Είχε αναμμένο το bluelight και ερευνούσε τα ρούχα της έφηβης κόρης στο γραφείο του. Ο Νίκος σκόνταψε στην βιβλιοθήκη του γραφείου του.
<<Διάολε!>> μουρμούρισε εκνευρισμένος.
<<Εσύ είσαι Νίκο;>> προσπαθώντας να κρύψει το γέλιο του ρώτησε.
<<Να ενημερώνεις όταν θα έχεις κλειστά τα φώτα.>> του παραπονέθηκε κρατώντας τον χτυπημένο πόδι του.
<<Δουλεύεις για την ΔΕΗ τώρα;>> τον ρώτησε, χωρίς να πάρει το βλέμμα του απ την έρευνα των ρούχων.
<<Θυμάσαι εκείνα τα ίχνη από λάστιχο που βρήκα στο γρασίδι;>> τον ρώτησε ο Νίκος και ο Πάρης σήκωσε τον δείκτη του κάνοντάς του νόημα να συνεχίσει <<Είναι ενός σκούτερ μάρκας Honda του '95.>> είπε ο άντρας.
<<Αυτό είναι καλό.>> του απάντησε πιάνοντας τον μεγεθυντικό φακό απ το συρτάρι του γραφείου του.
<<Το έλεγξα. Ένα παιδί τέσσερα τετράγωνα πιο κάτω έχει μια τέτοια μηχανή.>>
<<Αυτό είναι πάρα πολύ καλό.>> συνέχισε, στον ίδιο τόνο ο Πάρης.
<<Μάλλον διαλεύκανα την υπόθεση και αυτό που μου δίνεις είναι ένα "αυτο είναι καλό";>>
<<Αν σκότωναν την οικογένειά σου δεν θα κοίταζες αν ζουν;>> σοβαρά τον ρώτησε, κοιτάζοντας τον.
<<Ναι.>> του απάντησε ο Νίκος.
<<Δεν υπάρχει ούτε ίχνος αίματος στα ρούχα της κοπέλας. Ούτε ένα μικρό σημαδάκι.>> του εξήγησε και άναψε τα φώτα.Κρέμασε το σακάκι του στον ώμο και προχωρούσε στον διάδρομο. Μπροστά του είδε τον επόπτη της πρωινής βάρδιας.
<<Κύριε Γεωργίου...>> τον χαιρέτησε και συνέχισε τον δρόμο του.
<<Μόλις έκλεισα με τον διευθυντή, θέλει αποτελέσματα.>> του είπε ο άντρας σταματώντας απέναντί του.
<<Να πάει στα στοιχήματα αθλημάτων. Η Σάκκαρη είναι καλή απ ότι έχω ακούσει.>> του είπε σοβαρά ο Πάρης.
<<Ήρθε η ώρα να πάει η ομάδα μου.>> ο Γεωργίου τον κοίταξε.
<<Ομάδα...;>> απόρησε ο Πάρης <<Δεν είναι ανταγωνισμός εδώ.>>
<<Είναι. Και η ομάδα μου συνήθως κερδίζει.>>
<<Αλήθεια;>> παραξενεύτηκε ο Πάρης σμίγοντας τα φρύδια του <<Δεν σας κερδίσαμε πέρσυ στο μπάσκετ;>> τον ρώτησε και χαμογέλασε.
<<Μπορείς να αστειεύεσαι. Κινδυνεύει η θέση σου.>>
Κούνησε το κεφάλι του και προχώρησε γελώντας. Σταμάτησε και γύρισε στο μέρος του Γεωργίου.
<<Νομίζω πως ήταν 121-79.>> συμπλήρωσε ο Πάρης.
<<Τα αποτελέσματα μετράνε. Αν δεν τα έχεις εσύ, θα τα έχω εγώ.>> του είπε όσο ο Πάρης απομακρυνόταν από κοντά του χωρίς να του δίνει σημασία.Η ομάδα του είχε μαζευτεί στο στρογγυλό τραπέζι, βολεύτηκε καλύτερα στην θέση του όσο τσιμπολογούσε -ανόρεχτα- τις πατάτες από το χάρτινο κουτί, ενώ παράλληλα διάβαζε τον φάκελο της υπόθεσης.
Η Μυρτώ άνοιξε την πόρτα <<Γεια σας...>> τους είπε και κάθησε στην κενή καρέκλα δίπλα του <<Έμαθα ότι έχετε έναν ύποπτο.>> συνέχισε και πήρε απ τις πατάτες του Πάρη.
<<Τέσσερις έχουμε μόνο απ τα λάστιχά μου. Το ανθρωποκτονιών τους μαζεύει.>> απάντησε ο Νίκος και σηκώθηκε όρθιος, πηγαίνοντας προς την καφετιέρα.
<<Η Άννα...>> έφτιαξε τα γυαλιά του <<βγαίνει με αλέκιαστες πιτζάμες, χωρίς ίχνος αίματος.>>
<<Πώς το εξηγεί αυτό;>> τον ρώτησε η Μυρτώ, όσο ο Πάρης της έδινε το πιάτο με το μπέργκερ της.
<<Δεν κλέβουμε το φαγητό του αφεντικού.>> της ψιθύρισε και η Μυρτώ κρυφογέλασε.
<<Θα την ρωτήσουμε.>> της απάντησε η Κατερίνα <<Νίκο τι βρήκες γι αυτά που μαζέψαμε πίσω απ το σπίτι;>>
YOU ARE READING
Let's talk about, 𝒄𝒓𝒊𝒎𝒆.
AdventureΟ Πάρης Μυλωνάς είναι ένας γεμάτο μυστήριο σαραντάρης άντρας. Δεν λέει πολλά και δεν υποθέτει τίποτα. Είναι προϊστάμενος του Εγκληματολογικού εργαστηρίου, λατρεύει την νύχτα άλλωστε γι αυτό και δουλεύει μόνο την νύχτα και τον Sinatra. Του αρέσει να...