SU YÜZÜNE ÇIKAN GERÇEKLER

59 21 11
                                    

Gece odasına girip kapıyı kilitlediğinde çoktan pişman olmuştum. Söylemek istemem dahi bir hataydı. Defalarca kez kapıya tıklasam da kapıyı açmadı. Uyanıktı biliyordum ama kapıyı açmak istemiyordu. Onu anlayabiliyordum. Vazgeçtim gidip masaya oturdum. Nefes almakta zorlanıyordum. Üstüme montumu alıp kapının önüne gittim Gece ile diktiğimiz o ağacın yanına oturdum. Ağaç aynı yerdeydi ama bu sefer her şey farklıydı çünkü o annem değildi. Yıllarca konuştuğum kadın annem değildi. O yoktu ve ben bir daha onu göremeyecektim. Gece Alev teyzeyi görmek isteyecek miydi? Ben onların yüzüne nasıl bakacaktım? Titriyordum ama bunun sebebi hava değildi. Saat çok geçti etraf karanlıktı ama mezarlığa gitmek istiyordum. Annemin daha doğrusu üvey annemin mezarına gitmek istiyordum. Karanlıkta hiç korkmadan kimsenin olmadığı sokaklardan mezarlığa gidiyordum. Burayı ezbere biliyordum. Çocukluğumdan beri buradaydım. Mezara girdiğimde içim ürperdi. Karanlıkta mezarlığa gelmek hiç iyi bir fikir değildi. Annemin mezarına çok az kalmıştı ki babamın sesini duydum. "Öğrendi kızımız olmadığını öğrendi. Yıllar boyunca sakladık ama o yıllar sonra tesadüfen öğrendi." Yaklaşmadım. Ağlıyordu gidip sarılamadım. O benim babam değildi ama benim babam kimdi? Yaşıyor muydu? Annem yaşıyor muydu yoksa o da üvey annem gibi ölmüş müydü? Babam arkasını döndüğünde beni gördü biliyordum ama yanına gidemedim. Konuşmak istemiyordum onu görmek bile istemiyordum ama bilmek istiyordum? Benim ailem kimdi? "Ayris." İsmimi duymak bile acı veriyordu. Küçükken ne zaman bir şeye üzülsem babama sarılırdım ama şimdi ne kadar yaşasa da sarılabileceğim bir babam yoktu benim. Bir anda sarıldı bana. Yıllardır hiç sarılmamıştı. Onu yıllardır görmemiştim belki beni hiç merak etmemişti ama yine de sarıldı bana. Ben sarılamadım. "Git. Annemle konuşmak istiyorum." Dedim ama ayakta zor duruyordum. Gitti hiçbir şey demeden gitti ama bende orada duramadım. Gece'nin yanına gidemedim. Çocukluğum geçtiği o eve gittim. Bir battaniye aldım ve kanepeye uzandım. Uykum yoktu. Hala titriyordum. Her şey üst üste gelmiş gibiydi ve bildiğim tek şey en kısa sürede buradan gideceğimdi.

V.E. -TAMAMLANDI-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin