12

3 1 0
                                    

...

Gözlerimi araladığımda şuan tek istediğim şey uyanır uyanmaz onları görebilmek idi, Melek'imi ve Onur'umu , ikiz bebeklerimi!

Ama bu pekte mümkün olmadı.

Müşahede altındaydım.

Müşahede altındalardı.

Bartu ise eski yerinde, camın arkasında yoktu.

Belki de...

Belki de bebeklerimizleydi.

Bebeklerimizi belki de görmüştü.

Dokunmuştu belki...

Ama ben onlardan tamamen uzaktım.

Nasıl olacaktı böyle bilmiyorum ama çok fazla süreceğini de düşünmüyordum.

Gözlerim tekrar kapanırken bir sonraki uyanmamı ümit ediyordum. Bebeklerimi görme ümidi ile!

...

Olmamıştı.

Umutlar sönmüş.

Ümitler ise karalanmıştı.

Gözlerimi tekrar açtığımda ise odada küçük kıyameti yaşamıştım.

Zorluklarla nefes alırken bir de düzensizleşmişti.

Etrafı görebileceğim kadar gözlerimi açtığımda ise onunla göz göze geldim.

Gözü dönmüş bir şekilde uyanmamı bekleyen Aras'ı!

Bodrumda bitmeyeni bitirmeye çalışan ve bunun için çabalayan Aras'ı!

Çığlık atamıyor, konuşamıyor , hareket de edemiyordum.

Tamamen savunmasızdım.

Tamamen onun kurbanıydım!

Elinde tuttuğu iğne ile yaklaşırken avına yaklaşan hayvanlar gibi temkinlice ve adım adım geliyor, korku salıyordu adeta.

Merak etme acısız olacak ve bebeğini de hemen arkandan göndereceğim şüphen olmasın!

Duyduklarımdan sonra ne düşüneceğimi bilemesem de olmuştu işte.

Ameliyathanede mucize eseri kurtulduğum zamanın tefekkürüydü sanki.

Ameliyathaneden şans eseri çıkmış ama alındığım bu ünitede hayata veda edecektim.

Tek avunma şeklim oğlum da hemen arkamdan gelecekti, Aras'ın dediğine göre.

Öbür tarafta kavuşurduk birbirimize.

Ve Melek'ime de üstüne çok iyi titreyecek babası Bartu bakacaktı kesinlikle!

...

Gözlerim kapanırken odanın kapısı büyük bir gürültüyle açılmıştı. Gözlerim oraya kayarken Aras iğneyi enjekte edemeden geri çekildi.

Bartu buradaydı, nihayet gelmişti!

Aras geri çekilip sırıtmaya başladığında ise ağzından çıkan sözleri zoraki bir şekilde işitmiştim.

Burada kalmaya emin misin!? Onu kurtarmaya. Annen... Evinde çıkan bir yangının içinde yaşam mücadelesi verirken hem de! Ben babamın oğluyum senin aksine, intikamını bırakır mıyım sandın!? Önce onunkini aldım, şimdiyse sıra bende!

Ve yine başa dönmüştük işte!

Aras tekrar yanıma gelip iğnenin ucunu açtığında gözlerimi sıkıca yumdum.

SANA TUTSAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin