37.BÖLÜM

5K 281 87
                                    

"O benim de kızım Ada.Bugün doğum günü ve beni buradan kovamazsın."dedi.İtiraz eder gibi.UF niye bu kadar yakışıklıydı bu adam.Yani "Yavrum anan baban nereli,nereden bu kaşın,gözün temeli?"diye sordum.Sormadım tabiki.Sakin olun.

"Duyuyor musun?"diye sordu. Yakışıklılığından ne duyabilirdim. Biraz daha konuşsa,bende sadece dinlesem öylece.İzmir elleriyle saçlarımı okşamaya başlamıştı.

Nazlı yanıma yaklaştı.Omuzlarımdan tuttu.Kulağıma yaklaştı."Kuzum bence kalsın,hem İzmir mutlu olur."dedi.Herkes susup,sadece Giray konuşabilir miydi..?

Giydiği siyah kumaş pantolon ve kaslarını saran siyah gömleği ve buna eklenen kiremit rengi kabanı ile konuya adapte olabilmem çok zordu.

"Giray istersen geç otur sen.Ama şu adamlar çıksın.Bir de şu bana garip garip bakan adam."dedi Mert.Mert'e doğru bakan kişiye doğru döndüm.Boran,Mert'e garip garip bakıyordu.

Giray gözleriyle bir işaret yaptı ve adamlar bana dönüp selam verip,evden çıktı.

Bende neden bana selam verdiklerini bilmiyordum.

"Kuzum biz yukarıya çıkalım."Gözlerim Mert'i buldu."İzmir benimle olacak.Sen biraz dinlen."dedi.Kafamı onaylar biçimde salladım.Giray oturduğu yerden bizi izlemeye devam ediyordu.

Yavaş adımlarla yukarıya çıktım.Bizi nasıl bulabilmiş olabilirlerdi ki?

Gerçi engeli kaldırırsan nenen bile bulur Ada.

Yatağa uzandım.Gözlerimi yumdum. Bacaklarımı karnıma doğru çektim ve ellerimi yüzümün altına koydum.

Ne kadar da yakışıklı olmuştu.Yüzü gözü çok güzel di.O da benim hakkımda bunu düşünmüş müdür acaba?Ada adamı terk ettin ve şuan nasıl yakışıklı olduğunu  düşünüyorsun?Harbiden tam bir tutarsızsın.

Ama İzmir'e nasıl özlemle bakıyordu.Acaba ona cani derken ben de cani olmuşmuydum.Baba ve kızı ayırmıştım. Ama haklı nedenlerim vardı.

Belki de en baştan beri tek cani bendim.

Değildin Ada.Cani olan,Aydın ve Baran...

Gözlerimi kapattım,açtım.Tekrar kapattım.
Tekrar açıldı.Beynime birazdan sövebilirdim.Gözlerimi tekrardan kapattım. Tekrar açıldı.Ya sabır allahım.Sinirle alnımı ovaladım.

"Ne yani neden kapanmıyorsun?Alt kata mı gitmek istiyorsun?Yok ya başka?"kendi kendime söylenmeye başlamıştım galiba.

Oflayıp,başımı kapıya doğru çevirdim.Giray gülümseyerek kapıya dayanmış ve beni izliyordu.

"Pardon,ben sadece lavaboya gidecektim." dedi.Cevap vermeden arkamı döndüm. Acaba gitmişmiydi.Çok mu sert yapmıştım?Saçmalama Ada.O senden izinsiz evini bastı.Basmadı.Basmış gibi oldu.

Adım sesleri arkama doğru yaklaştı. Nefesimi sıkıca tuttum.Gözlerimi yumdum. Odam ilk defa kakao kokusuyla tanışıyordu.
Ve ilk defa sevdiğim adamın kokusuna şahit oluyorlardı.Bu davarlar onu çok iyi tanıyordu ve 3 yıldır bu anı bekliyorlardı.

Burnuma kadar gelen kokusunu bol bol içime çektim.3 yılın acısını başka nasıl çıkarabilirdim ki?

"Uyumuyorsun biliyorum.Sinirlendin değil mi bana?Ama ben de sinirliyim Ada. Terkettin sen beni hemde çocuğum ile." dedi.Derin bir nefes içine çekmişti.

"3 yıl Ada.Ben kızımın cinsiyetini bile ne kadar geç öğrendim.Bu kadar büyük bir şeyi hakedecek ne yaptım ben?Senin için bizim için sustum.Kızımı benden uzaklaştıracak ne yaptım sana ben.Babamın yaptığı canliğin cezası benim kızımdan uzak durmam mıydı?"dedi.

TÜRKÇE HOCAM|YARI TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin