V.E. -TAMAMLANDI-

GÖKYÜZÜ VE YILDIZLAR

DEĞİŞMEM

GÜLÜŞÜNÜ

TÜM

DÜNYA

BENİM

OLSA DA

(BIRAKMA KENDİNİ/KAAN BOŞNAK)

"Hadi geç kalıyoruz gidelim."

Dediğimde bir yandan da hiç gitmek istemiyordum. Arabanın ön koltuğuna oturduğumda Gece ve Oğuz arkaya oturdular. Gerçekten yakışıyorlardı ve hepsinden önemlisi Oğuz'a bakarken Gece'nin gözlerinin içi gülüyordu. Alpay radyodan bir şarkı açtı.

AH O GÜZEL GÖZLERİN

DÖNDÜRÜYOR BAŞIMI

LÜTFEN SENİ İZLERKEN

HOR GÖR BU TELAŞIMI

TUT ELİMDEN GİDELİM

BU ŞEHİRDE HUZUR YOK

SICAK ŞARAP İÇELİM

NE DE OLSA VAKİT ÇOK

Ben şarkıyı söylerken Alpay gülerek bana bakıyordu.

"Bugün çok mutlu ve enerjik gibisin."

Dediğimde gülerek cevap verdi.

"Senin gibi birinin yanında insan nasıl somurtabilir ki?"

Dediğinde Oğuz arkadan cevap verdi.

"Biz somurtkan, sıkıcı mıydık? Alınmaya başlıyorum. Atlas'a söyleyeceğim bu sözlerini."

Dediğinde Alpay gülüyordu.

"Atlas ne yapacakta Atlas'a söylüyorsun?"

"Bilmem kızar belki ya da ikimiz beraber seni dışlarız. Madem bizsiz daha mutlu daha enerjiksin operasyona da Ayris ile git."

Dediğinde hepimiz gülmüştük.

Salonun önüne geldiğimizde durduk. Ceketimi arabada bırakma kararı almıştım. Ceketimi çıkarıp indiğimde Alpay arabayı park etmek için gittiğinde Oğuz bana bakıyordu.

"Sırf dövme canını acıttı diye dövmeciyi öldürebilecek bir adamla sevgiliyken bu biraz cesaret isterdi ama yapmışsın."

Dediğinde güldüm.

"Hiç de bile Alpay gayet kibar bir insan."

"Ne demezsin?"

"Bunu Alpay'a söylesem mi?"

"Ne kadar kibar bir adam olduğunu bir daha anlayalım diye mi?"

Dediğinde güldüm.

"Geliyor."

Arkamı döndüğümde Alpay'ı gördüm. Oda dövmeyi görmüş olacak ki olduğu yerde durmuştu.

"Ayris."

Dediğinde susmuştu ve gözleri dolu gibiydi. Yakınımda değildi anlayamıyordum ama sanki her an ağlayabilecekmiş gibiydi. Yanıma yaklaştığında elini omzuma doğru uzattı.

"Ayris"

Dediğinde sözünü kestim.

"Nasıl olmuş?"

Diye sorduğumda cevap bile vermeden bana sarıldığında yüzünü görebiliyordum. Gözleri doluydu ama gözlerinde mutlu olduğunu kanıtlayan o bakışları vardı.

"Çok güzel olmuş."

Dediğinde ise sanki zar zor konuşuyordu.

"Kalbimin atışı işte tam şuan kilometrelerce öteden duyulabilir."