TÜRKÇE HOCAM|YARI TEXTİNG

50.BÖLÜM:BÜYÜK SIR

Oy ve satır arası yorumlar unutulmuyor!

•••

GİRAY'DAN...

Mutfağa indim ve kendime sert bir kahve hazırladım.Ada'ya her baktığım da kendimi çok kötü hissediyordum.Çok bencil hissediyordum.Ben gerçekten iğrenç bir adamdım.Bence onun aşkını da haketmiyordum.O çok saf seviyordu.Çok sadık kalıyordu.O bana gerçekten çok masum aşıktı.Peki ben?Onu deliler gibi sevdiğimden kısıtlamaya çalışıyordum.Ona hep zarar veriyordum.Delirmek üzereydim.Gerçekten çok büyük bir çıkmaza girmiştim.

Kahvemi yudumlarken merdivenlerden Mert'in indiğini gördüm.Neden pembe ayıcıklı kıyafet giymişti?

"Günaydın hocam."dedi.Kafamı gülümseyerek iki yana salladım.

"Günaydın da...Sen neden ayıcıklı gecelik kullanıyorsun?"diye sordum.İstemsiz sırıtmıştım.

"Ha bu mu?Bu bana İzmir'in aldığı hediye.Onunla uyurken giyerim." dedi. Tekrardan gülümsedim.Mert gerçekten çok iyi bir dayıydı.Peki onunla bu sırrı paylaşırsam bizi anlar mıydı?

"Anladım."demekle yetindim.Etrafta gezindi gözleri."Ada nerede?"

"Uyuyor.Uyandırmadım."kahvemi dezgaha koydum ve içeriye geçip oturdum.Mert'te gelip yanıma oturmuştu.

"Ayıp ya vallaha.Dün çok yoruldunuz demek."dedi kınayarak.Göz devirdim ve sertçe baktım.

"Tamam ya sakin ol.Şakaydı."dedi.

"Boran!"diye bağırdım.

"Efendim abi."dedi Boran.

Kafamı ona doğru dönderdim."Bugün Sadık gidip,İzmir'in doktorunu getirsin.Kontrolü var."

"Tamam abi."

İlk önce Mert'e baktım ardından Boran'a baktım."Sümeyla'ya haber verin bugün belgeleri getirsin.Bir de hain olan o adamı halledin."dedim.

Mert gözlerini kısarak bana baktı."Ne haini?"

"Şirkette biri bizi salak zannetti biraz. O."dedim.Ayak ayak üzerine attım.

Ada saçları birbirine girmiş,uykulu bir halle merdivenlerden iniyordu.Çok tatlıydı.Tam bir şeker kızdı.Doğal,kimseyi takmayan.Sadece mutlu olmak isteyen şeker kızdı.

"Günaydın tırrekler."dedi.Küçük bir kahkaha attım.Tatlı demiştim değil mi?Eh hala biraz tatlıydı.

Kanepeye yaklaştı ve kanepenin üzerine kendini bırakıp,üzerime yayıldı.Saçlarını ellerim ile okşadım.

"Günaydın sevgilim."dedim ve saçlarından öptüm.

Masum gözlerini bana çevirdi ve elleriyle sakallarımı okşadı.

"İzmir'e baktın mı?"diye sorduğunda gözlerimi Mert'e çevirdim.

"Baktım ben.Hemşire yanında.Kitap okuyor."dedi.Ada kırlenti aldı ve Mert'e fırlattı."Aferin lan kukuliii."diye bağırdı. Sırıtmıştım.Bugün mutluydu.Güzel uyanmıştı.Bugün onunla konuşamazdım. Mutluluğunun bozulmasını istemiyordum.

Ada'nın telefon melodisi kulaklarıma doldu ve masada ki telefonuna uzandım.Elime aldığım da Babası arıyordu.

Ada,telefonda yazan adı görünce yerinden doğruldu."Baba?"dedi telefonu açtığında.
"Ciddi misin?"diye sordu.Ne için ciddi miydi?"Tamam.Bekliyorum."dedi ve telefonu kapattı.Gülümseyerek bana döndü.