...
21 Aralık Günü, en uzun gecenin yaşanacağı gün, en uzun gece.
En uzun gecenin sabahı...
Kaç kez görebilmiştim yavrularımı diye sorarsanız... Size şöyle bir cevap veririm.
On yedisinden beri günde üç dört kez...
Özlemimi giderdim en sonunda.
Ellerimde gelişimlerine devam ettiler. Hala çok küçükler ama güçleniyor. Hemşire Aylin ayrıntılı kayıtlarını tutuyor. Kilo da aldılar boy da attılar.
Her şey çok iyi olacak ve hala burada biz sizin evinize gelmenizi bekliyoruz.
Ve ev demişken... Aldığımız şeyler konağa gitmiş.
Ve bu da demek oluyor ki artık işlerin başında durabiliriz.
Bartu önden gitmişti. Anneannem ve ben ise Furkan'ın bizim için ayarlamış olduğu eski evdeydik. Hazırlandıktan sonra Furkan bizi de götürecekti.
Ecrin ile konuşup görüşmem gerekiyordu.
Kim bilir ne haldeydi.
Bu savaşın içinde o küçük kalbine kim bilir ne olmuştu.
Yapayalnızdı orada. Ne annesi vardı yanında ne de babası. Onunla en çok ilgilenen abisi de artık olmadığına göre...
Bizlere kalmıştı.
Ama biz yine ve yine ilgilenemedik onla.
Kendi işimize bakarken ve kendi işlerimizle cebelleşirken tıpkı herkes gibi onu unutmuştuk.
Kalbini nasıl tekrar kazanacağımı bilemezken yanımda tecrübeli ve de deneyimli bir kadın olmasından mutluluk duyuyordum, anneannem!
O her şeyi elbette ki halledecekti!
Ve mutlu günler, o arzulu günler... Bir adım daha yaklaşacaktı bizlere!
...
Anneannemle hazırlandıktan sonra Furkan eşliğinde konağın yolunu tutmuştuk.
Ecrin'i konak yaklaştıkça daha da merak etmeye başlamıştım.
Onunla İzzet ilgilenmeye çalışıyordu ama emindim ki pek bir işe yarar, elle tutulur bir bakım sağlayamıyordu.
Umarım vardığımızda onunla en iyi şekilde ilgilenebilecek ve mutlu olmasını sağlayacaktım.
Yoksa aksi türlü ben de asla mutlu olamazdım.
...
Eve vardığımızda kapıda bizi İzzet karşılamıştı. Konaktan içeriye girdiğimizde Furkan anneannemi yanına alarak salona gittiklerinde bende kendimi ilk olarak üst kata atıverdim.
Ecrin'in odasına... Ecrin'in yanına!
...
Ne tepki vereceğini bilmeksizin!..
...
Adana'nın topraklarında, nihayet büyük konakta...
Bartu'nun ailesinin malikanesi gökyüzüne yükselen zeytin ağaçları ile çevriliydi. Kalmak ve mutlu olmak için buraya gelmiştik.
Ama bu ev...
Acılarla doluydu.
Hüzün ve kayıplarla...
Yine de...
Yine de her şey düzelecek.
Eskiler yad edilecekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SANA TUTSAK
Romance... SANA TUTSAK ────────────────────────────────────── ~ Tutsağım sana , tutsağım aşkına. Kara gözlerine , tenimde bıraktığın tüm izlerine... ────────────────────────────────────── ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ Tenha sokaklarda ardıma bakmadan yürüyordum eğer bak...
