ISSIZ BİR PİKNİK

53 3 0
                                    

Gaye'yi uzun süredir bu kadar heyecanlı görmemiştim. İstanbul'da bir çok yer biliyorum fakat bunların; bizi piknik diye getirdiği yer. Yaprakları solmuş, çok az insanın bulunduğu ve şehir dışında bulunan bir yerdi. Gaye ve diğerleri nasıl burayı beğenmişti.

   Babam öldükten sonra; " zengin Yıldız". Yok olacaktı bunu nasıl görmezden gelirim?

    Üzerimde bile; Gaye'yle geçenlerde pazardan aldığım Kırmızı bir badi ve altında artık üzerimde eskiyen pantolonum vardı. Böyle mi olacaktı?
Artık ben de piknik diye; Unutulmuş bir ormanın içinde mi? Doğanın harika olduğunu anlamaya çalışacaktım. 17 yaşıma kadar; herşeyin en son  modeline sahip olan ben ,
" ucuz bir yaşamın; harika anlarını mı arayacaktım?"

Gerçekten Buğra'nın beni aramıyor oluşu mu? Yoksa fakirliğe alışmaya çalışmak mı? Beni bu kadar germişti. Bilmiyordum. Alp ve Gaye biraz ileride bulunan; Hayvan kokularına aldırış etmeden; salıncak kurmuş, masanın üzerine gazete sermiş benim neye bu kadar daldığımı sorgularcasına

" hadi Yıldız gelsene, Burası ne kadar güzel bir yer." Dedi ve  kendi kendilerine gülümsüyorlardı.

" tamam , pişiler soğumuş nasıl ısıtacağımızı düşünüyordum." Diye bir yalan uydurdum.

" onlar öyle yenir." Dedi ve masanın üzerine bir çok şey taşımaya başladılar.

Giray yanıma geldi ve gözleri gözlerime ilk kez bu kadar yakından bakmıştı.

" Yıldız sana iyi gelmesi için ; piknik fikrini düşündüm ama sen hiç mutlu değilsin." Sesi  çok üzgündü ve burada bulunan günümü kötü geçirmeye niyetim yoktu.

" Abi burası neden ıssız ve unutulmuş bir kasaba gibi? Dedim ve bir anda suratı düştü.
" sen 18 yaşında değil misin? Ben 23 yaşındayım sence ben çok yaşlı bir erkekmiyim? Bana bir daha abi deme! Sesi ve yüzü çok korkunç olmuştu.
" tamam " dedim ve hemen Gaye'nin yanına gittim.

İştahla hepimiz kahvaltımızı ediyorduk, Alp ve Gaye çok iyi anlaşmışlardı fakat Giray'ın bana çok kızgın olduğu belliydi. Telefonuma mesaj geldi.
1 yeni mesaj Annem✉️
Kızım; HALAMLARDAN DÖNDÜM NEREDESİNİZ? Çabuk gel! Bir şey konuşacağız.

Annemin mesajını söyledim ve apar topar hemen mahalleye döndük. Annem benimle; bu kadar önemli ne konuşabilirdi ?
  Eve girdiğimizde o gün bir şeylerin değişeceğini anlamıştım..
                              19

LAVİNİA MAHALLESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin