(Altay'ın fenerbahçede olduğu dönemden başlıyoruz. Lütfen ön yargılı olmayın ve hikayeye bir göz atın🥹 iyi okumalaarrr)
"Hazırım galiba ya" aynadan son bir kez kendime bakmak için makyaj masamdan kalktım. Yatağımın üzerinde duran Dolce kutudan siyah topuklularımı da çıkardıktan sonra giyip aynadaki son halime baktım. "İdare eder" yakın arkadaşımın davet yemeğiydi sonuçta ne çok abartılı ne de çok sadeceye kaçmak istemediğim için bu en iyi görünümdü bence. Hızla odamdan çıkıp çantamı koluma taktım evdende çıkıp çağırdığım taksiye bindim ve navigasyona gidiceğiz restoranı yazdım. Arka koltukta telefonumla ilgilenirken geldiğimizi fark etmemle taksiye ücreti ödeyip indim. Oldukça çık bir mekandı ve tam da gerektiği gibi giyinmiştim. Kapıda Gözde ve İrfan'ın bir çok arkadaşını gördüm fakat çoğunu tanımıyordum bu yüzden aralarından sıyrılıp Gözde ve İrfan'ın yanına gittim.
"Hoşgeldinn güzelimm. Çok güzek olmuşsun yaa" gülümsedim sarıldık ve ardından İrfanla da selamlaştım ve yerime oturdum yanıma da Yurt dışından bir süreliğine gelen Rojin ve Ozan vardı Rojin Gözde ve Ben oldukça iyi arkadaştık üçümüz yan yana dizildikten sonra masayı İrfan'ın arkadaşları doldurmaya başladı. Çoğu Fenerbahçenin şuanki ve ya eski oyuncularından oluşuyordu. Rojinle lavaboya gittik ve dönerken de fotoğraf çekilmeyi ihmal etmedik. O kadar güzel bir mekan seçmişlerdi ki büyülenmemek elimde değildi.
⬇️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
400.000 beğeni 280 yorum
@simayarass: " in black in the palace🖤"
@anonim: Gözde'nin ve İrfan abinin davetindeee
@anonim: Bu kızıda fenerden biriyle evet gözde yengeeeeeğ
@rojintufann: Güzelliğine benzetme bulmak zor❤️ "@simayarass yorumu beğendi"
⬆️
"Eee Simay sen nasılsın ne zamandır görüşmemiştim seninle" Mesut abinin sesiyle Rojinle olan sohbetimiz yarıda kesildi. "İyiyim abi senide iyi gördüm" "Ee iyiyiz çok şükür" yanında Arda oturuyordu. Bu sezonun sonunda yurt dışı tekliflerini kabul ediceği söyleniyordu. Ve Mesut abi ve İrfan'ın ortasında da Kıvırcık saçlı ve kemikli yüzü olan bir çocuk vardı yanılmıyorsam takımın kalecisiydi. "Pisst nereye daldın öyle" "Hı? Yok hayır dalmadım bir yere dinliyorum sizi" "Simayy bakışlarını gördüm kaçamazsın benden" Gözde'nin diline düştüm bir kere bir daha da susturması oldukça zor olucaktır eminim "nereye bakıcam ya masadakilere bakıyorum sadecee" bu işten sıyrılamazsam gece sonuna kadar Gözde'nin dilinden düşemem "tabi canım tabi" "Rojinn! Sen yapma bari" işte şimdi yanmıştım. İkisi de evli hatta çocuk sahibiyken aralarında ilişki işlerine ara vermiş bir ben kalmıştım. O yüzden her buluşmamızda benim ilişki hayatım illa konuşulurdu. "Ya tamam bişey demiyoruz biz bari bizi dinle bakma çok o taraflara sonra aşık olursun fal-" "Gözde!!" "Sustum" gülüştüler. Bende gülüyordum artık komiğime gitmeye başlamıştı. Biliyorum mutlu olmam içindi yaptıkları. Ailede olan sorunlardan sonra Gözde ve Rojin'in bana hep destek olması ile birlikte arkadaşlığımız kardeş boyutuna taşınmıştı.
İrfan ve Gözde masanın başına geçip güzel bir konuşma yaptılar. Gecenin sonunda masada az kişi kalmıştı. Ben,İrfan,Gözde,Ozan,Rojin,Mert Hakan,Mesut abi ve Altay şu kıvırcık çocuk. Hiç ekrandaki gibi değildi özellikle de boyu. O kadar uzundu ki. Neyse banane ya.
