TÜRKÇE HOCAM|YARI TEXTİNG

21.BÖLÜM

Giray ellerini tenimde gezdirdikçe nefesim içime kaçıyordu.Kalbimin atış hızı dengesizleşmişti.

Saçlarımı elleri arasına aldı ve arkaya doğru attı.Dudakları dudaklarımdan ayrılıp,boynumu hedef almıştı.

Üzerimde ki beyaz cropumu çıkardı. Sobanın sıcaklığı çıplak tenime vurdukça,kavruluyor gibi hissediyordum.

Onun her zerresini özlemiştim.Reddetmek ruhuma ihanet etmek olurdu.

Gözlerime uzanıp,öptü.Sonrasında tekrardan dudaklarımı sıkıca emdi.Oradan da boynuma doğru indi.

Ellerim üzerinde ki dar badiyi hızlıca çıkardı.Gözlerim kaslarında gezindi ve şaşıracağım bir noktada sabit kaldı.

Sol göğsünün üzerinde olan A harfi ve A harfinin çizgisinin üzerinde oturan bir genç kız...Sağa doğru dönmüş kafası,rüzgarda dağılan saçları vardı.

Gözlerim kilitlenmiş bir şekilde dövmesine bakıyordu.Çenemden tutup gözlerimi kendi siyah bir boşluğu andıran gözlerine çevirdi.

"Ada..."dedi mırıldanarak.

"Benim baş harfim mi bu?"şaşkınca gözlerimi büyüttüm."Ama...sen ne ara yaptırdın bunu?"diye sordum.

"Kalbimde senden başkası olamaz.Bunu sana kaç defa diyeceğim.Beraber olduğumuz geceden sonra bunu kalbime mühürlemek istedim."dedi.Gözlerimi ateş eder gibi gözlerine diktim.Minderimi biraz kaydırıp uzaklaştım.

"Bu sefer sana kanmayacağım.En son sana güvendiğimde.Beni ucuz bir kadın olarak görmüştün."dedim.Giray kaşlarını çattı.Yapma der gibi bakıyordu.

"Ada lütfen sadece bilmen gereken,ben senden hiç bir zaman vazgeçmedim."dedi.Küçük bir kahkaha attım.Burnumu çektim.Buz gibi olan bakışlarımı yüzünde gezdirdim.

"Giray sen benden,ben sana geldiğimde vazgeçtin.Beni elde etmek sana yetti işte.Uzatmaya gerek yok.İnan acı çekiyorum ama seni unutacağım."gözlerimi dövmesinin üzerine kaydırdım."Bu dövmede benim için hiç bir şey ifade etmiyor.Mesela Kuzey yapsa evet aşırı mutlu olurdum."dedim.

Giray sinirle yüzüme bakmaya başladı.Ayağa kalktı ve masaya bir tekme attı.Kanepede duran kırlenti alıp gelişi güzel savurdu.

"Kim bu ammınakoyayım.Kim bu Kuzey.Ne ara bu kadar hayatına girdi bu çocuk senin?"diye bağırdı.

Ayağa kalktım ve işaret parmağımı yüzünün üzerine salladım."Bir daha bana bağırma hakkını kendinde bulma."dedim.Giray odada bir kaç volta attı.

"Bana bak...Bana bak Ada.Ne Nazlı,ne Kuzey hepsini hayatımızdan atacağım.Eğer ben bunlarla uğraşırken sen benden gidersen.İşte o zaman kendimi öldürürüm."dedi.Kaşlarımı çattım.Bir adım atıp ona yaklaştım.

"Ne ile uğraşıyorsun?Söylesene Giray olay ne?Konu ne anlatsana bana...Anlat artık...Hayata küsmeme izin verme...Senden gitmeme izin verme..."dedim.Gözleri gözlerimden kaçtı.Sobanın yanına gidip mindere oturdu.Dizlerini kendine çekti ve elleriyle sardı.

"İnan herşey senin için.Sadece bunu bileceksin Ada..."dedi.Gözlerimden akan yaşla,ellerim onu silmek için atıldı.

Kanepeye doğru yürüdüm ve kanepeye uzandım.Ellerimi çenemin altına koydum.
Gözlerimi yumdum.Yanımda bir beden hissettiğimde gözlerimi açmadım.

"Kıskanıyorum seni...Herkesten...Her şeyden...Sadece benim ol..Sadece o mavi ama bal gibi tatlı olan gözlerini bana göster istiyorum..."dedi.Elleri saçlarımda gezinmeye başladı.

"Neden getirttirdin beni buraya?"diye sordum hala gözlerim kapalıyken.

"Özledim..."dedi.Gülümsedim.Acı bir gülümsemeydi bu...