SANA TUTSAK

29

...

Hamile miydim ben, hamile miydim gerçekten?

...

-Emin misiniz Doktor Bey!? Bir yanlışlık olmasın?

Neslihan Hanım'ın sorgulayıcı ses tonuna doktor şöyle bir karşılık vermemişti.

-Evet evet kesinlikle. Hem beklenen belirtiler var hem de testler öyle gösteriyor, İzel Hanım bir haftalık hamile!

Bir haftalık...

Bir haftalık hamile!..

Neslihan Hanım telefonu kapattığında bakışları bana dönmüştü.

Daha sonrasında hızlıca kalkıp yanıma oturdu. Dizlerimin üstündeki birbirinin içine geçmiş sıkı bir vaziyette bağlı olan ellerimden birini tutup bağı çözdükten sonra bakışlarım kendisine çevrildi.

-O gece oldu dimi, sürpriz yaptığı gece?..

Başımı sallamakla yetinmiştim. Sesinin şiddetini hiç bozmadan yumuşak tonda sözlerine devam etmişti.

-Bir an önce evlenmeniz gerekecek artık.

Düşüncelere daldırmıştı sözleri.

Bebek vardı ortada, ve bebeğin babası ortada değildi. Evlenecek kocam, sevgilim ortada yoktu!

'' Geri dönebilirse ... ''

-Sözümü böldü.

-Dönecek!

Başımı sallayıp gülümsemeye çalışırken kollarım boynunu sarmıştı.

-Şimdi artık tamamen himayem altımdasın güzel kızım iki canlısın artık. Sana en iyi şekilde elimden geldiği kadarıyla ben bakacağım!

Ellerimi boynuna dolayıp sarıldığımda çıkmıştı ağzından bu sözler. Sözlerinden sonra ayrılmıştık.

Hamileydim gerçekten!

Tıbbi testler yalan söylemez!..

...

Nasıl yapacaktım böyle, nasıl yaşayacaktım?

Kaç gün, kaç hafta daha bekleyecektim? Ne zaman gelecekti evine, ne zaman gelecekti yanıma?

Ne zaman öğrenecekti bir bebeği olacağını, ne zaman söyleyebilecektim hamile olduğumu?

Tüm bu düşüncelerimle kaç gün daha geçirecektim, kaç gün geçirmiştim?

Tam on gün daha geçirmiştim!

Ve nihayet ansızın bir öğlen vakti dönmüştü evine, yuvasına , yanıma!..

Gözlerim şakağıma yapışan yumuşak ıslak bir öpücükle açıldığında gözleri gözlerimle buluşmuştu.

Gelmişti işte, sonunda gelmişti!

Ama tam da her şey berbat bir hal almaya başlamışken gelmişti.

'' Ege... ''

Gözlerinin içi ve aynı zamanda da dudakları gülümser bir vaziyet alırken başımı sadece yastığa gömdüm.

─── İzel?..

Midemin geçmez bulantısıyla iyice yatağa gömülürken baş ucuma oturmuş saçlarımı okşamaya başlamıştı.

─── Ne oldu?

Cevap verememiştim.

─── Küs müyüz yoksa?