Masada gülüşmeler havada uçuşuyorken Gözde'nin tavsiyesiyle hep birlikte onların evine geçmeye karar verdik. Bu durum beni ters etkilemişti çünkü taksiyle gelmiştim. Mekandan çıktıktan sonra Gözde ve İrfanın arabasıyla gitmeye karar verdim daha doğrusu Gözde'nin ısrarıyla verildi bu karar.
Hep birlikte evlerine gittik. Gözde zaten planı önceden yapmıştı orası belliydi. Can ise ninesinde kalıyormuş. En çok üzüldüğüm noktaydı bu.
Her neyse hep birlikte salona geçtik üçlü koltukta Mert Hakan'ın yanına oturdum. Kahveler içildi hala sohbet devam ederken Ozan ve Rojin kalkmaya karar verdi. İstanbulda son günleriydi yarından sonra geri dönücekleri için güzel ve duygusal bir vedalaşmanın ardından Diğerleri ve bende kalktık yalnız ben eve nasıl gidiceğimi bilemiyordum çünkü saat gecenin 2siydi. Mesut abi'nin evi bana çok tersti aynı zamanda Mert'in evi de öyle tek seçenek altaydı sanırım. "Ee Altayla gidin simay evleriniz yakın sizin" diye daldı irfan saolsun. Benim dilim yok çünkü soramadım ya. "Olur eğer senin içinde uygunsa bırakabilirim." Gözde hemen atladı "Bırakırdın bırakırsın hadi gidinde oğlumu alıcaz bizde. "Peki gidelim o zaman" yerime alınan kararları sonlandırmak için yenilmiş bir şekilde kabullenmiştim. "Hadi görüsürüüüzzz" "iyi geceler"
Birlikte arabasına ilerledik beyaz bi Range Rover'di Arabanın içi o kadar güzel bir parfüm kokusuyla kaplıydı ki. "Eee biz ayrı olarak tanışamadık dimi? Altay ben" elini uzattı "Simay" gülümsedim hatta gülümsedik. Evimin yerini söylediğimde oldukça şaşırmıştı. "Ee ben hemen karşı sitede oturuyorum" vay bee kader işte kesin birbirimiz için yaratıldık. BE DİYORUM LAN BEN "Gerçekten mi? Ben henüz yeni taşındım çok bilmiyorum oraları" gülümsedi. Güzel bi gülümsemesi vardı insanın içini ısıtıcak derecede. "O zaman sana tanıtma görevini ben üstleniyim bi ara geziniriz beraber ha? Ne dersin" "Olur aslında çünkü hep Avrupa yakasında yaşadım bu tarafa kadıköy üsküdar hariç pek gelmezdim."
Uzun ama keyifli bir yolculuk olmuştu zaman zaman ufak konuşmalar geçiyordu mesleğimi sorduğunda aslında bildiğini de söylemişti. Tanıyormuş yani beni... Eve vardığımızda sitenin önünde durdu güvenlik için camı açıp selam verdim ve evimin önüne gittik. "İstersen gel bi kahve içelim dicem ama saat biraz geç oldu sanırım" gülümseyerek arabasından indim. "Bir dahakine gelirim aslında sözün olsun" vayy sözü de kendi alıyo adama bak "pekii sözüm olsun gelirsin bir ara" gülümsedi tekrar "güzell. İyi geceler o zaman" "iyi geceler teşekkür ederim tekrardan" "Ne demek..."
Hava az da olsa soğuktu ormanlık alan olduğu içindir herhalde. Hızla çantamdan anahtarımı çıkardım ve kapıyı açıp içeri girdim. Kendimi koltuğa çantamı da diğer koltuğa fırlattım. Ne üstümü değişmeye ne makyajımı çıkarmaya halim yoktu. Hatta ayakkabılarım bile ayağımdaydı. Vee beklenen an uyku beni hapsetmişti ne ayağımdaki ayakkabılar ne de üstümdeki elbise beni ilgilendirmiyordu uyuyakalmıştım çoktan.
🤍
SELAAAAAMMM İLK DEFA ALTAYA BİR HİKAYE YAZIYORUM BU ARADA HİKAYEYİ GEÇTİĞİMİZ SEZONUN YARISINDAN BAŞLATTIM YANİ ALTAY'ın MANCHESTER MACERASINA DA TANIK OLACAĞIZ Hİ MERAK ETMEYİN. BU KADAR BİLGİ YETER DİYE DÜŞÜNÜYORUM. UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR VOTE ATMAYI UNUTMAYIN LÜTFENN
