Konumdaki lunapark çocukluğumun geçtiği evime çok yakın olan olunaparktı. Aklıma gördüğüm o rüya geldi ölmüş annemin yanında olan o bebekacaba kayıp kardeş miydi? Acaba onu bulmuşlar mıydı? Bu düşünceyi hemen unuttumçünkü annemi ve babamı tanıyordum. Bulmuş olsalardı o dönem haberlere çıkmışolan olayı bilir ve çocuğu ailesine verirlerdi. Bu olay bütün uykumukaçırmıştı. Saat çok geç olmuştu ve uyumam gerekiyordu. Odama gidip kendimiuykunun kollarına bıraktım. Uyumam uzunsürdü ama sabah kendimi dinç hissediyordum. Kendime bir omlet hazırladım.Omletimi yedikten sonra ise hemen lunaparka doğru yola çıktım. Yol azaldıkçadaha çok geriliyordum. O kızı tanıyor olabilirdim. O kız bir arkadaşım olabilirdi ki bu onun için çok üzücü bir durum olurdu. Yıllardır anne ve baba dediği insanların annesi ve babası olmadığını öğrenmek o kişiyi çok üzerdi.
Artık yollar tanıdık gelmeye başlamıştı.Çocukken her zaman geldiğim lunaparka 5 dakikalık yolum kalmıştı ve yaklaştıkçakorkuyordum. Yol sonunda bittiğinde lunaparkın birazcık ötesinde durdum.Arabama yaslandığımda annemle buraya geldiğimiz günler aklıma geldi. Şimdideetrafta birçok aile vardı. Burası bazı insanlara mutluluk verse bile bazılarınaçok büyük bir keder vermişti. Arabama yeniden binip ilk olarak çocukluğumungeçtiği o eve gittim. İçeri girdiğimde içerisi çok tozluydu. Her şey aynıçocukluğumdaki gibiydi. Kendimi koltuğa attığımda karşıdaki cama bakıyordum.Rüyamda içeriye baktığım o camdan dışarıyı izliyordum. Koltukların ve eşyalarınüzerlerindeki örtüleri kaldırdım. Hızlıca etrafı biraz temizleyip evimize yakınolan o markete gittim. Yemek için birkaç şey aldım. Burası çok değişmişti. Evedönmeden önce annemi ziyaret etmek için mezarlığa uğramaya karar verdim.Babamla annemin ölümünden sonra çok konuşmamıştım. Zaten annemin ölümündenyaklaşık 2 ay sonra başka biriyle evlenmişti. Başka bir kızı daha vardı.Annemin mezarının üstünde papatyalar vardı. Babam almıştı biliyordum çünküannem ölmeden 15 gün önce yani sevgililer gününde babam anneme bir demet papatyaalmıştı. Annemin en sevdiği çiçek papatyaydı. Orada çok fazla duramadım. Evegeri dönerken babamı gördüm yanında 14 yaşındaki kızı vardı onunda elindentutuyordu. Kendimi hatırladım ama o beni görmedi. Görmesini de istemezdim. Eve geldiğimde yiyecek bir şeyler yapıp yedim. Sonra ise işimin başına oturdum. Adamların kaldıkları ev lunaparka çok yakındı. Yarın giderim diye düşündüm çünkü kendimi çok halsiz hissediyordum. Evde kalmak istemiyordum ama ne yapacağımı da bilmiyordum. Kapı çaldı babam olduğunu düşünüp korktum onunla yüzleşmek istemiyordum. Kapıyı açtığımda geceyle karşılaştım. Gece boynuma sarıldığında buraya ne kadar uzun bir zamandır gelmediğimi bir daha fark ettim. Onu çok özlemiştim.
"Babanın geldiğini sandım ama baban buraya daha hiç uğramadı."
"Bir dava için geldim" dedim.
"Evi temizlemişsin anlaşılan erken gelmişsinniye bize uğramadın? Yardım ederdim hem seni çok özledim. Burada kalmakistemiyorsan bizim eve gel hem annem seni gördüğüne çok mutlu olur." Dedi.
Gece'nin babası o yedi yaşındayken ölmüştü. Gece ile annemin cenazesinde tanışmıştık ve o gün her zaman beraber olacağımıza söz vermiştik. Annesi çok tatlı bir kadındı.
"Aslına bakarsan gerçekten burada kalmak istemem." Dediğimde hemen koluma girdi.
"Montunu al gel daha konuşacağımız çok şey var. Davayı anlatırsın. Buradan gittiğinden beri neler yaptığını anlatırsın. Sonrada Tür kahvesi içer fal bakarız." Dediğinde gözlerim dolmuştu. Kendimi uzun zamandır birinin yanında bu kadar iyi hissetmemiştim. Uzun zamandır kimseyle konuşmamıştım. İtiraz etmedim onu dinledim.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
V.E. -TAMAMLANDI-
Mystery / ThrillerÜnlü moda şirketinin sahibi Sinem Doğru ve Tarık Doğru'nun kızları Vera Doğru ve Elzem Doğru kaçırılır. Elzem Doğru bulunur ancak Vera Doğru bulunamaz. Ailesi kardeşini bulamayacaklarını düşünüp vazgeçse bile Elzem Doğru vazgeçmez. Yıllar sonra kard...