36.BÖLÜM

5.1K 279 65
                                    

"Giray ne diyor bu?Ne diyor?Mehmet ne diyor Giray?Ne annesi?"diye bağırdım. Hıçkırıklarım,haykırışlarım bütün oteli inletiyordu.

"Ada sakin ol!"diye bağırdı.Elleriyle kollarımı kilitledi.Belime sarıldı.Saçlarıma kafasını gömdü ve beni sakinleştirmeye çalıştı.

"Bırak.Sen...sen biliyor muydun?Söyle." boğazım ağrımıştı.Kalbim bu doğruluğu kaldırmazdı ve bu yüzden bu durumu yalanlamak istiyordu.

"Bak Ada sakin ol!Anlatacağım."diye bağırdı.

"Neyi Giray?Neyi?Hayır anlayamıyorum.Sen bu caniliğe nasıl sessiz kalırsın.Sen nasıl benim yüzüme bakabilirsin."diye bağırdım.

"Ne yapsaydım?Aşığım sana ne yapsaydım?Vazgeçemezdim.Söylersem benden giderdin." diye bağırdı.Kulaklarım ağrıyordu.

"Kes sesini!Şimdi ne değişti.Mehmet kim ya?O nasıl benim kardeşim oluyor?Konuş!"diye bağırdım.

"Otur,anlatacağım."diye o da bağırdı.

Sinirle yerime oturdum.

"Annen ve Baran ağa aşıkmış birbirine. Babam da ailelerinin birleşmesini istiyormuş.Halam ile evlenmeleri için tehdit etmiş Baran ağa'yı.Baran ağa istemeye istemeye evlenmiş halamla.Annen Mehmet'e hamileymiş o zamanlar.Doğurduğun da babam elinden almış ve Mehmet'i bir daha göstermemişler.Baran ağa ve Halam bu yalanı bile bile evli kalmışlar.Mehmet'i çocuğu bilmişler.Sonra sen ve ben evlenince olanlar oldu.Sır daha fazla sır olarak kalmadı."dedi telaşla konuşuyor.Sesi titriyordu.

"Senden gerçekten tiksiniyorum.Hepinizden tiksiniyorum.Ben var ya ben asla bebeğimin senin gibi bir babayla büyümesine izin vermeyeceğim."diye bağırdım.

"Benden gidemezsin izin vermem."diye bağırdı.Bütün odayı dağıttı.Aynaları kırdı.Mumları fırlattı.Gülleri kopardı.Oda harabe bir hale dönmüştü."Benden gidemezsin Ada.İzin vermem!"diye çığlık attı.

Verdiği yakut yüzüğü alıp fırlattım."Bir daha adımı ağzına alma.Eminim ki Mehmet'te senden nefret ediyordur.Ve sen Giray Demir, ailen için beni kaybettin."dedim.

Giray yere çöktü ve ağlamaya başladı.

"İzin vermem Ada.İzin vermem.Unut bunu!"diye bağırdı.Yere o kadar sert yumruklar atıyordu ki...

"Her karanın siyah olmadığını sen öğretmiştin bana ama şimdi eminim ki her kara siyahmış Giray..."gözlerine baktım ve her karanın gerçekten siyah olduğunu,siyah gözlerine haykırdım.

Aniden karnıma giren sancı ile komidine dayandım."Ağh!"diye inledim.Giray beni kucağına aldı ve hızlıca otelden çıkardı.

"Dayan Ada.Dayan."diye bağırdı.

"Bebeğimizi kurtar.Yoksa seni asla affetmem."diye bağırdım ağrılarımın içinde inleyerek.

"Öyle deme Ada."ağlayarak hıçkırıyordu.

°°°

Uyandığımda terler içindeydim.Yanımda duran sürahiden bir bardak su doldurup içtim.Bacaklarımı kendime çektim ve sarıldım.Göz yaşlarım soğukça tenime akıyordu.

Telefonumu elime aldım ve en yapılmayacak şeyi yaptım.Giray'ın engelini kaldırdım.Whatsaap'a girip profiline tıkladım.Biyografisinde A ve U harfi vardı.

TÜRKÇE HOCAM|YARI TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin