Psikopat(+18)

34.belki bir şans daha olsaydı.

Vote ve yorum unutmayınn

***

Bir. İki. Üç. Kameradan gelen küçük bir tık sesiyle konuştum.
"Çekim yapıyor musun?" Kameranın arkasından, yumruğunun arasındaki baş parmağını çıkarttığında beni onayladı.
Koşarak yanımıza geldiğinde, elini omzuma koydu. Kameradan tık tık tık diye sesler geldiğinde geri sayım olduğunu idrak ederek yüzümde bir gülümseme oluşturdum.

Elimi uzatıp kahraman'ı kendime doğru çekip üstüne atladığımda,
Ayaz şaşkınlıkla bize baktı. Ardından kameranın süresini hesaplamış olacak ki o da gülerek kameraya dönüp, anlamadığım bir hareket yaptı. Kamera ses çıkarttı. Çıkırt. Kameranın içinden çıkan küçük bir kağıt, yavaşça süzülerek ayaklarımızın dibine düştü.

Sessizlik. Son derece rahatsız edici bir sessizlik vardı evde. Ve, odadaki tek ses Özgür'ün yatağa yaklaşan ayak sesleriydi. O kadar sessizdi ki ev, ayak sesleri yankılanıyordu. Ya da ben sadece delirmiştim.

Kalbimin atışlarını boğazımda hissettim. Hayır mutluluktan değil, korkudan atan, kafesinden kurtulmaya çalışan kuş gibi çırpınan kalbimdi.

Fırlatıldığım yatakta dirsekelrimin üstünde doğrulurkende aklımdaki, nasıl kurtulacağımdı.

Yutkunarak, titreyen bedenimin varlığını bir kez daha kendime hatırlattım. Neden bu kadar korkuyordum?

"Özgür!" Dedim kekeleyerek, ama beni dinleme zahmetine bile girmeden yüzüme sert bir tokat attı.

Yanağımda hissettiğim sızıyla sağa doğru hafifçe düştüm. Neden!?

Yüzüme gelen saçlarımın arasından ona doğru baktım. Elim sinir bozucu bir yavaşlıkla yanağımı bulduğunda, avuç içimin soğukluğu üşümeme sebep oldu.

Ona dair her şeyi öldürüryordu. Güzel!

O anda, Selim yani, Aden içeriye girdi. Bizi, bu halde görünce duraksadı. Sonra hızla Özgür'ün yanına gelip kulağına bir şeyler fısldadığında Özgür sinirle bana döndü.

"Bu işi nikahtan sonra, karım olduğunda devam ettireceğim, bebeğim." Dedikten sonra odadan sakince çıktı. Aden ve ben odada yanlız kaldığımızda, "O na ne söyledin?" Diye sordum. Yanıma gelip bana elini uzattı ve elini tutarak kalktım. "Reha'nın ağladığını." Dediğinde duraksadım.

Reha onun kızı değldi ve O, neden Reha ağladığı için beni sikme fırsatını bırakmıştı?

Yutkunarak Aden'e baktım. "Reha dışarıya çıkartıldı mı, Aden?"
"Evet, şu an *** yolunda. Uyuduğu için hiç bir sorun çıkmadı." Rahat bir nefes aldım. "Güzel!" Dediğimde, Aden bir elini omzuma koyup beni rahatlatmaya çalıştı. "Şimdi, sıra seni çıkarmakta."
Dediğinde kafamla onayladım.
Bu evde biraz daha durmak istemiyordum.

Yavaşça odadan çıkmak için kapıya yöneldim. "Kaç adam var?" Sorumla Aden kapıyı açtı. "Senden sonra güvenlik sistemini değiştirmişler, 68." Gözlerim şaşkınlıkla açılırken, Aden rolünü bozmadan koluma girdi.
"Peki evin nerelerindeler?"
"30 dışarda, ve her katta 10 koruma var." Dediğinde tek kaşımı kaldırdım. Geniş koridorda gördüğüm tekdüze korumalar vardı. Bizi duymasınlar diye sesimi alçalttım. "Geriye kalan 8'i?"
"Bilmiyorum. Özgür onlara ayrı bir güven duyuyor. Sanırım özel bir yeri koruyorlar." Dediğinde,
"Kasa gibi mi?" Diye sordum
"Olabilir!"
"Ya da sadece garajdalar." Kafamla onayladım.

Merdivenleri inerken geçtiğimiz koridorda 6 kişi saymam dışında bir sorun yoktu.
Ve indiğimiz katta da kimse yoktu.
"Aden?" Diye fısıldayarak ona döndüm.
"Bir şeyler yanlış!" Dediğinde, dışarıdan silah sesi geldi. Silah sesine alışık olsam da aniden duymanın verdi ürkeklikle geriye sıçradım.