Love Cafe Series: My Great Wife

Chapter Sixteen*

Chapter Sixteen*

[ANDREI's POV]
"I.. I love you Andrei."

Napatulala ako sa narinig ko. 'Yung buong sistema ko, parang huminto. Hindi makapaniwala sa narinig. Is this a dream? Please. Huwag naman sana. I don't want this reality to be a dream.

Kung nanaginip lang ako. Huwag na lang. Mas gugustuhin ko pang maging totoo ito kaysa naman sa isang panaginip na kapag nagising ka, wala na. Hindi pala totoo.

Kaya sana..

Totoo ito at hindi isang panaginip lang.

"Mahal na kita Andrei."

Shit. Nasampal ko pa ang sarili ko para magising. At shit lang, masakit nga. Ibig sabihin totoo ito.

"Huy! Ano ka ba? Baliw ka ba? Bakit sinasampal mo ang sarili mo hah?!" Hinawakan niya ang pisngi ko habang ako, nakatitig lang sa nag-aalala niyang mukha.

"I.. I.. thought I would never hear you say that to me." Naiiyak ako. Siguro sobrang masaya ako. I really felt like crying. I know that crying doesn't suit me. Takte, ang laki ko na tapos iiyak ako. But whatever, masaya ako.

She finally response to my feelings though I didn't even confessed myself.

"Tiff.. Mahal mo na ako?"

Once more, I want to hear you saying I love you to me. Once more, I want to see those eyes full of love for me.

Please.

Isa pa.

Pinunasan niya ang pisngu ko na nabasa ng luha. "Mahal kita."

Isang ngiti ang pinakawalan ko. Totoo ito at hindi panaginip lang. Mahal niya talaga ako. Mahal niya ako. Sinabi niya mismo. Nanggaling mismo sa labi niya. Mahal niya ako.

Niyakap ko siya. "You don't know how much it made me happy. For years, I waited for this moment." I cup her face. "I love you too Tiffany. I love you so much."

She smiles.

Ah. I can't take it anymore.

Unti-unti kong nilapit ang mukha ko sa kaniya. I want to kiss her. She close her eyes as I get closer. I can almost hear my heart or is it her heart, thumping so loud.

I kiss her first in her cheek. She open her eyes. I smile. "I love you my wife." I whisper as my lips touched hers.

Her lips taste like candy. So sweet. Ah. I can get addicted to this all my life. I can do this forever.

"Andrei..Ohh." she let out a cute little moan.

Arrgh. Shit! She's so cute!

Tinigil ko ang paghalik sa kaniya. Hinawakan siya sa balikat. "Tiffany.. Ahm.. My little Andrei's up." Nahihiya ko pang sabi. Ewan ko ba? Ngayon pa ako nahiya e mahal na namin ang isa't isa.

"Ahmm.. What should we do about it?" She aks, seducing me with those seductive eyes.

"Yeah. Got it! Sa kwarto tayo!" Binuhat ko siya.

"Andrei!"

"Mahaba pa ang araw.. Kaya natin 'to!" I grin at her and she just giggle.

Aba! Mukhang magkakaroon na din ako ng junior ah! Hahaha.

~~~•~~~

Dinner's ready! Haha. Sinabawang gulay na may karne at Ginisang ampalaya. Oh diba? Ang sarap kahit alam kong hindi. Hindi naman ako ganun kagaling sa kusina.

Sa pera pwede pa.

Pero okay lang 'yan, may asawa naman akong nagluluto at maghahain sa akin e.

"Andrei, oh." Inabot ni Tiffany sa akin ang platong nilagyan niya ng kanin at ulam.