Κεφάλαιο 2: Το βουβάλι.

709 108 130
                                    

Έστριψε στον δρόμο και άκουσε τις σειρήνες των περιπολικών. Είδε το ασθενοφόρο και πάρκαρε το τζιπ δίπλα του. Κατέβηκε, έφτιαξε το σακάκι του και πλησίασε κοντά στον αστυνομικό παρατηρώντας δεξιά του την μονοκατοικία.
<<Καλησπέρα.>> έδωσε το χέρι του στον ντετέκτιβ και πέρασε κάτω από την κίτρινη κορδέλα της αστυνομίας.
<<Ο τύπος θα μαζευτεί γι αυτό εδώ.>> σχολίασε ο ντετέκτιβ όσο πλησίαζαν στο σπίτι.
<<Άλλαξε ο αριθμός από την ώρα που μου τηλεφώνησες;>> τον ρώτησε χωρίς να τον κοιτάει. Εξέταζε με το βλέμμα του τον χώρο γύρω του.
<<Τέσσερις νεκροί. Η μητέρα, ο πατέρας και οι δύο γιοί. Οι αδερφές ήταν πιο τυχερές.>> ξεκίνησε να του εξηγεί ο ντετέκτιβ <<Η νεαρή κόρη...>> του έδειξε την κοπέλα λίγα μέτρα μακριά που της έπαιρνε κατάθεση ένας αστυνομικός, ο Πάρης την κοίταξε στιγμιαία <<άκουσε θόρυβο και κρύφτηκε στην ντουλάπα. Φώναξε τους γείτονες στο τέλος. Η μικρή είναι εκεί.>> του έδειξε το μικρό ξανθό κοριτσάκι, το είχαν τυλιγμένο με το μπουφάν κάποιου αστυνομικού και καθόταν στην θέση του οδηγού με την πόρτα του περιπολικού ανοιχτή. Η μικρή του θύμιζε την Λίνζι "Να θυμηθώ να καλέσω την Χόλι." είπε στον εαυτό του. <<Δεν μπορεί να σκότωσαν τον πατέρα χωρίς βοήθεια.>> τελείωσε την πρότασή του ο ντετέκτιβ.

Είδε έναν άντρα να βγαίνει γρήγορα από το σπίτι και να σκύβει κάνοντας εμετό πάνω απ τους χαμηλούς θάμνους του σπιτιού.
<<Τι έχουν οι άντρες σου;>> τον ρώτησε, γυρίζοντας το σώμα του προς το μέρος του.
<<Ήταν μέσα.>> του απάντησε ο ντετέκτιβ και έφυγε.

Ο Πάρης κοίταξε την είσοδο του σπιτιού, ξεφύσηξε. Έξω από την πόρτα είδε έναν αστυνομικό να στέκεται.
<<Εσύ...>> τον έδειξε με τον δείκτη του <<έρχεσαι μέσα μαζί μου.>> σταμάτησε στην ανοιχτή εξώπορτα <<Άφησε τον εξοπλισμό σου.>> του είπε. Έπιασε από τα χέρια του αστυνομικού δεξιά του έναν φάκελο και έβαλε την υπογραφή του. Έδωσε πίσω τον φάκελο και έβγαλε από την τσέπη του ένα ζευγάρι λατέξ γάντια <<Φόρεσε αυτά.>> έδωσε τα γάντια στον αστυνομικό πίσω του <<Θα κάνω προκαταρκτική εργασία. Εσύ θέλω να κρατάς σημειώσεις.>> εξήγησε στον αστυνομικό όσο φορούσε γάντια.
<<Εντάξει κύριε.>> χαμηλόφωνα είπε ο αστυνομικός.

Άναψε τον φακό του και προχώρησε στο εσωτερικό του σπιτιού. Δεξιά του είδε ένα ράφι με τρόπαια και ακριβώς πάνω απ το ράφι διάφορες φωτογραφίες της οικογένειας. Μια απ αυτές ήταν στραβή, ο αστυνομικός πήγε να την ισιώσει.
<<Μην το αγγίζεις αυτό!>> φώναξε στον άντρα <<Θέλω τα πάντα στην θέση τους.>> τον επέπληξε. Συνέχισε ανεβαίνοντας την ξύλινη σκάλα, όσο εξέταζε τον χώρο γύρω του.

Let's talk about, 𝒄𝒓𝒊𝒎𝒆.Where stories live. Discover now