𝗢𝗡𝗘 𝗦𝗛𝗢𝗧 𝗔𝗡𝗗 𝗬𝗢𝗨'𝗥𝗘 𝗚𝗢𝗡𝗡𝗔 𝗗𝗜𝗘 (𝗣𝗔𝗥𝗧 1)
YUIJI MOIRA VERDIN POV
“Bakit wala si ivan sa labas ng kwarto mo yuiji?”
Nilingon ko si betty at pinag kunotan ng noo.
“Hindi ko din alam, siguro hindi na ako pinababantayan ni knight kay Ivan. May mas importante sigurong inutos si knight sa kanya” Usal ko.
“Ganon ba” Tumango tango ito.
“Teka lang, kaya kaba pumunta dito sa kwarto ko para lang tanongin kong bakit hindi na ako binabantayan ni ivan? Ano bang meron sa kanya? Huh betty?”
“H-huh? Ano bang sinasabi mo! Pumunta ako dito dahil gusto ko lang ipaalam sayo na aalis ako ngayon dahil mang g-groceries ako” tumayo na ito at sinamaan ako ng tingin
“Eh bakit ka nagagalit? Nag tatanong lang naman ako”
Napaiwas ito ng tingin.
may something talaga si betty! May hindi siya sinasabi sakin!
“N-na gulat lang a-ako” naglakad na ito papalapit sa may pinto “S-sige aalis na ako ikaw na lang bahala dito sa bahay tutal magaling naman yang sugat sa talampakan mo” at tuluyan na nga itong umalis.
Napapailing naman akong pumasok sa banyo para maligo.
Anong meron kay ivan? Hindi kaya...
May gusto si betty sa lalaking yon?!?
—
Nang matapos maligo ay naisipan ko na lang dalhan ng pagkain yong mag kambal.
Alam ko namang hindi sila lalabas ng kwarto kapag hindi ako nakakatulog sa paghihintay sa kanila.
Ewan ko nga ba sa dalawang batang yon!
Parang ang laki laki ng galit sakin?!
Pagbukas ko ng pinto ng silid nila na datnan kong nakaupo si lexi at nag c-cellphone.
Napasulyap pa ito sakin.
“Hi morning! Nag dala ako ng breakfast para sa inyong dalawa ni lexon” masiglang usal ko.
“Lexon is not here”
Naupo ako sa harapan nito at inilagay ang dalang pagkain sa lamisang na papagitnaan namin.
“Eh, na saan ang kambal mo?” Tanong ko.
“I don't know, maybe nasa barkada niya?” Sagot nitong nasa cellphone parin ang tingin.
Nasa barkada? Ang aga aga niya namang umalis?
“Kung ganon ako na lang angkakain sa pagkaing dinala ko kay lexon” At itinuro ang pagkaing nasa lamesa “Kain kana rin ha? Para Naman tumaba ka”
Napatingin ito sakin at pinag taasan ako ng kilay.
“Ayukong tumaba! Nakakapangit sa isang babae kapag mataba ka! Yong classmate nga naming si aira ang taba taba kaya ang pangit pangit”
Napatulala ako sa sinabi nito.
Ang harsh naman ng bata ito! nag Mana ka nga sa kuya mo!
“𝑮𝒖𝒎𝒂𝒈𝒂𝒏𝒅𝒂 𝒚𝒐𝒏𝒈 𝒑𝒂𝒏𝒈𝒊𝒕 𝒔𝒂 𝒑𝒂𝒏𝒊𝒏𝒈𝒊𝒏 𝒌𝒐”
Napailing ako ng maalala yong sinabi ni knight sakin.
“Ko—”
/*BOGSHHHH*/
Natigilan ako sa pagsasalita ng makarinig kami ng malakas na pagsabog.
“A-ano yon?” nanginginig na tanong ni lexi sakin.
Hindi ako nakasagot, hindi korin naman alam kong ano yon.
Pinilit ko nalamang pakalmahin ang sarili ko.
/*BANG-BANG-BANG*/
Sabay kaming napatili ni lexi ng sunod sunod kaming nakarinig ng malalakas na putok ng baril.
“Lexi..” Nanginginig kong tawag dito.
Maluha luha naman ako nitong nilingon.
Nilapitan ko naman siya at mahigpit na yinakap.
Nasaganoon kaming posisyon ng biglang bumukas ang pinto..
{KNIGHT QUANTUM POV}
“That's all for now let's continue this tomorrow” Malamig kong usal sa mga taong nakikinig sakin.
“Ahh sige po sir quantum”
“Ok po sir”
“Ok sir quantum”
Hindi ko na sila pinansin at lumabas na ng conference room.
Naglalakad na ako papuntang opisina ng biglang tumungo yong cellphone ko.
Sinagot ko ito ng makitang si ivan ang tumatawag.
“Yes ivan?”
“Boss, tumawag sakin ang isa sa mga nagbabantay sa mansion at nalamang kong sinusugod ito ngayon k—tot*tot*tot” hindi kona pinatapos mag salita si ivan at agad na pinatay ang tawag at pagtakbong umalis.
“WAIT LANG SIR KNIGHT!! MAY PAPAPIRMAHAN LANG AKO SA INYO!” Rinig ko pang sigaw ng isa sa mga impleyado ko.
Pinagtitinginnan nadin ako ng ibang mga nagtratrabaho sa kumpanya ko dahil sa pagtakbo ko.
Ramdam ko din ang paglakas at pagbilis ng tibok ng puso ko.
Damn!
END OF CHAPTER 22!
