"PAPATYALARA BENZEYEN BİRİNİN GÜLÜŞLERİ GÜNEŞ OLUR. TIPKI SENİN GİBİ.
..."
İleride piknik yapan 3 çocuk vardı. Yaklaştım. Üçünü de tanıyordum. Alpay, ben ve Gece hava kararmıştı ama umurumuzda değildi. Beraberdik korkmuyordu. "Yıldızlara bakın çok güzeller. Babamda o yıldızlardan birinde beni izliyor mudur Ayris?" "İzliyordur bence ama annem bana küsmüştür demi? Nede olsa babam başka biriyle evlendi ve ben artık babamla konuşmuyorum." Alpay konuşmalarımızı duymuyordu. Uzaktaydı. "Küsmemiştir anneler kızlarına küsmezler ki." Dediğinde hayır anlamında başımı sallamıştım. Rüya değildi. Hatırlıyordum. Gece ile yıldızları seyrettiğimiz o günü çok iyi hatırlıyorum. "Küsmüştür. Annelerde küserler Gece ama Alev teyze seni sevdiği için küsmüyor. Annem beni sevse beni bırakmazdı ki Gece. O beni sevmiyor."
Uyanmıştım. O günü hatırlıyordum. Gece ile yıldızları seyredip ağlamıştık çünkü bana göre annem, ona göre ise babası oradaydı.
Gece'yi şimdiden özlemiştim. Telefonumu aldığımda Alpay mesaj atmıştı. "Günaydınnn." Bu mesaj ondan beklenmeyecek bir mesajdı. "Günaydınnn." Yazdım onu taklit ederek. Sonra Gece'ye mesaj attım. "Bugün günlerden cumartesi keşke bugün gelseydin. Yarını bekleyecek sabrım kalmadı artık. Bir an önce gelmeliydi çünkü ben bir yere ait değildim bir evim yoktu ama Gece benim evimdi. Tam telefonu bırakıp mutfağa gidecekken Gece mesajıma cevap verdi. "Ben de tam bunu düşünüyordum. En geç bir saate yola çıkacağım." "Tamam. Bekliyorum bana haber ver." Artık bugün moralimi kimse bozamazdı. Alpay'a mesaj attım. "Alpayy Gece bugün yola çıkacakmış. Haber veriyim dedim." Hemen mutfağa gittim. Ne yiyeceğimi bilmiyordum. İşe dönmem gerekiyordu, Elzem ile görüşmem gerekiyordu ama şuan hiç biri önemli değildi. Gece geliyordu. Kulaklığımı taktım ve kendime bir sandviç hazırlamaya başladım. Şarkı dinlemek huzur veriyordu. Sandviçimi hazırlayıp masaya oturdum.
Sandviçimi yedikten sonra üstümü değiştirmek için odama gidiyordum ki kapı çaldı. Kapının önünde bir kurye vardı. Kuryenin elinde ise bir papatya demeti. Kuryeden çiçeği aldım. Kurye gittikten sonra masaya geri oturduk. Üstünde bir not vardı.
Dün ki mutluluğundan sonra senin gibi güzel bir kadının daha fazla gülmesi gerektiğini düşündüm. Sana layık değiller ama umarım çiçeklerini beğenirsin. ALPAY
Yüzümdeki gülümsemeye hiç alışkın değildim. Şu iki günde güldüğüm kadar uzun zamandır gülmemiştim. O biliyordu. O beni nasıl mutlu edeceğini çok iyi biliyordu. Hemen telefonumu aldım ve ona bir mesaj attım. "Teşekkür ederim. Çiçeklerimi çok beğendim." Anında cevap verdi. "Beğenmene sevindim. Yüzünü güldürebildiysem ne mutlu bana." Gerçekten çok kibardı. Hayatımda tanıdığım en kibar insan bile olabilirdi. "Her şeyi anladım da evimi nasıl buldun?" "Ben bir askerim Ayris. Nerede olduğunu öğrenmek istedim. Aynı zamanda sürpriz yapmak istemiştim." "Sürprizlere bayıldığımı biliyorsun. Bu sürprize de bayıldım." "İşte bu sana daha çok sürpriz yapmam için bir işaret." Diyecek söz bile bırakmamıştı bana. "Bugün Gece gelince buluşalım mı?" "Olur. Haber verirsiniz gelip alırım sizi." "Tamamm."
Üstümü değiştiriyordum ama hala gülüyordum. Üstümü değiştirip çantamı aldıktan sonra tam evden çıkacakken çiçeklerimi suya koymadığımı fark ettim. Dolapta yıllardır boş olan bir vazom vardı. İçine su doldurdum ve çiçekleri koydum. Vazoyu ise oturma odamın ortasındaki masaya koydum.
Araba binip. Markete doğru yola çıktım. Radyo açıktı.
ATE- Diğer Yarım çalıyordu. Bense şarkıyı söylüyordum. Tam o sırada Gece mesaj attı saat 15.43'tü.
Yola çıkarken haber vermeyi unutmuşum. En geç 45 dakikaya oradayım. Beni şehir merkezinden alır mısın?" "Gelince haber ver. Seni alırım eve gider eşyalarını bırakır üstümüzü değiştiririz. Dışarı çıkacağız seni biriyle tanıştıracağım." "Kiminle?" cevap vermedim. "Ayris cevap ver. Beni çıldırtma." "Bir arkadaşımla." "Kimmiş o arkadaş çok merak ettim." "Et. Nede olsa tanışacaksın." Cevap vermedi sadece mesajı beğendi. Bu onun trip atma şekliydi. Alpay'ı söylemediğim için trip atıyordu. Arabamı marketin önünde bir yere çektim.
Marketten beraber yiyeceğimiz bir şeyler aldım. Gece'yi beklerken biraz dolaşayım diye düşündüm ve bir mağazaya girdim. Bir bijuteriye bir kolye gözüme çarptı. Ucunda lale olan bir kolye o kadar güzeldi ki gözlerimi kolyeden alamıyordum. Kolyeyi aldım ve çıktım. Geceyi bekleyene kadar bir parka oturdum. Aklıma babamla vedalaştığım gün geldi. Gece mesaj attı. Olduğu yere çok yakındım. Biraz yürüdüğümde onu gördüm. Adımlarımı hızlandırdım. Beni gördüğünde bana doğru yürüdü. Öyle bir sarılmıştık ki sanki birbirimizi yıllardır görmüyorduk. Aradan günler geçse de ben onu çok özlemiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
V.E. -TAMAMLANDI-
Mystery / ThrillerÜnlü moda şirketinin sahibi Sinem Doğru ve Tarık Doğru'nun kızları Vera Doğru ve Elzem Doğru kaçırılır. Elzem Doğru bulunur ancak Vera Doğru bulunamaz. Ailesi kardeşini bulamayacaklarını düşünüp vazgeçse bile Elzem Doğru vazgeçmez. Yıllar sonra kard...