Psikopat(+18)

30. 3 farklı bakış açısı, 3 farklı plan

1 yıl, 9 ay sonra.

Boks torbasına attığım sert yumrukla, sinirlerim biraz daha artıyordu. O pisliği hala bulamamıştım.
Ve kızım neredeyse iki yaşına girmişti. Onun ilk kelimelerini, ilk adımlarını göremeyeceksen, neden annesiydim ki!?

Onun dışında bu gün, DNA testi sonuçları açıklanacaktı. Fisun hanımın benim annem olma ihtimaline bakacaktım.
Gerçi annem olmasa bile bir önemi yoktu. Son bir yıldır bana destek oluyor, yanımdan hiç ayrılmayıp kızı gibi seviyordu. Kaybettiklerim arasında bir ışık gibi çıkmıştı karşıma.

O, benim annem olmasa bile önemli değildi çünkü, o çoktan benim ailem olmuştu.

Fisun anneyi, ilk tanıdığım gün eve getirmiştim. Bir çok kez yük olduğunu söyleyip gitmeye çalışmıştı, en sonunda izin vermeyeceğimi anladığında uyum sağladı.

Torbaya attığım son yumruktan sonra, ikizlerin yanına döndüm. Yine Gökçen'le uğraşıyorlardı.

Aden elini Gökçe'nin saçına dolamıştı.
Gökçen garibanı ise, Adnan onun elini tuttuğu için hareket edemiyordu.

Gökçen beni gördüğü gibi, derin bir nefes alarak, "patron yardım et!" Diye bağırdığında, Adnan'nın boşluğuna gelmiş olacak ki ellerini çekti.

Gökçen bunu fırsat bilerek dirseğini Aden'in yüzüne geçirdiğinde, Aden acıyla yere yapıştı.

"Allah belanı versin Adnan!" Diyerek ayağa kalkmaya çalıştı Aden. Ben gülerek onları izlerken, Gökçen onları öldürmesin diye araya girdim.

Ortamın havası sakinleşince bende odadan ayrılıp İrem'in yatak odasına ilerledim.

Kızda nasıl bir şey vardı bilmiyorum ama, kokusu Kaya'nın kokusu gibi beni rahatlatıyordu. Bir tek Kaya ve onunla rahat uyuyabilirdim. Hoş artık Kaya Özçelik, Yeşim Salkım için ölmüştü.

İrem tahmin ettiğim gibi odadaydı.
Yatakta yanına gelip uzandığımda bana uyum sağlayarak yanıma yatıp belimi sardı. Bende aynı şekilde beline doladım kollarımı.

Gözlerimi karanlığa bırakıp uykuya daldım.

-00.30- aynı gün Özgür.

Ellerim karşımdaki kadının bel boşluklarını bulduğunda onu, serçe kendime doğru çektim.
Bedenlerimizin çarpışma sesleri odayı doldururken, kadının inlemeleri dinmiyor, bana daha fazla zevk veriyordu.

Yatakta kadını, sırt üstü çevirip üzerine eğilerek dudaklarını öpmeye başladım. Ellerimdeki kelepçeyle bileklerini yatağa bağladığımda utançla bana baktı

Dudaklarından öpüp, güven verircesine gülümsediğimde derin bir nefes alıp, kendini bana bıraktı.

Kadının içinde git gellerim hızlanırken, kadının gözünden bir damla yaş düştü. En sonunda bittiğimde, onu yarım bir halde yatakta bırakıp odadan çıktım.

(Piç!)

-08.47-aynı gün

"ve, yedi cücenin en kıskancı, prensesi elde edememiş. Kıskançkıktan deliren cüce, en sonunda cadı ile anlaşma yapmış. Ve prensesi sonsuz bir uykuyla mühürlenmiş. Kıskanç cücenin son sözleri, "Prenses benim olmalıydı!" Olurken, prens çoktan sihirli bir öpücükle, prensesi kurtarmıştı. Kahramanına aşık olan prenses, cücenin varlığını bile unutup, mutlu bir hayat yaşamış." Ellerimi karşımdaki tatlı bebeğin saçlarına geçirdim. "Bayba piyenses nejen cuceyi sejmedi? (Baba prenses neden cüceyi seçmedi?)" Diyen minik Yeşim'le gözlerimi kitaptan ayırıp ona çevirdim. "Çünkü prenses sadece aptaldı, küçük velet." İşaret parmağımı burnuna dokundurduğumda kıkırdadı. "Ve sen asla, prensi seçmeyeceksin değil mi?" Diye sorduğumda. "Ajya! (Asla!)" Diye bağırdı. Gülerek saçlarını karıştırdım.
O da o sırada bana bir soru yöneltti. "Anne neyde?(Anne nerede?)" Gözlerim netleşirken sakinlikle Yeşim'e döndüm. Yeşim ise korkmuş olacak ki, yatakta geriye gidip yastığa bastırdı kendini. "Yakında gelecek." Dediğimde şaşkınlıkla yüzüme baktı.
"Deycekten mi!?(Gerçekten mi!?)" Kafamla onayaldım. Hem de bir daha gitmemek üzere.
Sevinçle yatakta zıpladı.