...
Yalnızlık vee yine yalnızlık.
Kaldık yine yalnız.
Yalnız deyince de aklıma bir sürü şarkı geliyor ya.
Örnek:
Hep yanlış yerde geziyor bu kuş ,
Bu yüzden yalnız uçuyor bu kuş.
...
Yok artık zamanımız
Bak kaldık yine yalnız
...
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme, nöbette.
...
Ve en sevdiklerimden biri:
Yine bir hazan vakti!
Yalnız gece bir duvar gibi, bir bilmece gel çık içinden.
Sessiz sedasız uyanıyor , anlamıyor içimdeki hislerden!
...
Şarkı söylemeye de başlamıştım ya artık şaşırtıcı bir ilerleme. Sönük hayatlar dönebilir miydi eski neşeye?
Dönmüştü bir tanesi, şaşırtıcı ama gerçek, döndürmüştü beni eskiye!
Bir trafik kazası onları aldığında sesimi de gömmüştük ya hani.
İşte o toprak aralanmıştı.
Ses geri geldi.
Ama içinde yatanlar asla geri gelmedi.
Sahi ses nasıl gelmişti?
Ses alıştığımda , unutmaya çalıştığımda , kalkıp ayağa tekrar devam etmeye çalıştığımda, ve birisi çıkıp gelip beni kendisine aşık ettikten sonra içimde kuruyan çiçeğe hayat vererek çıkmıştı içimdeki enkaz altından dışarıya.
...
Ben İzel.
İzel Demirel
İçimdeki çiçek yeniden hayat buldu!
...
Yalnızdım koskoca dört sayılabilecek üç katlı evde. 3+1. Üç kat toprak üstünde bir kat da toprak altında vardı. Bodrum katı, bir depo.
Yayılarak uzandım yatağa. Telefon her zamanki gibi ellerim arasında.
Şöyle bir düşündüm ne yapabilirim diye.
Aklıma sonrasında Esra geldi bir anda.
Sahi ne olmuştu ona.
Ne kadar olmuştu konuşmayalı?
Konuşsak ya yine eskisi gibi, halini hatırını sorsam ya?
İç döksem anlatsam bazı şeyleri.
Taktik alsam ondan?
Yapmam lazımdı gerçekten.
En iyisi yapmaktı.
Yapmış ve cevap beklemeye başlamıştım.
Cevap neyse ki gecikmedi.
Yarım saat içinde döndü bana.
Ve uzunca bir süre konuşmaya başlamıştık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SANA TUTSAK
Romance... SANA TUTSAK ────────────────────────────────────── ~ Tutsağım sana , tutsağım aşkına. Kara gözlerine , tenimde bıraktığın tüm izlerine... ────────────────────────────────────── ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ Tenha sokaklarda ardıma bakmadan yürüyordum eğer bak...
