TÜRKÇE HOCAM|YARI TEXTİNG

26.BÖLÜM

Koşarak Giray'a sarıldım.Ağzından acıya dair bir ses çıkınca korkarak geri çekildim.

"Bir şey mi oldu iyi misin?"diye sordum.Sesim korkarak çıkmıştı.

"Yok yok iyiyim."dedi ve tekrardan dikkatlice bana sarıldı.

Bir kaç dakikadır öylece sarılıyorduk. Giray'dan ayrıldığımda uzanıp yanağımdan öptü.

"Çok korktum."dedi.Daha sıkı sarıldım.

"Bende çok korktum.İyisin ama değil mi?"diye sordum.Mırıldanarak "Evet."dedi.

Kafamı kaldırıp,etrafa baktığımda babam ile göz göze gelmem bir oldu.Ellerini iki yana açtı.Gözlerim dolmuştu.Oda çok korkmuş görünüyordu.Kalktım ve hızlıca ona sarıldım.

Kendimi bu evde ilk defa tamamlanmış hissetmiştim.Babam saçlarımı ovaladı ve saçlarımdan öptü.Başımı eğdiremeyecek babam yanıma gelmişti.İşte şimdi hiç bir şeyden korkmuyordum.

Yanaklarımı ellerinin arasına aldı.Gözlerimin içine bakıp gülümsedi.

"Kızım benim çok korktum.İyisin değil mi?"diye sordu.Tekrardan sıkıca babama sarılmıştım.

"İyiyim baba.Özür dilerim.Sana herşeyi anlatmam gerekirdi."dedim.Babam belimi sıvazladı.

"Benim kızım yanlış bir şey yapmaz.Sana güveniyorum ben.Sadece korktum Ada.Kızımı koruyamamaktan korktum."dedi.Dolan gözlerimden bir damla süzüldü.Burnumu çektim.

"Seni çok seviyorum baba."dedim. Gülümsedi.

"Ada kızım istersen bir duş al.Dinlenin Giray ile."dedi Gönül anne.Ona döndüm ve gülümsedim.

"Olur Gönül anne."Babama doğru döndüm.Acıyla gülümsedim."Annem..?"diye sordum.Babam ilk önce yere baktı.Biraz durdu ve sonrasında gözlerimin içine baktı.

"Gelmedi."dedi.Gözlerim etrafta gezindi ve bir şey demeden odaya çıktım.

Odaya girip,direk banyoya geçtim.Sıcak bir duş aldım ve bornozuma sarılıp,banyodan çıktım.

Saçlarımı azıcık kuruttum,eşofman takımımı giydim ve odadan çıktım.Giray odaya gelmemişti.

Aşağıya indiğimde Mert bir kenarda telefonu ile oynuyordu.Giray ile babam da beraber sohbet ediyorlardı.Ciddi bir konu konuştukları belliydi bu yüzden bozmak istemedim.

Terasa baktığımda Aydın baba ile Gönül anne terasta,ateşin önünde oturuyorlardı.

Mert'in yanına doğru yürüdüm.Mert beni gördüğünde ayağa kalktı.

Ona sıkıca sarıldım,oda bana sarıldı.Yanına geçip oturdum.

"Nasıl oldun?"gözlerimle ona baktım ve gülümsedim.

"İyiyim.Daha iyiyim."dedim.Derin bir nefes aldım.

"Mehmet var ya Giray'ın kardeşi gibi olan...O Baran ağanın oğluymuş."dedim fısıldayarak.

"Ne!?"Mert eliyle yüzünü sıvazladı."Bu nasıl oluyor?Bunlar küs ise Mehmet nasıl Giray ile yakın?"diye sordu.Ben de bilmiyordum. Hala da anlamamıştım.

"Bilmiyorum.En doğrusu Giray ile konuşmak ama sırası değil."dedim.Mert kafasını salladı.

"Haklısın bence de uygun bir zamanda konuşursun."dedi.Ellerimi birbirine sardım.

"Biz nasılız peki?"diye sordum.Mert derin bir nefes aldı.

"Biz iyiyiz Ada.Sadece bana bir şey anlatmıyorsun.Yardıma ihtiyacın oluyor, bana gelmiyorsun.Kendin halletmeye çalışıyorsun.Buna kızıyorum ben." dedi. Kafamı önüme eğdim.