හීන 🌹🌹 අරන් 🌹🌹🌹
********* පනස්හතරවන දිගහැරුම *********** 🌹🌹🌹
උදේ 9ත් වෙලා අහම්බෙන් වගේ ඇහැරෙනකොට සිහත් ඇහරලා පෝන් එක ඔබ ඔබ පුටුවෙ ඉදගෙන ය..
• සිහත්....
: මෝර්නින්...
කටපුරා හිනාවෙලා මගෙ ළගට ආවෙ..
: මම නැගිටලා චුට්ටක් වෙලා..
• කිස් එකක් දෙන්නකෝ...
නලලටත් කම්මුලටත් තදකරලා හාදුවක් තියලා..
: මේ රැවුල අඩු කරන්නකෝ..
• ඇයි.. අවුල්ද...
: අවුලක් නෑ.. තව ටික දවසක් ගියොත් වැද්දෙක් කියල අරන් යයි..
• උබ මට වැද්ද කීවනේ...
: ඔය ඉතින්... වැරදියටමයි හිතන්නේ...
• උබ සේව් කරාට මම කැමති මෙහෙම ඉන්ට..
: නැටුම් සර් පන්නනවා එහෙනම්..
• සර්ට වෙන වැඩ නැද්ද බං..
: එ්ක හින්දනෙ නැත්තන් මගේ අත් කකුල් වලහ වගේ.. හැබැයි දැන් මටත් හුරු නෑ..
• තොපි භාගෙට ඇදන් නටන හින්ද තමයි..
: ආ.... උදේම රණ්ඩුවක් ඔ්න ද..
• ඉන්න අරූව ඇහැරවමු...
ප්රමෝද්ට ඇදේ ඉදන්ම කෝල් කලාට ආන්සර් නොකල නිසා.. නැගිටපන් ... මැසෙජ් එකක් තැබුවේය...
ප්රමෝද් ට කෝල් නොකර ඉන්න තිබුණා දන්න තැනක් නම්.. පහළට යන්නට නම් කෝමත් බැහැ.. සිහත්තුත් මමත් කාමරයෙන් එළියට ගියේ ම නැත.. මහන්සියට සැපට නින්ද ගියාට සීතල නිසා මට ඔළුව රිදෙන්න විය...
• සිහත් නිදා ගත්තෙ කොට්ටෙ නැතුවද...
: ඔයා අමාරුවෙන් හුස්ම ගත්තෙ.. රෑ කැස්සක් එක්ක.. එ්කයි කොට්ටෙ තියල ඉස්සුවේ...
• මට කතා කරන්න එපැයි..
: නින්දෙන් කහිනවා.. දගලනවා.. මම ටිකක් වෙලා ඔළුව අතගෑව නින්ද යනකන්..
• නිදා ගත්තෙ නැද්ද මැණික..
: ගෙදර ගිහින් නිදා ගමු..
YOU ARE READING
හීන අරන් | Completed | Happy Ending
Non-Fictionආදරයම හොයන පුංචි හිතක්.. නැටුමටම කැපවෙන ඒ හිතට දරාගන්න බැරි තරම් වගකීම් වැඩිවෙනකොට... ඒ අහිංසකයගෙ වගකීම ගන්න අහන්බෙන් ඇවිත් අයිති කරගනෙ තමන්ගෙ අම්ම තමන්ටත් වඩා ආදරේ කරන දිහා බලන් සතුටුවන ප්රේමවන්තයෙක්... ඒ දඩම්බර පුංචි හිත මෙල්ලකරන් ආදරය පුරවන හී...