"Ne zamandır sendeyim..." (Altay Bayındır)

"Sen benim diğer yarım"

Selaammm hosgeldiniz yeni bölümee. Ufak bir şey söyleyip başlayacağım. İzlenme var ve beni gerçekten mutlu ediyor ama henüz vote atan yok eğer vote atarsanız bende emeğimin karşılığını almış olurum. Şimdiden teşekkür ederim iyi okumalaaarrr
💛💙
Sabah alarm ve ya arama olmadan uyanmanın verdiği enerjiyle kalkmıştım. Her zamanki rutin işlerimi halledip salona indim ve kahvaltı yapmaya başladım. Akşam yemeği için Gözde'nin evinde toplanıcaktık. Gözdeyi tanıyorum eminim ki Altayı da çağırıcak. O yüzden fazladan bi heyecan vardı içimde. Neden olduğunu asla anlayamıyorum. Altay beni neden heyecanlandırsın ki? Tamam iyi çocuk ama ben ve Altay imkansız. Ben niye bunu düşünüyorum ki! Nerden düştü aklıma?

Gelen aramayla düşüncelerden kurtulabilmiştim. Arayan tabi ki Gözde.

"Birileri erken uyanmış! İnanmıyorum" güldüm "bu kadar şaşırmaa akşam bi güzelliğin evine davetliyim heyecandan uyuyamadım ki" o da güldü "bana mı bu heyecan yoksaa" "GÖZDE!" "Tamam bişey demedim ama diceğim başka bir şey var." Hazır mıyım? Hiç sanmıyorum "alıştırarak söyle" "Eee akşam yemeğe Altayda geliyo" Tahmin etmedim mi? "Tahmin etmiştim" "Vayy demek sende düşünüyosun Altayıı" sende derken? "Bende?" Arkadan irfanın sesi geliyordu "yine pot kırdın gözde" gülümsedim "ya ama ağızımdan kaçtı. Hem sende salak değilsen anlarsın Simay çocuğun sana bakışlarını. Kii bu bakış bizim düğünümüzde bile vardı" oha seneler öncesi! "Gözde kaç sene öncesi o kızım. Hem o düğünde Altay var mıydı" "yeme bizi Simaaaay" İrfan almıştı telefonu. "Enişte senin antremanın falan yok mu?" "Yok yok hem bişey diyim mi akşan bize gelirken Altay alsın seni" "OHA AMA" "Sus oha denmez enişteye" aramızda 4 yaş var dediğine bak "Ya siz kafanızda baya planlamışsınız he" "Evett düğününüzü bile tamamladık" Gözde tekrar atlamıştı lafa "Hatta Can beyaz takım giyer dimi annecimm" gülümsememi durduramıyordum. "Çok Hayal kuruyosunuz" hayal kurmazsan gerçekleştiremezsin. "Hayal gerçek olursa bu konuşmayı hatırlatırım sana" "ooofff gözdeee bak yemeğe gelmem görürsün" "Gelirsinn hemde Altayla" "Gözdecimm hayatımm sussan mı artık" "ay iyi tamam be" "akşam görüşürüz kapatıyorum günlük Altay dozumu aldım sayenizde" "Ay herrr gün alıcaksın o dozu hatta Altay ta-" "Gözde kapatalım artık bitanem bak oğlumuz nası bakıyor" telefon bir anda yüzüme kapanmasıyla gülmeye başladım. Kahvaltı tabağımı mutfağa bırakıp market alışverişi için dışarı çıktım. Siteden çıkar çıkmaz yanında küçük bir çocukla kaldırımda olan Altayı gördüm. Onunda beni fark etmesiyle gülümsedim ve yanıma doğru geldiler. "Günaydınn" gülümsedim "size dee" çocuğu gösterim soru sorar gibi bakış attıktan sonra Altay konuştu. "Yeğenim Aybars. Ablama götürüyodum tam seninle karşılaştık" eğildim ve çocukla konuşmaya başladım. "Selam Simay ben" Minik bi adam gibi Altay'ın elini bırakıp bana uzattı ve elimi sıktı. "Benim adım Aybars. Anahtarındaki ne?" Gülümseyerek anahtarlığımdaki küçük oyuncağı gösterdim "beğendin mi? Gülümseyip oyuncağa dokundu "evet" anahtarlığı çıkarıp ona verdim. "O zaman artık senin olabilir" almadan önce Altaya baktı ve onay aldıktan sonra anahtarlığı alıp teşekkür etti. Yanağını sıktım ve tekrar ayağa kalktım. "Eee sen nereye gidiyorsun?" Omuz silktim "markete gidicem ordan da Gözde yemeğe davet etti onlara uğrayacağım" Şaşırdı bir yandan sırıtıyordu. "Benide davet ettiler?" Bilmez olur muyum altaycımm. "Yaa. Haberim yoktu"
"Eğer istersen birlikte gideriz?" Olumlu anlamda başımı salladım. Hemde hiç düşünmeden. "Olur haberleşiriz o zaman" tekrar gülümsedi "haber bekliyorum" "sana da görüsürüz ufaklık" anahtarlıkla ilgilenirken birden kafasını kaldırıp bana el salladı. Bende Altayın omzuna dokunup markete doğru yürümeye başladım.

