04

20 5 0
                                    

...

Yeni bir gün yeni bir ışık yeni bir işte bana şans lazım.

Yeni bir macera yine bir keder bunlar için bana şans lazım!

...

Kahvaltıda her şeyi öğrenmiştim. Erkenden doğru düzgün bir şey yemeden giden Aras ve Engin'i.

Nalan'ın bakım randevusunu.

Ecrin'in halen uyanıp da kahvaltıya gelmemiş oluşunu.

Her şeyi!

...

Kahvaltıdan sonra Nalan hiçbir şeyi umursamadan randevusu için konaktan çıkıp yola koyulduğunda Ecrin ile korumalarla birlikte koskoca evde bir başımıza kalmış bulunuyorduk.

Ecrin odasında hiç çıkmamıştı. Üst katın yolunu tutup odama geçecekken yemek odasından çıkar çıkmaz yanıma tanıdık bir yüz ilişti.

'' İzzet! ''

-İzel Hanım!..

İzzet sırıtırken yanından hızlıca geçtim. Üst katın yolunu tutmuştum.

-Nabzını tutacak kişi artık benim.

'' Güveniyorlar yani sana!? ''

Arkamdan gelmeye devam ederken sırıtan taraf şimdiyse bendim!

-Güvenip güvenmemeleri umurumda gibi mi?

'' Ah! Doğru tabii... '' diyerek sustum. Suratı ciddileştiğindeyse sözlerime devam etmiştim. '' Sen para avcısından başka bir şey değildin, nerede çok para orada sen, paranın köpeğisin sen! '' Yüzünde bir gerginleşme oluşurken sırıtışıma dudağının kenarını ısırdıktan sonra kendi sırıtmasıyla cevap verdi.

-Aynen! Kesinlikle ondanım!

'' Eh iyi madem! Pek de korkmaya gerek yok ne de olsa havlayan köpek ısırmaz! ''

-Canımı sıkmaya çalışma benim! Yürü odana geç!

'' Senden emir alacak değilim. Para istiyorsa canın yanlış kişilerin ittifakçısısın. ''

'' Bunu sen mi söylüyorsun? '' diyerek bir bakış attığında daha sonrasında da sözlerinin devamını getirmişti. '' Peki ya nasıl olacakmış o iş? ''

İşte şimdi anladığın dilden konuşmuş olacaktım ki hemen dize gelmişti.

Odamın kapısını açtığımda sözlerimi sürdürmüştüm.

'' Buradayım , eski patronunun bebeğini taşıyorum. Tehditle geldim buraya. Gerçeği öğrendiğinde ya da bana ufacık bir şey olduğunu da onun gözü dönünce kim durdurabilecek onu? Tanırsın elbet kendisini! Engin ve Aras çöktüğünde geriye kim kalacak? Bartu! ''

Ama bu kurduğum cümlelere sadece birkaç kelime ile cevap vermişti.

-Hayal dünyanda yaşamaya devam et.

'' Sadece önüme çıkma! ''

Kapıyı suratına sertçe vurduktan sonra artık odada tek başımaydım.

Yan odanın kapısı açılıp saniyesinde odamın kapısı tıklandığında Ecrin yanıma gelmişti.

...

-İzel abla!

'' Güzelim!.. ''

Ecrin'e eğilip sarılırken o gülümseyerek elimden tutmuş ve beni odasına sürüklemişti.

-Oyun oynayalım!

'' Olur... Ne oynamak istersin? ''

Yatağına otururken Barbie bebekler çıkarmıştı. Boyama kitapları ve legolar onlara eşlik ederken sonrasında da dolabında tuttuğu abur cuburları çıkarıp yanıma getirmişti.

SANA TUTSAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin