Hikaye hakkında yorum yapıp vote atarsanız çok mutlu olurum en azından vote atmanız bile benim için çok önemli iyi okumalar
⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️
"Bu sabah antreman yoksa niye arıyosun oğlum beni!" "Olmaz hasta o" "Biliyorum işte" "Akşam antremanda anlatırım İrfan kapatıcam kardeşim hadi afiyet olsun size."
Seslere uyanmış etrafa bakarken balkondan içeri gelen Altayı gördüm gülümsemesiyle bende gülümsedim. "Günaydınn" yanıma gelip elini alnıma koydu "ateş bakmayı bilmiyorum ama alnın çokta sıcak değil" güldüm "iyiyim artıkk hatta çok iyiyimmm" "O zaman güzel bi kahvaltı yapalım dahaa daha iyi ol" esnedim "hayır demem valla sen in ben yüzümü yıkayıp geliyim" kafasını olumlu anlamda sallayıp aşağı indi. Bende sabah rutinimi halledip pijamalarımdan kurtulup eşofman takımı giydim ve Altay'ın yanına indim mutfakta kahvaltı hazırlamaya çalışırken kapıya yaslanıp izlemeye başladım. Hatta fotoğrafını bile çekip delirmesi için Gözdeye attım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Napıyosun sen orda köşede hı?" Güldü yanına gidip kenardaki cevizden ağızıma attım. "Ne yiyoruz şeff" Boğazını temizleyip elindeki bıçağı sallayarak. "Size özel olarak omlet ve portakal suyumuz var malum peynir yiyemiyosun" duraksadım. "Sen bunu nerden biliyosun peki?" "Eeee yengeciğim söyledi" "gözdeye bak yaa!" Güldü "Senin hakkında o kadar konuştuk ki..." "Tahmin edebiliyorum" gözlerimi kısarak yere bakarken Altay'ın burnuma dokunmasıyla tekrar ona baktım. "Hadi masayaa iyileşmen lazımmm. İyileşmen içinde vitamin alman lazım" "Hem ben bugün antremana gidicem aklım sende kalsın istemiyorum" iki gün sonra ziraat kupası maçı vardı... "Maç için iyi hazırlanman lazım benimle değil antrenmanlarınla ilgilen lütfen" duraksadı "ilk 11de değilim muhtemelen" bunu söylerken yüzü sebebini anlamadığım bir nedenle düştü "ee hadi otursana bak o omlet ve çay soğumasın sakın" "ayy Asırıı lezzetli duruyo" dünden beri düzgün bişey yememiştim bu yüzden hazırladıklarını afiyetle yemiştim. Antrenmanına benide götürmek istediğini söylediğinde hemen kabul etmiştim.
Kahvaltıdan sonra salonda oturmaya başladık. "Antrenmanın saat kaçta?" Saatine baktı "2 saate çıkarızda sen iyi olduğuna emin misin?" Gülümseyip başımı olumlu anlamda salladım.
Altay'ın evine gitmiştik eşyaları ordaydı o odasına çıktığında alt katı gezmeye başladım. Fotoğrafların çoğu ya yeğeni ya da takımla olanlardı. Bazı hayranlarının çizimlerini de asmıştı. Onun dışında evi o kadar güzeldi ki. Koltuğa oturup incelemeye devam ederken Altay da yanıma oturup beni izleme başladı. "Eee? Nasıl evim?" Gülümsedim "çok güzel hatta Aybarsla olan fotoğrafların o kadar güzel ki..." Sırıttı "eee çıkalım mı artık?" "Oluurr" arabasına geçtik ve Samandıra'ya doğru yola çıktık. Her zaman olduğu ve olucağı gibi sağ koltuktaki tahtıma kurulmuş şarkıları seçiyordum. Her zamanki gibi fotoğraf çekmeyi de ihmal etmedim. Sabah gözdeye attığım fotoğraftan sonra Gözde ufak çaplı bir şok yaşamıştı. Ama en az benim kadar sevinmişti bu duruma. Telefonumu vitesin önüne bıraktığımda Altay bir anda gözünü hiç yoldan kesmeden ellerimi tutup vitesi öyle tutmaya başlamıştı... Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki ne kadar belli etmemeye çalışsamda eminim ki belli ediyordum. Yine de. "Fotoğraf çektim ve o kadar güzel oldu kiii" gülümsedi kırmızı ışıktaydık. "Bakimm"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gülümsemesi çok daha büyüdü... "bunu bana atıp duvar kağıdı yapar mısın" telefonunu uzatıp şifreyi söyledi. ŞİFREYİ SÖYLEDİ ŞİFRE. "Pekii" söylediğini yaptım ve telefonunu ona geri verdim. Samandıra'ya vardığımızda arabadan indik. Altay çantasını alıp tekrardan elimi tuttu. Birlikte girmiştik içeriye bizimle birlikte gözde ve irfanda burada olucaktı biz biraz daha erken gelmiştik.
