Let's talk about, 𝒄𝒓𝒊𝒎𝒆.

Κεφάλαιο 35: Καζίνο.

Κατέβηκε την σκάλα και περιεργάστηκε με το βλέμμα του το καζίνο γύρω του.
«Πόσα πτώματα μετράμε;» ρώτησε τον Δημήτρη ακολουθώντας το βήμα του.
«Πέντε φύλακες, τρείς πολίτες και ένας κακός νεκρός. Ένοπλοι άρπαξαν πολλά λεφτά απ' τα τραπέζια.» ο Δημήτρης του έδειχνε τα στρογγυλά τραπέζια ντυμένα με τσόχα αριστερά τους.
«Κινούμενα μετρητά.» σχολίασε ο Πάρης.
«Σε ώρα αιχμής της βάρδιας. Τρείς γυναίκες, οργανωμένες και γεροδεμένες.»
«Μικροαπατεωνία Δημήτρη.»
Ο Δημήτρης γέλασε «Μικροαπατεωνία...; Πήραν διακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ.»
«Ναι είναι ψίχουλα για ένα καζίνο σαν κι αυτό.» ανέβηκε τα σκαλιά πλησιάζοντας στο πτώμα με το μπλε παλτό «Οι ταμίες και μόνο έχουν πάνω από ένα εκατομμύριο σε ψιλά.»
«Μικροαπατεώνισες ή όχι, αυτές οι κυρίες είναι επικίνδυνες.»
Ο Πάρης γονάτισε δίπλα απ' το πτώμα «Επικίνδυνες; Ναι. Κυρίες...;» τράβηξε την περούκα από το πτώμα «Οχι.» γέλασε.

  Στάθηκαν στο μπαρ, κάθησε στο σκαμπό δίπλα απ' τον Δημήτρη.
«Ακριβώς όπως στη Θεσσαλονίκη, πριν ένα μήνα στο καζίνο. Άντρες ντυμένοι γυναίκες, τα διέλυσαν όλα και έφυγαν.» είπε ο Δημήτρης «Η θεωρία μου είναι ότι σίγουρα εκείνο ήταν εξάσκηση.»
«Όσο περισσότερο εξασκείσαι...»
«Τι σκατά πάει λάθος με τον κόσμο;» ένας άντρας κοντά στα πενήντα τους διέκοψε «Έχει τρελαθεί. Κινδυνεύω που απλά έρχομαι στην δουλειά. Αναπολώ τις μέρες της μαφίας. Τότε δεν θα γινόταν κάτι τέτοιο. Και αν γινόταν; Τα καθάρματα θα πέθαιναν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.»
«Πάρτε μια βαθιά ανάσα και πείτε μας τι έγινε.» ο Δημήτρης άνοιξε το μικρό μπλοκ.
«Είμαι υπεύθυνος εδώ. Μόλις είχαμε μεταφέρει τα λεφτά. Και μπαμ! Τότε έπεσε ο πολυέλαιος. Ακούστηκε σαν έκρηξη. Έπεσα στα γόνατα για να καλυφθώ.»
«Κάτι άλλο;»
«Ναι προσευχόμουν να μην ρίχνουν.»
«Σας ευχαριστούμε πολύ. Μην ξεχάσετε να δώσετε κατάθεση πριν φύγετε.»
Ο άντρας κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. Ο Πάρης δεν μίλησε σε όλη την διάρκεια της συζήτησης, η δουλειά του δεν ήταν να μιλάει η δουλειά του ήταν να παρατηρεί πράγμα που έκανε.
«Αυτό δεν ήταν βοηθητικό.»
«Κι όμως ήταν.» απάντησε ο Πάρης «Έχουμε κάτι να ξεκινήσουμε.» έβλεπε τον κατεστραμμένο πολυέλαιο μπροστά του «Ο πολυέλαιος έπεσε, αποσπώντας την προσοχή των φυλάκων ήταν οι εύκολοι στόχοι. Οι ληστές- ένοπλοι παίρνουν τα λεφτά και φεύγουν.» σήκωσε την παλάμη του δείχνοντας την έξοδο.
«Εύκολη διαφυγή.»
«Στην μια πλευρά υπήρχε το χάος. Οπότε τα χρήματα πήραν προς την άλλη.» ολοκλήρωσε την σκέψη του και κοίταξε τον Δημήτρη.
«Πρίν έρθεις μίλησα με δεκαεπτά ανθρώπους. Ούτε δύο δεν λένε τα ίδια.»
«Κάποτε ένας καθηγητής έκανε ένα πείραμα. Είπαν σε φοιτητές να μετρήσουν πόσες πάσες θα γίνουν σ έναν αγώνα μπάσκετ. Στην διάρκεια του αγώνα, κάποιος ντυμένος γορίλας διέσχισε το γήπεδο. Μετά τον αγώνα ρώτησαν τους φοιτητές αν είδαν τον γορίλα. Οι μισοί απάντησαν "Ποιόν γορίλα;"»
«Εκπληκτικό Πάρη. Αν δω κάποιον γορίλα, θα τον συλλάβω. Η Μυρτώ που είναι;»
«Ανέλαβε με την Κατερίνα μια άλλη υπόθεση.»
«Σας είχα συνηθίσει μαζί, για αυτό ρώτησα μου φάνηκε περίεργο.»
«Καιρός είναι για μερικές αλλαγές.»  απάντησε χαμογελαστός.