"Nasıl bu kadar güzel gülümseyebiliyor?"
"Efendim?" Yine kendi kendime konuşmuştum kasiyerin bana bakışından delirdiğimi düşündüğü belli oluyordu. "Yok Eee şey yani size söylemedim."
"Peki. Toplam 354 lira"
Ödeyip eve doğru ilerledim eve vardığımda saat çoktan 5 olmuştu. Hazırlanmak için giyinme odamda dolabın başında durmuş kıyafetlere bakarken Altaydan gelen mesajla telefonun yanına uçtum.

Altay:Plan değişmedi değil mi?

Hayır:) 1 bucuk saate hazır olurum senin içinde uygunsa

A:Tamamdır hazırlandığında haber verirsin kapıda beklerim:)

Tamamm

Gülümseyip telefonu masaya bıraktım giyinip saçımı ve makyajımı tamamladım. Aynanın karşısına geçip son bir kez baktım kendime. Gayet iyi gözüküyordum aslında. Hemen bir fotoğraf çekip hikaye attıktan sonra Altaya mesaj attım.

Çıksak mı artık?

A:Kapıdayım:)

Biraz hızlısın

A:Biraz mı sence?

Shsşsjsşb Fazlasıylaa. Kapıdasın madem bekletmeyelim.  Geliyorum

Çantamı alıp sitenin dışına çıktım. Gerçekten kapının önündeyi. Hızla yan koltuğa geçtim ve her zamanki anlatmaya doyamadığım gülümsemesi yüzündeydi. "Hoşgeldinn" gülümsedim "hoşbuldum"
"Anahtarlık için teşekkür ederim bu arada ablam da çok teşekkür etti iletmemi söyledi" çantamı arka koltuğa koyup cevapladım " Rica ederim ne demek. O kadar tatlı ki" "öyle. Bütün yol senin hakkından konuşup oyuncakla ilgilendi. Saçlarının ne kadar güzel olduğunu bile fark etmiş" duraksadı "yani öyle olduğunu söyleyip durdu"
Yol boyu konuşup gülüştük ve sonunda Gözdelerin evine varabildik. Kapıyı kucağında Canla İrfan açtı

"Hoşgeldinizzz" gülümseyip Can'ı kucağıma aldım ve direkt salona geçtim.  Mutfaktan yanımıza Gözde geldi ve sonrasında yemek masasına geçtik.
Keyifli bir akşam yemeğinden sonra Can'ı bakıcısı aldı ve bizde bahçede oturmaya başladık.
"Ee böyle oturucak mıyız dışarı falan çıksak bari?" Gözde İrfan'ın omzunda yatarken bir yandan da sıkıldığını son derece belli ediyordu. "Olur aslında çıksak dolaşsak biraz" Altaya ve bana baktılar.
"Bana uyar valla" dedim ve Altaya bakmaya başladım. "Bana bakmayın siz ne diyosanız o"
"Süperrr o zaman üstüme bi ceket alıp geliyorum benn" Gözde giderken İrfanı da dürtüp içeri geçti arkasından da İrfan. Bahçede sadece ben ve Altay kalmıştık.

⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️
Seeelaammm yeni bölüm getirdimm size vote atarsanız sevinirim 🤍🤍🤍🤍