20. farklı açılar (+16)

1K 16 31
                                    

Vote ve Yorum unutmayın aşklarım 💋😘

Ceyda'dan

Oturduğum koltuktan başımı kaldırdım. "Ayaz. Ben-" dememe kalmadan Ayaz bağırarak, "tek görevin Özgür'ü izlemekti, Ceyda! Görev sırasında yakalanmak ne demek lan!?" Diyerek elini saçına geçirip diğer elini de beline attı.

"Ayaz, sakin ol!" Dedi Asya araya girerek. "Asya burada oyun oynamıyoruz!" Diye bağırdı Ayaz sinirle.

O karılarına bağırmazdı. Ama Yeşim de en az karıları kadar değerliydi onun için. Yeşim onun kahramanıydı, küçük bir çocuğun kahramanıydı Yeşim.

Asya, Ayaz'ın bağırmasıyla şaşkına döndü, ardından şaşkınlığını yüzünden silip kaşlarını çattı. Ayaz susarak Asya'nın yüzüne baktığında en sonunda, "eve git Asya. Bu konu seni ilgilendirmiyor." Dedi net bir sesle.

Asya sinirle çıktı odadan. Koridorda öfkeli sesinin yankılandığını duyuyordum.

Ayaz bana dönüp karşımdaki tekli koltuğa oturdu. Derin bir nefes aldı.

"Anladığım kadarıyla, Özgür seni suç üstü yakaladı, işkence etti, sonra da seni sokağa attı?" Kafamla onayladığımda derin bir nefes daha aldı. Nefes alırken gözlerini kapatmıştı. "Sana dokundu mu?" Diye sordu normal bir ses tonuyla.

Gözlerimi kaçırmadım. Kafamla reddettim.

Yalandı, özgür bana dokunmamış olabilir ama adamları, her bir noktama dokunmuştu.

Bu sefer rahat bir nefes aldığında bacak bacak üstüne attı.

"Bunun cezasını biliyorsun değil mi?" Diye sordu bıkkınca.

İnsanlara ceza vermekten nefret etse bile zorundaydı.
Aksi takdirde, herkes istediğini yapardı. Ve örgütün bir anlamı kalmazdı.

"8.5 ay önce yakalandın, ama bunu şimdi mi söylüyorsun?" Dediğinde yutkundum.

Ayaz bey, o gün yaptığım kazada beni tanımamıştı çünkü, kafamda peruk vardı.

"Ne yapacağımı bilemedim. Şehir dışında beş parasızdım, Ayaz bey." Dedim.

Kafasıyla onayladı. "Hiç gelmeye bilirdin. Böylelikle ceza da alamazdın." Bacaklarını ayırıp kol dirseklerini bacağına yasladı, ellerini önünde birleştirdi. Gözlerindeki keskin ifadeyle, "benden ne isteyeceksin?" Diye sordu. Yutkundum.

"Yeşim evden kaçtığında işkence gördüm demiştim." Kafasıyla onayladı, "devam et." Dedi.

"O gün hamile kaldım. O pislik çocuğumu aldı." Kaşları çatılırken, gözleri koyulaştı. "Sana dokunmadığını söyledin!" Diye söylendi, sesi bağırmamak için kısıktı. Ama bu bile ne kadar kızdığını açıkça gösteriyordu.

Ayaz bey, çalışanları ile ilgili çok hassastı. Belki de bu yüzden kaybeden taraf olabilirdi.

Bu sefer gözlerimi kaçırdım. "Özür dilerim." Dedim.

Derin bir nefes alırken gözlerini yumdu. "Tamam." Dedi, ben cümlemi bitirmeden.

"Efendi-"

"Çocuğu istemiyor musun?" Dedi tek kaşını kaldırarak.

Yutkundum.
"İstiyorum." Döküldü dudaklarımdan.
Her ne kadar, sevdiğim adama ait olmasa bile bir candı o.

Ayaz beyin telefonu çaldığında, hiç beklemeden açtı.

"Durum ne?" Diye sordu. Bir süre karşıyı dinledi.
"Tamam Kaya, İzmir'e bir kaç şey yollarım. Bir sorun var mı?" Karşıyı dinlerken kaşlarını çattı. Bana baktı.
"Tamam." Dedi keskin bir sesle. Telefonu kapatıp cebine attı.

Psikopat(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin