Your Deadly Kiss

CHAPTER 38

Agad kong binitawan ang barili nang makita kong nakalumpasay na ang asawa ko sa sahig at may umaagos nang dugo sa bandang bewang nya.

"Imee!" Sigaw ko at agad syang binuhat.

"Imee wake up! Please wake up!" Tarantang sabi ko at inalog sya pero hindi na sya nagising. She's full of blood.

Agad ko syang binuhat at sinakay sa kotse at sinugod sa isang pribadong ospital. Agad ko syang pinasok at sinalobong naman kami ng mga nurses at pinahiga sya sa isang higaan  at hinila papuntang ER.

Naiwan ako sa labas. Hindi ako mapakali at nakatayo lang ako habang nakahawak sa buhok ko. Binaril ko sya. Nabaril ko sya.

No no no, she can't leave me.

Nabaril ko ang asawa ko. But it was an accident. I-i didn't mean to shoot her.

B-But what if she die? No! She can't die, hindi nya ako iiwan. Hindi ko kaya pag mawala sya! Mababaliw ako pag namatay sya.

Agad na tumulo ang mga luha ko dahil sa aking iniisip. I can't lose my wife.

Makalipas ang ilang oras ay dumating na ang doktor kaya napatayo ako at agad na nagtanong tungkol sa asawa ko.

"they're good now, hindi malalim ang tama ng bala sa tiyan ng asawa mo kaya agad namin itong natanggal at hindi na rin malala ng kondisyon nya, buti nalang at agad mong naisugod dito sa hospital at buti nalang din na hindi tinamaan ang baby" Saad ng doktor na ikinagulat ko.

"Pardon?!" Tanong ko.

"you're wife is 2 weeks pregnant, but don't worry, they're fine now" Sagot ng doktor at tinapik ang balikat ko bago magpaalam na umalis.

Naiwan akong tulala at hindi makapaniwala sa narinig.

She's pregnant? We're having a baby?

Tuloyan na akong umiyak dahil sa binalita ng doktor sakin. Muntik ko nang mapatay ang mag-ina ko. No!

"what have i done!" Saad ko sa aking sarili at di ko napigilan na masuntok ang pader dahil sa galit. I shoot my wife! and my child! Fuck!

Ano nalang ang sasabihin ko kay Imee pag magising sya? Mapapatawad ba nya ako? Iiwan nya na ba ako? Pero hindi ko kaya!

"sir, ililipat na po namin si ma'am sa room 119" Rinig kong sabi ng nurse. Agad naman akong sumunod at pinuntahan ang asawa ko. Tulog pa sya habang hinihila ang higaan nya papunta sa kwarto nya.

Nang mailipat sya ay nagsi-alis naman yung mga nurses. Umupo lang muna ako sa tabi ng kama at hinawakan ang kamay ni Imee na naka dextrose. Napabuntong hininga ako.

"I'm sorry love..." Bulong ko at may pumatak naman na isang butil ng luha sa pisnge ko.

Knowing that she's pregnant, is a big surprise and precious gift to me cause we're having a baby. My first child. But, this happened. I shoot them.

"I'm so sorry love, p-please forgive me" Dagdag ko at humalik sa kamay nya. Hinawakan ko naman ang tiyan nya gamit ang isa kong kamay at hinaplos iyun. Wala pang baby bump, but I'm already excited to carry my child.

IMEE'S POV

Nagising ako na nakahiga sa isang hospital bed at ang unang bumungad sa akin ay ang ilaw sa kesame. Dahan-dahan akong tumingin sa paligid at dun ko nakita si Rod na natutulog sa tabi ko habang nakasubsub ang kanyang mukha sa kanyang braso at nakaupo.

Hawak din nya ang kamay ko at masasabi kong, mahimbing ang tulog nya. Tahimik akong umayos ng upo at dahan-dahang tinanggal ang kamay ko sa kanya pero naging dahilan ng pagkagising nya.