TÜRKÇE HOCAM|YARI TEXTİNG

14.BÖLÜM

Telelefon da o biyografiyi ve Giray ile Ela'nın takipleştiğini gördükten sonra direk annemin yanına gidip Mert gile gitmek için izin aldım.

Ayakkabılarımı giydim ve Giray'ın dairesinin önünde onu beklemeye başladım.Gözlerim ağlamaktan cayır cayır yanıyordu.

Asansör kapısı açıldığında gözüm ağır ağır Giray'ın gözlerini buldu.Korkuyla dizlerinin üzerine çöktü ve ellerini dizlerime koydu.

"Sevgilim ne oldu sana iyi misin Ada?"dedi.Sesine bile tahammülüm yoktu."Kapıyı aç."dedim.Hızlıca ayağa kalktı ve kapıyı açtı.Dizlerimin üzerinde durdum,ardından içeriye girdim.

Montumu üzerimden çıkardım ve ona döndüm.

Elimdeki telefondan Ela'nın hesabını açıp gösterdim.Ellerim titriyordu.Nefesim küçülmüştü.

"Bu,sadece öyle istedi diye Ada cidden.Yemin ederim.Bu sadece bir takip.Size ulaşmak için hocam dedi bende izin verdim."dedi.Yalvarır gibiydi.

"Yemin ederim,yemin ederim,yemin ederim...Yeter Giray yeter bıktım.Şu halime bak sınav senem de düştüğüm,düşürdüğün duruma bak...Bana seni seviyorum diyorsun ama başkalarıyla takipeşiyorsun. Ne hikmetse kız hesabına kalp koyuyor. Hocalarla yakınlaşıyorsun." dedim.Ellerimi alnıma dayadım ve volta atmaya başladım.

Kafasını sinirle önüne eğdi ve kahkaha attı ama bu kahkaha tabiki de mutluluktan dolayı değildi.

"Bak Ada yeter ha bire çocuk çocuk küçük şeyleri büyütüyorsun...Bıktım...Sadece bir takip.Önemsiz konuları büyütme artık." dedi.

Dondum,buz kestim.Volta attığım yerde duraksadım.Gözlerinin içine baktım. "Dediklerim,yaptıklarım saçma ve çocukça mı?Neden aşık oldun o zaman bana?Çocukmuşumya neden beni kendine bağladın o zaman?"diye bağırdım.

Montumu kanepeden alıp giyindim. Kollarımdan tuttu.

"Öyle demek istemedim.Ben cidden öyle demek istemedim.Özür dilerim... sinirle..." Kollarımı ondan kurtardım.

"Bitti..."burnumu çektim."Madem...madem sen böyle umursamıyorsun ben de umursamam...bitsin Giray..bitsin o zaman." dedim.Kollarımdan daha sıkı tuttu.

"Olmaz Ada.Hande'de ki gibi olmayacak bu sefer.Bekle."dedi.Hala kaçacakmışım korkusuyla kollarımı tutuyordu.

"Alo!Ela merhaba bugün beni neden takip ettiğini bir kere daha açıklar mısın?"diye sordu Giray.Telefonu kendinden uzaklaştırmıştı,sesi dışarıya vermişti.

"Hocam merhaba.Iı..ben sadece size ulaşmak için diye,hocam yanlış anlamayın." dedi Ela.En ince yapmacık sesiyle.Nefret ediyordum bu kızdan.

"Oldum Ela.Rahatsız oldum çıkarır mısın takibi?"dedi Giray.Göz yaşlarım akmaya devam ediyordu.Kollarımı acıtmamak için korkuyla tutuyordu.

"Peki hocam çıkarıyorum.İyi akşamlar."dedi Ela.Giray cevap vermeden kapattı telefonu.

"Suçum yok seviyorum seni ve ben bu gibi sebeplerden artık bitsin istemiyorum. "dedi. Ellerimle boynunu kavradım ve kendime çektim.Kokusunu iyice içime çektim.Kakao kokusu içime dolarken,canlandığımı hissediyordum.

"Özür dilerim ben de seni hep yanlış şeylerle suçluyorum."

"Kim olsa aynı şeyi düşünürdü üzülme."dedi.

Oda beni kucağına aldı ve sıkıca sarıldı.İçimde ki ona ait olma duygusu sonuna kadar beni dürtülerken ben ise kendime zapt olmak istiyordum.

Giray kucağıda ki beni kanapeye yatırdı.Kanepede dağılan saçlarım ve tir tir titreyen vücudum onu sonsuz derecede arzuluyordu.