Psikopat(+18)

40. o da sever mi?

Yine enerjik bir günle karşınızdayımmm. İyi okumalarrrrm vote ve yorum unutmayığğn

**

"Ne!?" Dediğimde dudakalrımın arasından çıkan kelimeye engel olamamıştım.

"Ya!" Diyerek kollarıyla kafasını sardığında yetmemiş olacaktır ki yorganı açıp altına girdikten gonra başına kadar çekip cenin pozisyonunda durdu.
"Seviştiniz mi!?" Diye sorduğumda sesimdeki heyecanla beraber yorganı başından çektim.

Baştan sona kızarmış yüzü ve yüzündeki garip utanç dolu ifadeyle bana baka kaldığında, "ya direkt öyle söylenir mi, Yeşim!?" Diye çemkirdiğinde avuçlarımın arasındaki yorganı çekmeye çalıştı. Başaramayacağını anladığında pes ederek tekrar elleriyle yüzünü kapattı.

"Yani seviştiniz!" Dediğimde yüzümdeki ifadeyi ben bile anlayamıyordum. "İkisiyle de mi yaptın!?" Sorumla yatağa daha çok gömülüp cevap vermediğinde ben cevabımı almıştım. "Hangisi daha iyiydi? Aden mi Adnan mı?" Ard arda sorduğum iki soruyla parmağının arasından kısa süre yüzüme baktıktan sonra tekrar yüzünü kapattı.
"İkisi de harikaydı." Diye ağzının içinde gevelediğinde boğuk çıkan sesiyle kahkaha attım.

"Ya!" Dediğinde a'ları uzatarak yataktan kalktı. "Gidiyorum be ben!" Benim bir şey dememe fırsat vermeden odadan hızla çıktığında gülmeye hala devam ediyordum. Çok geçmeden duş kapının sesi duyulduğunda gülüşünü bastırdım.

İrem odaya şaşkın bir şekilde girdiğinde elindeki tepsiyi komodine koydu. "Gökçen'e ne oldu?" Diye sorduğunda yüzümde bir tebessüm oluşsa da gülmemi bastırdım. "İkizlerle sevişmiş hanımefendi." Dediğimde gülmemek için kendimi zor tutarken o gözlerini kocaman açarak bana döndü. "Neğ!?" Dediğinde kıkırdayarak yatağa uzandım.
"Baya ikisiyle beraber yapmış. Değişik. Zamene gençleri işte." Dediğimde bana göz devirdi. 30lu yaşlarımıza girmiştik.

"Tabi canım." Diyerek yanıma uzandı.
"Yaşlandık." Dediğimde aynı anda kafalarımızı çevirip göz göze geldik.
"Anne olmak istiyorum, Yeşim." Dediğinde küçük bir tebessümle ona sarıldım. "Yaparsınız Ayaz'la bir çocuk."
Dediğimde o da bana sarıldı.
"İlk önce ecrinden ayrılmalı." Dedi.

Göğsüme yasladı kafasını kaldırıp gözlerime baktı. "Doğru olanı mı yapıyorum?" Diye sordu.
"Bencillik olur mu ki bu?" Masum sorusuyla yüzümde oluşan Küçük tebessüme engel olamadım. Elim saçlarına giderken, "Ayaz'ı ne kadar sevdiğini biliyorum, İrem. Onun sevdiği tek kişi olmanı anlıyorum. Bu normal bir şey." Diyerek derin bir nefes aldım.

"Mutlu olmak herkes gibi senin de hakkın. Bir şeyleri istemen bencillik olmaz." Dedim. Mayışmış gözleriyle yüzümü inceledi. "Teşekkürler, kardeşim." Dediğinde Kardeşim kelimesini uyku mahrumu oldupu için ağzından kaçırmıştı. Ama umrunda gibi değil. Gülümseyerek alnını öptüm. "İyi geceler, kardeşim." Dediğimde dudaklarına bir tebessüm yerleşti.

Kısa bir süre sonra ritim haline gelen nefes alıp verişleriyle yavaşça ondan ayrıldım. Onu odada bırakıp çıktığımda salon boştu.

Ayaz büyük ihtimalle kendi evine gitmiştir düşüncesiyle Reha'nın odasına ilerledim. Kapının önüne geldiğimd eiçerden Ayaz ve Kahramanın sesi geliyordu kapı aralıktı. "Ecrine nasıl söyleyeceğim ki abi?" Diyen Ayaz'la durdum. Derin nçbir nefes alma sesi geldi. "Direkt söyle uzatmanın kimseye bir faydası yok." Diyen kişi Kahramandı.
"Off" diyen Ayaz'ın sesi kapıya doğru yaklaşırken ben de kapıya ilerledim. Aralık olan kapıyı itip içeriye girdiğimde, Ayaz'ın eli kapının kulpundaydı. Kahraman ise Reha'nın yatağının ucuna oturmuştu. İçeriye girdiğimde Ayaz'a dönüp, "İrem bizim odada uyuyor." Dediğimde kafasıyla onaylayarak odadan çıktı.