SANA TUTSAK

16

...

İşte bir sabah erken masal böyle başladı.

Yılbaşına girmeden ev halkı aldıkları haberi sevinçle karşıladı.

Doktor ve hemşirelerden haber geldi.

Artık bebeklerimiz nihayet küvözlerini terk edebilirdi. Birkaç saat normal bir oda ortamında gözlendikten sonra onları evlerine götürmek için alabilecektik.

Yılbaşına girmeden önce harika bir sevinç yaşatmıştı bu bizlere.

Nihayet bebeklerimize kavuşuyorduk.

Bartu nihayet yavrularını kucağına alıp kokularını da içine çekebilecekti.

...

31 Aralık sabahı saat sekizi yedi geçerken gelmişti mesajı.

Erkenden hiçbir şey yiyip içmeden çıkıp gitmiştik hastaneye.

Bebeklerimiz küvözden çıkmıştı.

Ardındaysa bir odaya geçmiştik. Doktor ve hemşireler kontrolünde.

Bebekler odaya geldiğinde Bartu'nun bakışları değişivermişti bir anda.

Melek kız kucağına verilirken Bartu'nun birkaç saniyeliğine elleri titremişti. Korkuyla bebeği kucağına alırken gülümsedim. 

Bana korku dolu gözlerle bakarken yanına giderek bebeği tutan ellerini kavrayarak '' Sıkı tut, düzgün tut, bastır kendine , hissetsin seni! '' demiş ve ellerini ittirmiştim. Bakışları Melek kızına kayarken Melek huzurla kıpırdaşmış ve göğsüne gömülmüştü.

Bartu ilk defa kendi çocuğunu, kızını, Melek'ini kucağına alıyordu.

Sesi titrerken '' Aynı senin gibi. '' diyebilmişti bana. Ve sonrasında derin bir nefes alarak devam etti.

'' Senin gibi savaşçı ve de inatçı. Dillere destan güzelliğini hiç dile dahi getirmiyorum! ''

Bartu'ya gülümsemeye devam ederken hemşirelerden biri yanımıza yaklaştı. Onur bebeği kucağıma verirlerken artık iki bebeğimize de tam anlamıyla kavuşmuş bulunuyorduk.

...

'' Onur! '' 

'' Annem! ''

Bebek yüzüme gülücükler kondururken ben de gülümsedim.

Yatağa oturduğumda Onur'u kucağıma koymuş ve ona sarılmıştım.  Aynı şekilde Bartu da yanımıza Melek'i getirmişken Bartu ile yan yana oturuyorduk ve kucaklarımızda da bebeklerimiz vardı.

Hemşireler odadan çıktığında bir süre onlarla hasret gidermiş sonrasında da hemşireler kontrolüne bebeklerimizi bebek yataklarına bırakmıştık.

Normal ortamda bebeklerimizin durumu incelenirken bir süre kantinde beklemiş ve bu sayede kahvaltımızı yapmıştık.

Tekrar odaya çıktığımızdaysa da hemşireler halen başlarındaydı. Saat öğleni geçerken en sonunda karar da verilmişti.

Saat on dört kırk!

Bebeklerimiz hastaneyi terk edip bizimle gelebilmeye hak kazandılar!

Artık bebeklerimiz özgür.

Ve artık evlerine ve de ailelerine kavuşacaklar!

...

Aldığımız bu haberlerle birbirimize sevinçle sarılırken bebeklerin çıkış işlemleri de yapıldı.  Epey önceden aldığımız bebeklerimizin kimliğini danışmaya uzatmıştık.