Αν Δεν Πεις Το «ΣΑΓΑΠΩ»

Κεφαλαιο 24.

Σάββας.
28 ετών.

ΚΛΕΙΝΩ ΤΟ ΦΩΣ.

Ανοίγω την πόρτα να φύγω και εκεί που νόμιζα είμαι μόνος δεν ήμουν.

«Ακόμα εδώ;Είναι δέκα το βράδυ...»της λεω και σήκωσε το κεφάλι της από τον υπολογιστή.
Και μου χαμογέλασε.

«Πάντα θα φευγω μετά το αφεντικο.Είναι κανόνας»λεει και με το χέρι της σπρώχνει τα ξανθά μαλλιά της πίσω.

Γελάω καθώς πλησιάσω.
«Τι κανείς ακόμα εδώ;»ρωταω.
«Κοιτάω λίγο το πρόγραμμα της εβδομάδας.Ποιος δεν έχει πληρώσει και παραγγέλνω τις στολές ποδοσφαίρου για τους επισήμους αγώνες.»
«Μπορείς να τα κανείς και αύριο αυτά.Άντε στο σπίτι σου.Θα σε περιμένουν»λεω γιατί εντάξει εγώ να αργήσω.Επιχείρηση μου είναι.
Αλλά αυτή;

«Το μόνο που με περιμένει είναι τα πατατάκια στο ντουλάπι που θα τα καταβροχθίσω όταν ξαπλώσω στον καναπέ και δω ανόητες σειρές της τηλεόρασης χωρίς ουσία μέχρι να με πάρει ο ύπνος εκεί..!»λεει.

Είναι μόνη της;
Δεν το περίμενα βασικά.

Η Ελευθερία είναι η γραμματέας που διαλέξα για την ποδοσφαιρική ομάδα που άνοιξα εδώ και λίγους μήνες.Ήρθαν πολλές αλλά αυτή έκανε το κλικ.
Και κάθε μέρα καταλαβαίνω ότι έκανα την καλύτερη επιλογη.

Είναι δουλευταρου.Με καλή διάθεση πάντα.Με χαμόγελο.Και έχει υπομονή πράγμα που είναι αναγκαίο όταν δουλεύεις με παιδιά.

Ολοκλήρωσε το προσωπικό  της ομάδας αυτής με πολύ αρμονικό τρόπο.
Είναι ότι χρειάζομαστε.

«Μια χαρά τρόπος να τελειώσεις την μέρα σου μου φαίνεται»συμφωνω.
«Και εσυ μόνος σαν την καλάμια στον κάμπο βλέπω αφεντικό.Καλά πάμε...»λεει.
«Εμένα μαρεσει να είμαι σαν την καλάμια στον κάμπο όμως Ελευθερία»απανταω.

Και όντως μαρεσει.
Είναι το μόνο που ξέρω τόσα χρόνια βασικά.

«Έλα τώρα Σαββα.Μην μου πεις ότι Σαρεσει να πηγαίνεις σπίτι και να μην σε περιμένει απολύτως κανένας...!»

Το σκέφτηκα για λίγο.
Το να είμαι μόνος είναι από επιλογη.
Αλλά είναι και το αυτονόητο.
Δεν μου βγαίνει τίποτα άλλο έτσι για μένα είναι κάτι στάνταρ.

«Δεν είναι ότι μαρεσει.Απλά το έχω συνηθίσει»της λεω.

Σηκώνεται και κάνει το κύκλο του γραφείου της.Ανοίγει το μικρό ψυγείο που έχουμε εκεί και παίρνει δυο μπουκάλια νερό.Μου δίνει το ένα και το άλλο το κρατάει για τον εαυτό της.