"โอยนัทตี้ แกจะโทรหาพระแสงอะไรนักหนาว่ะ พี่จะกินข้าว"
[ก็นัทตี้อยากคุยกับพี่เกล้านิคะ พี่กัปตันให้นัทคุยกับพี่เกล้าหน่อยยยยยน้าาา]
"อะไรของแกเนี้ย พี่กำลังจะซื้อข้าวเข้าใจไหม คนเขารอต่อแถวกันเป็นขบวนพาเลซแล้วเนี้ย แค่นี้ก่อนนะ"
[ถ้าพี่กัปตันวางนะ เค้าจะบอกแม่ให้หมดเลยว่าพี่ทำอะไรไว้บ้าง]
"จะซื้อไม่ซื้อ" ผมเงยหน้าขึ้นไปมองคนชายที่หน้าเป็นตูดเลยครับ พอผมหันขวับไปดูคนที่ต่อแถวข้างหลังผม นี่ยิ่งกว่าหน้ามันเหมือนจะเข้ามาต่อยผมตายคาที่ได้แล้ว
"เอ่อ เอาเล็กน้ำตกครับๆ" ผมก็ยิงฟันสู้ครับ5555ถึงมันจะไม่ได้ช่วยอะไรก็เหอะ
[พี่กัปตันนนนนนนนน]
"เห้ย นัทสัญญาณไม่ดีเลยว่ะ"
[มุขเก่ามากกกก ไม่ต้องมาเล่นมุขเลย]
"คือ..ขอกินข้าวก่อนนะเดี๋ยวพี่ให้คุยเลยนัท เดี๋ยวขอเบอร์ให้เลยไหม"
[ไม่เอาอา เขาเขินนนนนน โทรเบอร์เฮียเนี้ยแหละ]
ผมรีบจ่ายเงิน และรับถ้วยก๋วยเตี๋ยวมา เอาไหล่หนีบโทรศัพท์กับหู ท่าทางเหมือนคนพิการเลยครับตอนนี้ ผมรีบมานั่งที่โต๊ะของกลุ่มทันที
"ไอ้กัป_"
ผมยกมือขึ้นหมายจะให้ไอ้เซียหยุดพูด และมันก็ทำตามครับ
[พี่กัปตัน คือหลังจากนี้นัทก็ไม่ว่างแล้ว]
"นี่แกอยากจะคุยอะไรนักหนาว่ะ งั้นเอาเบอร์ไปเลยไหมจะได้ไปโทรหากันได้สะดวก"
[ก็บอกอยู่ว่าเขินอ่ะเขินเข้าใจไหม]
เอ่ออ และก็ตกเป็นภาระกูไงครับไอ้น้องสาว
"และพี่จะได้กินข้าวไหม คือหิวมาก"
[และเฮียจะให้เขาคุยกับพี่เกล้าหรือเปล่าล่ะ]
"เอออ วันนี้ยังไงก็ได้คุยแน่"
[สัญญาแล้วนะ]

YOU ARE READING
Is This Amour [ปล่อยให้ความรักนำทางเราไป](เถื่อน)
Non-Fictionเมื่อกัปตันหนุ่มหน้าตี๋หล่อฮอตประจำโรงเรียน ต้องมาทำหน้าที่ดำเนินเรื่อมการเปิดขมรมบาสให้เพื่อนในกลุ่ม โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า จะมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นมากมายหลังจากนี้ พบกับความวุ่นวายและเรื่องรักที่ไม่เข้าใครออกใครของเหล่าเด็กนักเรียนโรงเรียนสหที่แสน...