව චූටි දුරක්... ඉන්නකෝ..
කටුගස්තොට ඉදන් විනාඩි 10ක් 15ක් යනවිට මාළිගාව අසලට ලගාවිය...
: අයියේ මට නිකමටවත් කීවෙ නෑ... මම බෑ නොකිය නැගිටිනවනේ....
බයික් එක නවත්තලා, මම සිහත් සමග මාළිගාවේ ඉදිරිපිට මදක් නැවති බලා සිටියේය...
: අයියෙ යන් නැද්ද.. කල්පනා කරන්නෙ..
* මට උබව මෙතෙන්ට එක්කරගෙන එන්න ලොකු වුවමනාවක් තිබුණා.. අද වෙනකම් බැරි වුණා..
: දැන් අපි ආවනේ... යමු.. මල් ගන්නැද්ද...
* මම බයේ හිටියෙ අම්ම ඔයාට ගෙදරදි කියයි කියලා.. මල් කඩන් යන්න කියයි කියල ා...
: ගෙදර ගිහින් අම්මවත් අල්ල ගන්න ඕන..
ටිකක් සෙනග .. මල් කාරයින්ගෙන් නම් මල් ගන්න විසුමක් නෑ..
* සිහත්ට නෙළුම් මල් ද ඕන...
: මට සුදු මල් වට්ටියක් ඕන... එකක් ඇති..
මල් වට්ටියක් අතේ තියාන හරිම පින් පාටයි.. හෙල්මට් සපත්තු කවුන්ටරයෙන් තියලා.. තෙල් හදුන්කුරු මල් අරගෙන පෝලිමට එකතු විය... මට ඉස්සරහින් සිහත් සෙනග වැඩි නිසා.. සිහත් මා අතර හුස්මක දුරක් මට වඩා චුට්ටක් කොට නිසා හැමවෙලේම හැරී හැරී උඩ බලනව...
* සිහත් හැරෙන්න එපා.. හැප්පෙයි...
: ඔයාගෙ හූුස්ම බෙල්ලට වදිනවා..
* කෑ ගහන්න එපා..
මාළිගාව දොරටුවෙන් ඇතුලට පය තියන තැන ඉදන්.. සිහත්ව ළගට ගත්තට.. කවදාවත් අතින් අල්ලන් මේ මළුවෙ ඇවිදින්න බැරි වෙයි..
: මොකද ඔච්චර හිතන්නෙ...
* උබෙ බර උරහිසට දැනුන පළවෙනි දවසටත් වඩා මොකද්දෝ බරක් අද දැනෙනවා..
YOU ARE READING
හීන අරන් | Completed | Happy Ending
Non-Fictionආදරයම හොයන පුංචි හිතක්.. නැටුමටම කැපවෙන ඒ හිතට දරාගන්න බැරි තරම් වගකීම් වැඩිවෙනකොට... ඒ අහිංසකයගෙ වගකීම ගන්න අහන්බෙන් ඇවිත් අයිති කරගනෙ තමන්ගෙ අම්ම තමන්ටත් වඩා ආදරේ කරන දිහා බලන් සතුටුවන ප්රේමවන්තයෙක්... ඒ දඩම්බර පුංචි හිත මෙල්ලකරන් ආදරය පුරවන හී...