ตอนเช้าที่โรงเรียน
"เฮ้ย พวกมึง กูมาแล้วววววววววว เอ้ย นี่มันอะไรกัน" ผมที่วิ่งยิงเหล็กดัดมาแต่ไกลถึงกับต้องผงะ เมื่อเห็นสมาชิกในกลุ่มผมมันนัดรวมญาติกัน แหมจะไม่รวมญาติได้ไงล่ะ ก็ขนทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่มาทั้งโขยงแบบนี้
"เห้ย อะไรของมึงว่ะ ไอ้เซีย พวกมึง" ผมกวาดสายตามองกลุ่มผมทุกตัวพลางเดินเข้าไปหาใกล้ๆ
"เอ่า ก็เราหาคนเข้าชมรมอยู่ไม่ใช่อ่อวะ เนี่ยแหละ พวกกูหามาไดัแค่นี้ ไอ้พวกนี้มันก็อยากเล่นบาสอยู่แล้วด้วย"
เมื่อผมกะจำนวนคนที่กลุ่มของผมคัดเลือกและหามาได้ พระเจ้าช่วยกล้วยย่างมากๆครับ เพราะว่ามันเยอะมาก เยอะกว่าที่ไอ้เกล้ามันตั้งเกณฑ์ บรมโคตรเยอะ กูละซึ้งใจจริงๆ
"โห พวกมึง สุดยอดวะ" ผมไปมือไปตบกับมือของเซียแล้วก็เรียงตัวตบมือกันทั้งกลุ่ม ดูเหมือนกลุ่มผมมันจะเอาคนที่รูปร่างดีและก็ดูคล่องในการเล่นบาสครับ แต่ เอะ... ผมชะงักทันใดเมื่อเห็นใครบางคนแวบๆอยู่ข้างหลังกลุ่มคนที่คัดเลือกมา
"ไบรอัน!?"
"อ้าว กัปตัน" ไบรอันโบกมือหยอยๆให้ผม ข้างๆมันก็เป็นไปป์ ผมไม่แปลกใจหรอกครับ เพราะไอ้สองคนนี้มันก็ตัวติดกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
"มึงจะเข้าชมรมด้วยเหรอว่ะ และชมรมเก่ามึงอ่ะ" เออว่ะ คนพวกนี้มันไม่มีชมรมจะเข้ากันหรือไงวะ "ชมรมเก่าของเรามันไม่ดีอ่ะ ไม่ชอบ และเห็นชมรมกัปตันเปิดใหม่ด้วย และมีแต่เพื่อนสนิทๆกว่าทั้งนั้นเลยมาดข้าชมรมนี้แทนอ่ะ"
ปากมันก็พูด แต่สายตาก็เหลือบๆมองไปป์เป็นพักๆ แอแฮร่ แค่นี้กูก็รู้ละว่ามึงเข้าชมรมกูเพราะอะไรน่ะไบรอันอิ้อิ้ ผมรู้ครับว่ามันเป็นคู่จิ้นกันืมีแต่สาวๆกรี๊ดพวกมันสองคน แต่สุดท้ายผมก็หล่อกว่าฮ่า (วกเข้าตัวเองเหมือนเดิม-.-)
ESTÁS LEYENDO
Is This Amour [ปล่อยให้ความรักนำทางเราไป](เถื่อน)
No Ficciónเมื่อกัปตันหนุ่มหน้าตี๋หล่อฮอตประจำโรงเรียน ต้องมาทำหน้าที่ดำเนินเรื่อมการเปิดขมรมบาสให้เพื่อนในกลุ่ม โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า จะมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นมากมายหลังจากนี้ พบกับความวุ่นวายและเรื่องรักที่ไม่เข้าใครออกใครของเหล่าเด็กนักเรียนโรงเรียนสหที่แสน...