******** තිස්තුන් වන දිගහැරුම ******** 🌹🌹🌹
------------------------------------------------------------ 🌹🌹🌹🌹🌹🌹
පසුදා උදෑසන මම ඔෆිස් එකට ගියේ.. සිහත් සමග අමනාපෙන්ය... සිහත් මගෙන් තුවාලද කියලවත් ඇසුවෙ නැත.. මම ලගින් යනවිට පවා ඉක්මනින් මග හරින්නේ මේ දවස් ටික ඈත්වෙන්න කියපු නිසාය.. නිදාගෙන සිටි කාලය හැර නැගිටපු වෙලාවෙ සිට වේදනාවේ අඩුවක් නැත..
+ දේව් උබට හාට්ඇටාක්ද බං පපුව අල්ලගන්නෙ.. දැන් ගොඩක් සැරයක් දැක්ක මං ... අසනීපයක් නම් කියපන්...
* නිකං අවුලක් නෑ...
රජිත යන ගමන් පපුවට තට්ටුවක් දමා,
+ හරි මචං...
* ආ..... අත ගනින්...
+ මොකද යකෝ...
* උබ හිනාවෙයි කීවොත්...
+ යකෝ හිනා වෙන්න බැරි ය පස්සෙ.. ඇක්සිඩන්ට් වත් උනාද..
* නෑ නෑ බං..
+ මොන බම්බුවක්ද බං.. අමාරුවක් තියෙනවනම් බෙහෙතක් කර ගනින්..
* කෑ නොගහ හිටපන්.. කියන්නම්...
සිහත් බල්ලෙක් වගේ හැපුව බං..
හිනාවෙන්ට එපා යකෝ..
+ මේක මාර පොරක්නෙ...
* විභාගෙ ඉවර වෙනකන් චුට්ටක් ඇතින් ඉමු කීවා.. එ්කට මහ රෑ පාන්දර යකාවැහිල ඌට
+ උබට මාසයක් විතර ඇදුමක් නැතුවනම් ඉන්න වෙන්නෑ..
* එ්ක තමයි බං කවුරුවත් දැක්කොත් මම වටේ යනව කියල හිතයි..
+ ටීච දැක්කොත් උබව ඉක්මනටම බන්දයි..
* බය කරන්ට එපා බං..
+ ලගට වරෙන්කෝ..
* කියපන්...
+ ඔතන විතරමනෙ හැපුවෙ... ෂුවර් එකටම...
* තොට මම කියන්නෑ.. හපපු තැන්... බෙහෙත් දාන්නටද..
+ පෙන්නපන්..
රජිත මගෙන් ෂර්ට් එකෙන් අල්ලගෙන බොත්තම් ගදලවන්නට ලෑස්ති විය...
/ මොකද අනේ ඔයාල මේ කරන්නෙ...
රජිතත් මමත් ගැස්සුනේ... නිර්මාණි බලන් හිටපු විදිහටය..
YOU ARE READING
හීන අරන් | Completed | Happy Ending
Non-Fictionආදරයම හොයන පුංචි හිතක්.. නැටුමටම කැපවෙන ඒ හිතට දරාගන්න බැරි තරම් වගකීම් වැඩිවෙනකොට... ඒ අහිංසකයගෙ වගකීම ගන්න අහන්බෙන් ඇවිත් අයිති කරගනෙ තමන්ගෙ අම්ම තමන්ටත් වඩා ආදරේ කරන දිහා බලන් සතුටුවන ප්රේමවන්තයෙක්... ඒ දඩම්බර පුංචි හිත මෙල්ලකරන් ආදරය පුරවන හී...