Psikopat(+18)

8.sarı ışıklar.

Doktor tam bebeğin cinsiyetini söylerken lafını kestim.

"Doktor," dedim. "Kalbim çıkıcak susun!" Dememle Ayaz Kahkaha attı.
Bebeğin kalp sesleri hala odadaydı.

Doktorda, gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı.

"Doktor,"dedim tekrar. "Kağıda yazın! Söylemeyin sakın. Kalbime iner valla!"

Doktor kendini tutamayıp kıkırdadı.

Ayaza baktım. "Telefonu ver." Ellerimi ona uzatıp yavru kedi bakışı attım. Küfrederek verdi telefonu.

O küfür ederken doktor, küfrün nasıl bişey olduğu hakkında bahsettiğini duydum.

"Kahraman!" Dedim, telefondaki o hasret kaldığım yüzüne.

"Nasılsın?" Dedi.

"İyiyiz." Diyerek kıkırdadım.
"Ne zaman geliyorsun???" Heyecanla sorduğum soruya karşılık olarak yüzü düştü.

"Tamam o zaman. İşin bitince gel. Çok bekletme bizii!" Diye uyardım onu gülerek.

Bu halime kıkırdadı.
"Özgürden kurtulamaya çalışıyorum. Yakında gelicem."  Anlayışla başımı salladım. Göz devirip
"Bol şans"dedim.
"Gitmem gerek, miniğim. Görüşürüz."
Acılı bir tebessüm yaptım.

Telefon kapandı
"Görüşürüz." Diye fısıldadım.

Doktor karnımı bezle sildi.

Ardından tekrar odaya geçtik.

Doktor masasına oturup kağıda birşeyler yazdı.
"Cinsiyeti." Diyerek bana uzattığında kalbim durmak üzereydi.

"Ve," dedi doktor. Ayaza baktı.
"Yeşim hanımla, yalnız konuşmam gerek." Dedi.

Neden ki? O olmadan olmuyor mu?

Ayaz tam çıkıcakken.
"Olmaz!" Dedim. Ayaz durdu.
Derin bir nefes alıp bana döndü.
"Yeşim, o bir doktor." Dedi.
"Onlar da bir korumaydı!" Diyerek hızlı bir yanıt verdim. Ayaz bir an afalladığında doktora döndüm.
"Gitmesin!" Dedim.

"Sizinle özel olarak konuşmam gerekiyor ama." Diye itiraz ettiğinde biraz daha korktum.

Ayaz, derin bir nefes verip yanıma geldi.

Elimi tuttu. "Yengecik, kapıdayım. Birşey olursa bağır. Söz veriyorum geleceğim." Dedi.

Ya gelmezse! Ya bayılırsa! Ya ölürse!

Elimi bıraktı. Kapıyı açıp odadan çıktığında yutkundum.

Doktor bana döndü.
Gerildiğimi anlamıştı.
"Yeşim hanım, sırtınızı açar mısınız?"dediğinde oturduğum yerden hızla kalktım.

"Neden!?" Sesim düşündüğümden daha yüksek çıkmıştı.

"Karnınızda bir yara var. Sırtınıza doğru uzanıyor. Ciddiyetine bakacağım."dedi doktor. Sonra bıkkın bir nefes aldı.
"Evliyim. size dokunmak gibi bir niyetim yok." Dedi.

Onlar da evliydi.

Yutkundum.

Ama o bir doktordu.
İyileştirirdi.

İç çekip arkamı döndüm.

Bağırsam gelirdi.

Tişörtümü yavaşça kaldırdım.

Doktor şok olmuş gibi bir ifadeyle bana baktı.

"Ne oldu size!?" Dedi.

"Ne olmuş ki?" Dedim. Masadaki aynayı bana çevirdiğinde sırtımı gördüm.