LAVİNİA MAHALLESİ

VEDA VE MERHABA

Cenazeleri oldum olası sevmemişimdir .Yaşamak kadar gerçek bir durumdu ölmek fakat ağlayan insanları görmek kimi zaman yorardı insanı. Kerim'in Babasının cenazesine gitmedim . Seneler sonra eski evimin bulunduğu mahalleye gidecektim. 

Çocukluğumun geçtiği huzurlu ve tamamen şimdiki hayatımdan farklı bir hayat . Zengin olmak insana verilen en büyük hediye mi yoksa sınav mı bunu uzun süre düşünmüştüm. Ceza olabilirdi çünkü; Caner Babam hayatına bu zengin hayatın bedeli olarak canını feda etmişti. 

 İki ve üç katlı evlerden oluşan içinde binbir entrika dönen bu evler dışarıdan bakıldığında özenilen fakat içlerinde çoğu sırları barındıran evlerdi.

Bizim evimizin sırları babamın borçlarıydı şimdi geriye ne annem ne babam kaldı. Hayatımda ben var mıyım? Bunu bile artık tam olarak bilemiyordum. 

Eski evimin önüne geldiğimde huzur veren bahçemizde başka aileler çiçek açıyordu. Benim solan Yıldızlarımı başka aileler parlatıyordu. Canım daha çok acımasın diye hemen Kerim'in evine gittim. Kalabalık insanların arasında ağlayan insanlar, ne kadar iyi olduğunu anlatan sözler bilindik şeyler konuşuluyordu.

Kerim'in annesinin yanına gittim .Yüzü üzüntüden çökmüş bedeni sanki yürüyen ölü misali donuktu.

'' Başınız sağ olsun.''Beni tanımadığı çok belliydi.

'' Teşekkür ederim.''  Yüzüme bakmadı. 

Ben de çok fazla ora da durmadım Kerim'i bulup ona da Baş sağlığı dilemek istedim fakat bulamadım.

İçimi sıkan bugün kalbime bir iç bunaltma olarak dönmüştü. Midem bulanıyordu kendimi kötü hissediyordum. 

Kendimi bu bunaltıcı günden atmak için hemen Saadet Ablaya gittim. Tüm bu yaşananları anlattım bu anlattıklarımı sadece  işiten kişi sadece o değildi. Kuzenide duymuştu.

''Yıldız senin için çok bunalmış gel beraber gezelim.'' bu çocuğun kollarının iri olması acayip beni etkiliyordu.

''Tamam.'' biraz kafa dağıtsam sanırım çok iyi olacaktı..

Adını daha yeni öğrenmiştim Adı:Behram'dı  Anlamı :Merih Yıldız'ı demekmiş. Adımız kadar biz de acaba uyucakmıydık? 

Enis'in bakkalından geçerken bizi gördü bize seslendi ama yüzüne bakmadan geçtim sonradan ikimizin peşinden geldi.

''Yıldız bana kızgın mısın ? '' yüzü mahçup gibiydi.

''Sana neden kızgın olayım?'' umursamazdım.

''Kerim babasının durumunu anlatınca önemli olduğunu düşündüm.'' Belki de kendince haklıydı.

''Bana ondan elektirik alamıyor gibi davranıp gizli gizli numaranı veriyorsun sen çok garipsin:'' Yüzümde alaycı bir gülümseme vardı.

''Üçümüz gezelim isterseniz gün sonlanıyor:'' Enis'in bu teklifine hayır demek içimden gelmedi.

Tam üçümüz arabaya binip gezecektik ki...Enis'in Telefonu çaldı ve iş toplantısı çıktı.

İşin garip yanı Enis şöyle dedi:

''Yıldız'ı iyi eğlendir.''

Lavinia Mahallesi bana şans dile yeni bir güne yeniden MERHABA..

60