Let's talk about, 𝒄𝒓𝒊𝒎𝒆.

Κεφάλαιο 30: Μυλωνάς εναντίον παιδόφιλου.(3)

  Είδε τον Δημήτρη να κάθεται στο κυλικείο μαζί με τον μικρό Ορέστη πέρασε μέσα και γονάτισε μπροστά στο παιδί.
«Γεια, είμαι ο Πάρης. Εσύ πρέπει να είσαι ο Ορέστης.»
Το αγόρι κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.
«Είσαι ασφαλής τώρα. Τι λες; Πάμε στον μπαμπά σου; Σε περιμένει.» σηκώθηκε όρθιος και άπλωσε το χέρι του. Το αγοράκι τον κοίταξε και κράτησε σφιχτά το χέρι του.
«Είναι στην αίθουσα αναμονής.» τον ενημέρωσε ο Δημήτρης.

  Φτάνοντας στην αίθουσα ο μικρός Ορέστης άφησε το χέρι του Πάρη και έτρεξε στην αγκαλιά του πατέρα του που και αυτός με την σειρά του τον έσφιξε πάνω του.
«Είναι όλα εντάξει, Ορέστη. Ο μπαμπάς είναι εδώ αγόρι μου. Ο μπαμπάς είναι εδώ.» τον γέμισε με φιλιά «Σας ευχαριστώ πολύ.» είπε στον Πάρη.
«Θα θέλαμε ο Ορφέας αν θέλει να μπει στο δωμάτιο αναγνώρισης ύποπτων. Μπορεί να αναγνωρίσει κάποιον από αυτούς. Θα μας βοηθούσε στην έρευνα.» ζήτησε από τον άντρα ο Πάρης.
«Ναι φυσικά. Ο,τι χρειάζεται για να βρεθεί.» του απάντησε ο άντρας.

  «Αναγνωρίζεις κανέναν από αυτούς τους άντρες Ορφέα;» ήρεμα ρώτησε ο Δημήτρης. Ο Πάρης στεκόταν πίσω τους παρακολουθώντας την διαδικασία.
Το αγόρι κούνησε καταφατικά το κεφάλι του στην ερώτηση του Δημήτρη.
«Ποιόν αριθμό;» συνέχισε ο Δημήτρης.
Το αγόρι σήκωσε τον δείκτη του και έδειξε τον αριθμό δύο. Στον αριθμό αυτο ήταν ο Κίμωνας Φαζάκης.
«Το νούμερο δύο;»
«Ναι.» απάντησε χαμηλόφωνα στον Δημήτρη.
«Αυτός ήταν που απήγαγε εσένα και τον Λουκά;»
Αρνήθηκε κουνώντας το κεφάλι του.
«Ορφέα...» ο Δημήτρης γονάτισε φτάνοντας στο ύψος του «να θυμάσαι, εσύ μπορείς να τον δεις αυτός όχι. Το νούμερο δέκα έκανε κακό στον Λουκά;»
«Οχι, κύριε.» απάντησε και κοίταξε κάτω.
Ο Δημήτρης γύρισε το βλέμμα του δεξιά, πάνω στον Πάρη κουνώντας απογοητευμένος το κεφάλι του.
Ο Πάρης πέρασε τα χέρια του στα μαύρα του μαλλιά και βρήκε έξω. Ο Γρηγόρης πλησίασε κοντά του.
«Το DNA της βενζίνης εμφανίστηκε.»
«Αλήθεια;» εντυπωσιασμένος ρώτησε.
«Ναι.» του έδωσε τον φάκελο «Η Μυρτώ και εγώ εντοπίσαμε την βενζίνη σ ένα βενζινάδικο κοντά στο σπίτι του Φαζάκη.»
Ο Πάρης φόρεσε τα γυαλιά του και άνοιξε τον φάκελο.
«Το βενζινάδικο είχε κάμερες ασφαλείας. Τον είδαν να γεμίζει το βράδυ της πυρκαγιάς οπότε κοίταξα τις ηλεκτρονικές αποδείξεις. Όλες τους. Ο Κίμωνας Φαζάκης αγόρασε δεκαέξι λίτρα.»
«Και...;» ρώτησε ο Πάρης κοιτάζοντας στιγμιαία τον άντρα.
«Το αυτοκίνητό του χωράει δεκατέσσερα λίτρα. Οπότε, που έβαλε τα άλλα δύο;»
«Σ ένα μπιτόνι;»
«Και όλα αυτά τα πλήρωσε με αυτή την πιστωτική.» έδωσε στον Πάρη το μικρό πλαστικό σακουλάκι με την πιστωτική στο εσωτερικό της «Δεν είναι το ίδιο με τα χρήματα.» ολοκλήρωσε την πρότασή του.
«Έκανες καλή δουλειά. Σ ευχαριστώ Γρηγόρη.» είπε και έφυγε.