Psikopat(+18)

10.küçük kavgalar ve büyük başlangıçlar

Vote ve satır arası yorumları unutmayın bebeklerimmm😍😍

6ay, 16. Gün

"AYAZ!!" diye bağırdım mutfağa doğru.
"Ne var yine karı!" Diye bağırdı içeriden.
"Şalgam!"diye bağırmamla Ayaz, büyük bir yuh çekti.
"Ulan, Yengelerin yüz karası! Sabah süt içtin. Öğlen ayran ve meyve suyu içtin. Şimdi de şalgam mı? Nerden buluyum ben sana!?" Dediğinde, ağlamaklı bir ifadeyle Kahramana döndüm.

"Aşkım," dedim gözümü yalandan doldurup burnumu çektim.
"Kardeşin bana zorbalık yapıyo!" Dediğimde Kahkaha attı.

İlk başlarda işe yarayan taktiğim artık çöp olmuştu

"Güzelim," dedi yanıma oturup.
"Zorlama artık işe yaramıyor." Dediğinde hıh diye bir ses çıkartıp önüme döndüm.

Son çare trip.

"Kahraman dedik, baş kötü çıktı!" Dediğimde yine güldü.

O an aklıma gelen şeyle yerimden kalktım. Kahramanın omzuna vurdum.
"Kalk kız, kalk!" Diyerek omzundan çekiştirdim.

Koca karnımla paytak paytak ilerlerken kahraman, bozuntuya vermeyerek, aynı adımlara beni takip etti.

Odaya vardığımda kapıyı açıp yatağın başına oturdum. Komodinin çekmecesini açıp notu çıkarttım.

Kahramana uzattığımda bu ne? Dercesine bir bakış attı.
Gözlerimle kağıdı gösterip.
"Bebeğin cinsiyeti," dedim.
"Bakmaya korktum." Diye bitirdiğimde, yutkunarak yanıma oturdu.

"Son zamanlarda garipsin." Dedim. Bana döndü.
"Canın neye sıkkın?" Diye sorduğumda yutkundu.

"Birşeye sıkkın değil." Dedi.

Ama gözleri öyle demiyordu. Bilirim ben onu. O, birşeyleri söylemiyordu.

İç çekerek elini tuttum.

"Kaya," dedim, ikinci kez adını kullanarak. Adını söylediğimde, bütün odağını bana verdi.
"Bana anlatabilirsin." Dediğimde yine yutkundu.

"İnan bana,"dedi. "Sorun yok." Üstüne gitmek istediğim için, "öyle olsun."Dedim

İsterse anlatırdı.

Beni ellerimden tuttup yatağa çekti ve gıdıklamaya başladı.

"Kahraman! Durr!" Dedim kahkahamın arasından.
Durmak yerine daha da hızlandığında gülmekten ölmek üzereydim.

Tam o anda Ayaz içeriye girdip.
"Oha amına koyim! Kız hamile hayvan herif!" Diye bağırmasıyla kahkaha attım.

Kahraman göz devirerek,
"Ne var yine!?" Dedi.

Ayaz elindeki şalgamı gösterdi.
"Ay!" Diyerek yataktan atlayıp Ayaza koştum.

"O şeyi," dedim. Gözümün parladığına eminim. "O kıymetli şeyi benim avuçlarıma bırak hemen!" Diyerek elimi ona uzattım.

Omuzunu silkerek, şalgamı tek dikişte içti.

Gözlerim kocaman olurken çığlık attım.
"Ayaz!" Dedim, "kaç!" Dememle Ayaz'ın, puf olması bir oldu.