47.BÖLÜM:KIRMIZI BALON

3.9K 215 113
                                    

Giray'dan...

Ada elleriyle silahı yere attı ve şok içerisinde dona kalmıştı.Dakikalardır Ada'ya sesleniyorduk ama tepkisizdi.Sadece Semender'e bakıyordu.

Elleri bir adamın kanıyla kırmızı olmuştu.

°°°

O gün babam,Mehmet'i bir tanıdığına göstereceği için yola çıkmıştık.Az çok gördüğüm sokaklara özlemle bakıyordum.
Mehmet sayesinde yine çıkıyordum ama yine de hep hasrettim sokaklara.Özgür değildim sonuçta.

Babam arabayı durdurduğunda bir parkın önündeydik.Mehmet arabadan indikten sonra babam sürücü koltuğundan bana dönüp,"Sen burada kal."dedi.Alışıktım.
Kafamı onaylar biçimde salladıktan sonra Mehmet genç bir kadının yanına oturdu. Bildiğim kadarıyla uzakta yaşayan bir akrabasıydı.Buraya geldiğinde de Mehmet'i görmek için getirirdi babam bizi buraya.Zaten yılda sadece bir kez gelirdik.

Parkta zıplayarak oynayan iki çocuk vardı.Ne kadar mutluydular.Ne kadar özgürdüler.Gözlerim sadece onlara odaklanmıştı.Arabanın camını hafiften indirdim.

Üzerinde kırmızı ve çiçekli bir elbise vardı bir kızın.Masmavi gözleri o kadar derindi ki...

Babam gilin yanına yaklaştı.Elinde ki kırmızı balonu sıkıca tutuyordu.Gözlerim sadece onun üzerinde durmak istercesine başka yere bakamıyordu.Ne bu yazar ruhu Giray.Her neyse işte böyle.

Kız ilk bana sonra babama baktı.Yüksek sesle,"Hey dev amca,o esirmi?"diye sordu.Gülümsedim.

"Hayır neden sordun?"dedi babam.

"O da çıksın dışarıya."diye bağırdı.

Mehmet'in tanıdığı kadın,kızın ellerini tuttu."İstersen git sohbet et kızım."

Kız gülümseyerek yanıma geldi."Merhaba ben Ada.Sen kimsin?"diye sordu.

Tekrar gülümsedim."Ben de Giray.Memnun oldum."

"Ben de.Seni kaçırma mı ister misin?"diye sordu birden.Gözleri çok güzeldi.Evet gerçekten güzeldi.

"N-nasıl yani?"

"Sessiz ol."dedi ve arabanın kulpunu indirdi.Ellerimden tuttu ve arabadan aşağıya inmemi sağladı.Ben ondan bayağı uzundum.Bu halimize ister istemez sırıttım.

"Ne sırıtıyorsun dişsiz."dedi.Daha çok sırıttım.Göz kısmaları çok yakışıyordu yüzüne.

Beni parkta oynayan diğer çocuğun yanına götürdü."Merhaba ben Mertık."dedi.Kahkaha atmıştım.

"Adını söyleyemiyor nedense.Biz de Mertık diyoruz."dedi Ada.

"Merhaba ben de Giray."dedim.Ada ve Mertık'ın elleri tamamen çamura bulanmıştı.

"Neden elleriniz çamurlu?"diye sordum.Ada ellerini ellerime sürttü.Benim de ellerim çamurlu olmuştu.

TÜRKÇE HOCAM|YARI TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin