Κεφάλαιο 34: Πόνταρε στον Μυλωνά.(2)

115 37 29
                                    

Κατέβηκε γρήγορα την σκάλα και έφτασε έξω από το νεκροτομείο, ο Αντώνης έκλεινε την πόρτα.
«Θέλω να δω το πτώμα ξανά.» πλησιάζοντας είπε.
«Το πήραν πριν έξι ώρες.»
«Το τελικό πόρισμα;» φόρεσε τα γυαλιά του.
«Αύριο. Αλλά τίποτα δεν υποστηρίζει ότι ο Πετρίδης έπαθε ηλεκτροπληξία.»
«Γιατρέ, σε παρακαλώ...»
«Θέλεις να δεις τις σημειώσεις μου;»
Ο Πάρης κούνησε καταφατικά το κεφάλι του, ο Αντώνης ξεκλείδωσε την πόρτα και μπήκαν στο νεκροτομείο. Άνοιξε τον υπολογιστή και ο Πάρης κάθησε στο σκαμπό δίπλα του.
«Τι βρήκες; Μην μου πεις μόνο τα παράξενα αλλά και τα κοινά.»
Ο Αντώνης άνοιξε τον φάκελο μπροστά του αλλάζοντας τις σελίδες.
«Τα ποσοστά τροπονίνης* ήταν αυξημένα.» του απάντησε.
«Αυξάνονται μετά από ινιδισμό*, όπως στο ηλεκτροσόκ σωστά;»
«Τροπονίνη βρίσκουμε και σε θύματα καρδιακών προσβολών χωρίς να έχει γίνει ηλεκτροσόκ.»
«Βοήθησέ με λίγο, Αντώνη.»
«Το θύμα είχε υψηλή συγκέντρωση σιδήρου στο αίμα, έξι με επτά φορές παραπάνω από το κανονικό.»
«Ήταν επικίνδυνο;» ρώτησε κοιτάζοντας τα χαρτιά μπροστά του.
«Όχι.» απάντησε ο Αντώνης.
«Τι άλλο;»
«Κάτι κοινό, όπως ζήτησες. Το δέρμα ήταν ωχρό.»
«Μεταθανάτια ανοξία;» απόρησε και έφτιαξε τα γυαλιά του.
«Η επιδερμίδα του ήταν κίτρινη και τώρα και όταν ζούσε.»
«Τα γεννητικά του όργανα;»
«Τι πράγμα;» ο Αντώνης τον κοίταξε «Εντάξει, θα σε βοηθήσω.» έβαλε το χέρι του στο μέτωπο «Εμ... Δεν θυμάμαι. Εννοώ ότι η γενετική μπορεί να γίνει ενδιαφέρουσα και μ αρέσει να παρατηρώ κάποια στοιχεία αλλά δεν έδωσα προσοχή στα γεννητικά όργανα.»
Ο Πάρης χαμογέλασε «Ευχαριστώ γιατρέ.» τον χτύπησε απαλά στο ώμο και βγήκε έξω.

Γυρνούσε στο γραφείο του, είδε μέσα στον μικρό χώρο που έχουν για ξεκούραση την Μυρτώ, τον Νίκο και τον Γρηγόρη να κάθονται στο μεγάλο τραπέζι και να τρώνε τα σνακ τους. Μπήκε μέσα και τους κοίταξε με απορία.
«Τι κάνετε εδώ;» τους ρώτησε σμίγοντας τα φρύδια του.
«Περιμένουμε καινούργια υπόθεση.» ανέμελη απάντησε η Μυρτώ τρώγοντας το μήλο που κρατούσε.
«Καινούργια υπόθεση;» απόρησε κοιτάζοντάς την.
Η Μυρτώ σήκωσε τα χέρια της «Μάθαμε ότι ο διευθυντής σταμάτησε την έρευνα.» του εξήγησε.
«Δεν σας είπα εγώ ότι σταμάτησε η έρευνα, σωστά;» ρώτησε βάζοντας τα χέρια στο στήθος του.
«Νομίζω ότι κάτι καίγεται στο εργαστήριο.» ο Γρηγόρης σηκώθηκε «Πολύ θα ήθελα να τα λέγαμε αλλά...» έφυγε με γρήγορο βήμα.
«Γρηγόρη...» ο άντρας σταμάτησε και γύρισε στο μέρος του Πάρη «Ελπίζω αυτό που έφτιαξες να μην είναι από το σταυρόλεξό μου.» του έδειξε την σαΐτα. Ο Γρηγόρης άπλωσε το χέρι του δίνοντάς την στον Πάρη και βγήκε έξω.
Γύρισε το κορμί του προς τους υπόλοιπους.
«Τι έγινε με το καρφί στη σόλα του Πετρίδη; Έχουμε αποτυπώματα;» ρώτησε την Μυρτώ.
«Όχι, δεν πήρα.» του απάντησε.
«Επεξεργάσου το καρφί σε παρακαλώ, πάρε και την Κατερίνα μαζί σου. Αν απομονώσετε αποτύπωμα...»
«Θα το συγκρίνουμε με του Αθανασίου.» συμπλήρωσε την σκέψη του.
«Πάρη, κάτι άλλο;» τον ρώτησε η Κατερίνα.
«Ναι, ελέγξτε τον κόφτη, θέλω να ξέρω αν χρησιμοποιήθηκε για να κοπεί η γείωση.»
Η Κατερίνα κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και οι δύο γυναίκες βγήκαν έξω.
«Εσύ μαζί μου.» έκανε νόημα στον Νίκο να σηκωθεί «Συγγνώμη που σε διέκοψα από το σνακ σου.» είπε και χαμογέλασε.

Let's talk about, 𝒄𝒓𝒊𝒎𝒆.Where stories live. Discover now