TWIN TRUE IDENTITY (Complicated Story)

CHAPTER 14 "i want to taste you"

🗣️📣Next update!!! Don't forget to FOLLOW me po para lagi kayong updated sa mga new chapters and novels ko po.. *^_^*

..

FOURTEEN

Hindi ako makapaniwalang tumawag sakin si Mark para lang itanong kung nasan ako?

Sa pagkakatanda ko Tintin already said na napaalam siya kagabi kay Mark na aalis kasama ako?

Oh baka naman sinusubukan niya lang kung talaga ngang kasama ko si Tintin?

Hindi ako tanga para hindi ko maramdaman na may pagtingin si Mark kay Tintin.

Hindi mahirap hulaan si Mark sa klasi pa lang ng mga tingin niya kay Tintin kahit galit ay may halong pag-aalala, may halong selos na hindi maipagkakaila.

Ang mahirap lang basahin ay si Tintin, hindi ko mabasa kung ganun din ba siya kay Mark.

Pero sa ngayon ay eenjoyin ko munang kasama sila Kristel at Tintin ngayon.

Napangiti ako ng maalala ko ang tagpo naming tatlo.

Kumatok muna si Tintin bago nagsalita.

"Kristel buksan mo ang pinto!"

Walang nagsalita pero bumukas ang pinto at bumungad samin ang xerox copy ni Tintin, nakaTshirt dress itong kulay pink, nakaladlad ang mahaba at curly nitong buhok na kulay rosegold na lalong nagpalabas ng kaputian ng kaniyang katawan.

"Oh my God! Tintin i really miss you so much!" Nakatakip ang bibig nito at nanunubig na mga matang niyakap niya ang kambal.

Ang sarap nilang tingnang dalawa nakakatuwa lang na nakayang buhatin ni Tintin si Kristel gayung parehas lang namang silang skinny ang katawan bahagya pa nitong inikot ikot ang kambal na tawa naman ng tawa.

Matapos nilang magbitaw saka lang ako naalala ni Tintin na ipakilala sa kaiyang kambal. Well naiintindihan ko naman yun dahil ganun nila kamiss ang isa't isa.. partida 2 weeks pa lang iyan..

"Ah.. Kristel siya ang tinutukoy kong si Ace, Ace this is my twin Kristel!" Pagkatingin pa lang sakin ni Kristel pakiramdam ko may kung anong nagcecelebrate sa sikmura ko at may nagtatambol naman sa dibdib sa lakas ng tibok nito.

Ano ba itong nararamdaman ko? Ganitong ganito ang pakiramdam ko nung una kong makita si Tintin sa karinderya.

Gusto kong ipagwalang bahala pero hindi ko kaya.. hindi kaya sila talaga ang nawawala kong kapatid?

Hindi kaya lukso ng dugo ang nararamdaman ko??..

"Hi! Ahm.. your so beautiful like your twin.. " wala sa sarili kong bigkas habang nakatitig lang sa kaniya.

"Of course cause were twin Ace!" Malakas na tawang sagot ni Tintin habang si Kristel naman ay tila isang dalagang pilipinang nakatakip ang bibig na bumubungisngis.

"Kristel can i hug you?.. A friend hug? Or a brother hug?" Hindi ko alam para sabik akong mayakap siya.

"I thought i'm the only one who wants a cuddle it looks like were the same Ace!!" Mahinahong sagot ni Kristel na medyo namingkish ang pisngi.

Bahagya pa itong napaigtad sa gulay ng biglang hampasin ni Tintin ang lamesa.

"Oh my gad Kristel! Ang haba non ah! it more than five sentences!" halatang hindi makapaniwalang sabi ni Kristel kaya napatingin akong muli kay Kristel na namumula na ang mukha sa hiya.

Pero meron sa isip ko na malabong sila ang nawawala kong kapatid dahil alam nito na bunga sila ng maling relasyon at pinamigay lang sila which is malayo sa kwento ng pagkawala ng dalwa kong kapatid.