TÜRKÇE HOCAM|YARI TEXTİNG

15.BÖLÜM

Giray'dan...

"Ada!"sesim çok yüksek çıkmıştı.Koşarak arabama bindim.Hızlıca gaza bastım.Yarım saattir geziyordum ama yok araba sanki yokolmuştu.

Babam gilin evinin önünde durduğumda sinirle arabadan indim.Bu olayın babam harici kimseyle ilgisi olamazdı.Kapıyı sertçe çaldım hizmetçi kapıyı açınca bir hışımla içeriye girdim.

"Babam nerede?"diye bağırdım."BABA!"diye bir kez daha bağırdım.Annem hızlıca merdivenlerden indi.

"Oğlum ne oldu?"diye çekinerek yanıma yaklaştı."Ana babam nerde?"diye sordum.Annem merdivenlerin yukarısına baktı.Anlamıştım ki çalışma odasında duruyordu.

Merdivenleri ikişer ikişer çıkıp odaya daldım.Babam telefonda bir görüşme yapıyordu bitmesini bekledim.Bitti.

"Ne yaptın sen?Çabuk söyle.Neden Ada'yı kaçırdılar.KONUŞ!"diye bağırdım.Babam yavaşça kalktı,ela gözlerini üzerime dikti.

"Ada kim evlat?"odada volta atmaya başladım."Bunu Seyfioğulları yapmış olabilir mi?Baba cevap ver!"diye bağırdım.Kimseyi duymuyordum,sadece hemen onu bulup,sıkıca sarılmak istiyordum.

"İncelt sesini.Otur!"dedi.Koltuğa geçip oturdum.Sinirle ayaklarımı yere vuruyordum.

"Ada kim önce onu söyle?"dedi.

"Sevgilim."dedim.Başımı önüme eğmiştim.

"Yapma evlat ağlamayacaksın değil mi?"dedi.

"Seviyorum baba aşığım.Onun kılına zarar gelsin aile falan dinlemem.Cehenneme çeviririm bu dünyayı."dedim.Babamın kaşları havalandı.

"Baran Seyfioğlu bunu yapmaz.Anlaştma yaptık."dedi.Kendi kendine konuşur gibiydi.

"Ama o günlerde bizim çocuklardan biri Kuzey Seyfioğlu ile bir atışma yaşadı.Bilirsin oğlunu önemser Baran..Belki antlaşmayı artık yok sayıyordur."dedi.Gözlerim sinirden alev alırken hızlıca ayağa kalkıp odadan çıktım.Merdivenlerden indim.

"Oğlum ne oldu.İyi misin?"dedi annem.Onu hiç duymadan evden çıktım.

Arabama bindim ve Baran Seyfioğlu'nun evine doğru sürdüm.

°

Kapıyı sertçe çaldım.Kimse kapıyı açmıyordu,daha sert çalmaya başladım.

"AÇIN KAPIYI BARAN AĞA!"diye bağırdım.

Kapı en sonunda açılmıştı,bir kadın korkarak bana bakıyordu."Baran Seyfioğlu nerede söyle!"diye bağırdım.O an da verandadan giren Baran ağayı gördüm.Hızlıca yanına yürüdüm.

"Sevgilim nerede,ne yaptın ona,çabuk getir onu buraya ÇABUK!"dedim.Baran ağa yavaşça geçip koltuğa oturdu.

"İstediğim şeyi biliyorsun Giray.Kızım Nazlı'yla evleneceksin.Yoksa o kızı yaşatmam."dedi.Ellerimi sinirle sıktım.

"Ben de sana hayır dediğimi hatırlıyorum."dedim.Baran Ağa kaşlarını çattı.

"O zaman..."dedi ve telefonunu çıkarttı.Bir numarayı tuşladı."Kızı kaldır."dedi.Anında Baran Ağa'nın telefonunu aldım elime.

"Dur yapmıyorsun dur.Dur yapma dur."diye bağırdım.

"Tamam evleneceğim dur evleneceğim."diye bağırdım.Baran Ağa telefonu eline aldı ve adama durmasını,ardından sağ salim Ada'yı eve bırakmasını söyledi.

"O kızın kılına zarar gelirse değil Nazlı senin soyunu kuruturum."dedim.Baran Ağa acıyla gülümsedi.

"Keşke kızımı böyle sevseydin be Giray.Seyfioğulları ve Demir ailesi büyür ve kocaman bir aile olurdu.Gerçi yine öyle olacak."dedi.Kaşlarım tamamen havalanmış,gözlerim sinirle dolmuştu.