Let's talk about, 𝒄𝒓𝒊𝒎𝒆.

Κεφάλαιο 10: Χαρούμενα γενέθλια κύριε Μυλωνά.(2)

Έφτιαξε το σακάκι του και προχώρησε με την Μυρτώ δίπλα του έξω από το δικαστήριο. Πλησίασαν κοντά στον αστυνομικό που ήταν με γυρισμένη την πλάτη.
<<Με συγχωρείτε.>> του είπε ο Πάρης και ο αστυνομικός γύρισε να τον κοιτάξει πίνοντας καφέ από το πλαστικό ποτήρι << ο αστυνομικός Γιαννιάς;>> τον ρώτησε.
<<Ναι.>> του απάντησε ο άντρας.
<<Με λένε Πάρη Μυλωνά, αυτή εδώ είναι η Μυρτώ Νικολάου...>> έδειξε με τον αντίχειρα του την Μυρτώ πίσω του <<από το εγκληματολογικό. Μου επιτρέπεται να σας ρωτήσω πόσες κλήσεις για παράβαση ταχύτητας δίνεται καθημερινά;>>
<<Και τι δουλειά έχεις στην δουλειά μου;>> τον ρώτησε ο αστυνομικός παίρνοντας μια αμυντική στάση απέναντί του.
<<Δώσατε κλήση σε τρείς ανθρώπους και βρέθηκαν νεκροί.>> του εξήγησε.
<<Και νομίζεις ότι είχα κάποια σχέση;>>

Ο Πάρης δεν του απάντησε και σήκωσε το φρύδι του.
<<Είμαι καλός αστυνομικός, υπηρετώ το επάγγελμά μου και στα ρεπό μου πηγαίνω σε δίκες.>>
<<Δίκες για παράβαση ταχύτητας;>> τον ρώτησε η Μυρτώ στηρίζοντας τα γυαλιά ηλίου στο κεφάλι της.
<<Ναι, μερικές φορές κάποιοι φτάνουν μέχρι τη δίκη και παλεύω με νύχια και με δόντια.>> απάντησε στην Μυρτώ.
<<Στο δικαστήριο;->> ρώτησε ο Πάρης.
<<Ναι. Το πρωί αντιμετώπισα μια τέτοια πρόκληση.>>
<<Ο δικαστής είναι πάντα ο ιδιος;>> ο Πάρης κοίταξε στιγμιαία την Μυρτώ.
<<Όχι, είναι τρεις δικαστές για τέτοια θέματα. Σε λίγο αρχίζει η συνεδρίαση γιατί δεν πάτε να ενοχλήσετε εκείνους;>> τους ρώτησε.
Ο Πάρης με την Μυρτώ κοιτάχτηκαν και χωρίς να του απαντήσουν ανέβηκαν τα σκαλιά μπαίνοντας μέσα στο δικαστήριο.

Κάθισαν στις τελευταίες θέσεις και περίμεναν να αρχίσει η δική.
<<Όλοι όρθιοι. Προεδρεύει ο αξιότιμος Γρηγόρης Ευθυμίου.>> φώναξε ένας αστυνομικός και όλοι οι άνθρωποι στην αίθουσα σηκώθηκαν.
Ο πρόεδρος εμφανίστηκε, ο Πάρης πάγωσε και έμεινε να τον κοιτάζει. Δεν είχε καμία αμφιβολία ο δικαστής Ευθυμίου και ο Μάνος Σταματίου ήταν το ίδιο πρόσωπο που ουκ ολίγες φορές ο Πάρης είχε συναντήσει στο παρελθόν χωρίς βέβαια να καταφέρει να τον φυλακίσει, γιατί τα στοιχεία δεν τον βοηθούσαν. Ο δικαστής τον κοίταξε για λίγο και μετά γύρισε στα χαρτιά του.
<<Μπορείτε να καθίσετε.>> τους φώναξε ο δικαστής.
Η Μυρτώ απ την άλλη κοιτούσε μια τον Πάρη και μια τον δικαστή ήταν μπερδεμένη μα πιο πολύ δεν πίστευε αυτό που έβλεπε μπροστά της.
Κάθισαν όλοι, εκτός από τον Πάρη που στεκόταν κοιτάζοντας τον δικαστή.
<<Πάρη...;>> του ψιθύρισε η Μυρτώ.