SİYAH SATIR (+18)

İLK KUMAR

Gece duyduklarım beni bu sabaha farklı uyandırdı.

Bir de Aras'ın bedenime sarılı olan kolu. Öyle sıkı kavramıştı ki hareket edemiyordum. İlk defa Aras gitmeden önce uyanmıştım. Bunca zamandır beraber uyuyorduk. Onunla uyumak her şeye bedel gibi bir şeydi. Onunla uyanmakta öyle.
Ben farkında olmadan git gide Aras'a tutuluyordum. O bunu fark ediyor muydu?
Gece söylediklerini hatırlıyorum. Asla da unutamayacağım şeyler söyledi.

Yavaşça Aras'ın kolunu tuttum ve havaya kaldırıp ona döndüm. Benim üzerimi örtmüştü ama kendi üzeri açıktı yarı çıplak yatıyordu. Bir eli başının altında,diğer eli belimdeydi. Uyurken bile sinirli bakıyordu. Tebessüm ederek ona bir tık daha sokuldum. Parfüm sıkmıyordu,bu kokusu nereden geliyordu?

Aldığım her nefese onun kokusunu sığdırıyordum. Farkında bile olmadan onun varlığına aşık olmuştum. Ben bana kötü davrandığı her anı unuttum,bana yaptığı iyi şeyleri baz aldım ve onu öyle tanıdım onu öyle kabullendim. Dün gece onun bana söylediği her şey benim için kötü şeyleri sildi attı. Bahanem sonunda gerçekleşmiş oldu.

Beni sıkı sıkı tutması,beni korumaya çalışması bilmiyorum içten içe öyle mutlu oluyordum ki...sürekli başıma bir iş gelsin istiyordum,Aras beni hep korur diye.

Yüzünü doyasıya inceledim,hep hayal ettiğim o erkeğe sahip olmuştum sanki. Ege bile hayalimde ki erkek değildi ama Aras...cuk oturmuştu hayallerime.

"Biraz uyusan mı? Beni incelemen hoşuma gitmiyor."
Sıçramıştım, beklemediğim bir andı.
Aras gözleri kapalı şekilde gülümsüyordu.
"Sanada günaydın."
Bu defa Aras bana sokulmuştu.
"Böyle olursa bana hep gün aydın olur yani."
Bu defa yüzüne gülümseme yerleşen kişi bendim.

"Ne zamandır uyanıksın ki?"
"Koluma dokunduğun andan itibaren."
"Öyle hassassın yani hissediyorsun her şeyi?"
Aras genişçe gülümsedi ve gözlerini açtı.
"Sen dokunduğun için."
Şımardım hemde öyle böyle değil.
"Böyle güzel uyanırsam bana da hep gün ayar seni şimdi anlıyorum."
Aras doğrulu ve saçlarımdan öptü.
"Duş alıp geliyorum."
Aras yanımdan kalktı ve banyoya doğru ilerledi. Bense hemen odadan çıkıp mutfağa inmiştim.

Duş alması beklediğimden uzun sürmüştü. O sırada ben mutlu evli çiftler gibi Aras ve kendime mütevazı bir kahvaltı masası hazırlamıştım görünce gerçekten bayılacaktı. Ben bu düzene gerçekten alışmıştım kendimi evin hanımı gibi hissediyordum. Aras'ın eşi gibiydim. Gerçekten şerden hayır geliyormuş bunu iyice anlamış oldum. İlk başta şer gibi görünen o şey şuan mutluluktan ağzımın kulaklara ulaşmasına sebep oluyordu. Mutluydum,istemsiz mutluydum. Sevgi gördüğüm,ilgi gördüğüm için mutluydum. Bu kadar basit şeyler de mutlu olmama yetmişti. En ufak sahiplenmesi bile. Bu geçen zamanda Aras'ın bana hissettirdiği her şey ona körü körüne bağlanmama vesile olmuştu. Kendi bunu bilerek yapmamıştı farkındaydım ama sonuç benim açımdan bu olmuştu. Aras'ın duyguları hakkında pek bir bilgim yoktu. Aras ketum biriydi,kendini açmadığı sürece onu okuyamıyordum. O ne hissediyor bilmiyordum ama şuna emindim ki bir şey hissetmeyen biri,bir kadına yakın davranmazdı. Beraber uyumaz,onu koruyup kollamaz,onun saçlarını öpmezdi. Bence Aras'ta beni seviyordu.

Tezgaha yaslı bir vaziyette kendime yaptığım kahveyi içiyordum. Aras hâlâ gelmemişti neden bu kadar uzun sürmüştü böyle normalde erkekler bu kadar uzun süre duş almazdı. Hava yine yağmurluydu. Dışarıyı izlemek huzur veriyordu. Aras'ı beklediğim için bahçeye çıkmamıştım,camdan izliyordum sadece.

Belime yerleşen iki kol yüzünden elimde ki fincandan tezgaha kahve dökülmüştü.
"Üstüne geldi mi?"
Gülerek Aras'a dönmeye çalıştım ama müsaade etmemişti. Saçlarımı kokluyordu.
"Hayır gelmedi ama yani korktum Aras ne cin gibi bir anda şey yaptın öyle!"
"Ne yaptım?!"
"Korkuttun işte!"
"Korku iyidir bence."
"Mmm ama sen korkutma bence."
Kendisi beni çevirdiğinde yüzünde ki o gülümseme içimin kıpır kıpır olmasına sebep olmuştu.
"Kahvaltı hazırladım bize!"
Masaya doğru baktı,ardından bana.
"Sen bize? Yani sana ve bana? Bize ait bir kahvaltı masası mı?"
Kaşlarım çatıldı.
"Bir mahsuru mu var?"
"Sen yani bizi düşünüp bu masayı hazırladın doğru mu?"
"Evet Aras ne oluyor?"
Hızla beni kendine çekti ve sıkı sıkı sarıldı.
"Seni de düşünceni de o kahvaltıyı da yerim ben!"
Kıkırdadım ve sarılmanın verdiği o hazzı yaşadım.