"Gece'yi nereden tanıyorsun ve biz nereden tanışıyoruz?" "Dinlemiyorsun ki anlatayım." dediğinde duraksadı. "Anlat ama çok vaktim yok." Dedim zamanım vardı ama kim olduğunu çok merak ediyordum. "Çocukluğundan beri pek değişmemişsin. Hatırlıyor musun bilmem ama Gecelerin evinin yakınında bir ev vardı. Hatırlamıyor musun? Bir çocuk vardı orada. Biz yakın arkadaştık hatırlaman lazım." Dediğinde hatırlıyordum çünkü gerçekten yakındık ve şu anda çok utanmıştım. "Utanma dedi. Kimse hatırlamaz beni çok değiştim o zamandan beri." Aslında haklıydı. "Sen o zamanlar benden kısaydın." Dediğimde güldüm. O da gülüyordu. "Haklısın. Hem senden çok kısaydım. Gece nerede? O da geldi mi buraya?" dediğinde başımı hayır anlamında salladım. "Hala Alev teyze ile o ama yakın zamanda yanıma geleceğini söyledi." "En kısa zamanda gelir umarım. Sen neler yapıyorsun?" "Avukatım. Şu anda bir dava üzerinde çalışıyorum. Bizim orada geçen bir olay üzerinde çalışıyorum hatta daha bugün geldim. Gece'nin yanındaydım. Sen neler yapıyorsun?" "Askerim ben ama kitapta yazıyorum hatta bir kitabımı yakın bir zamanda bastırmak istiyorum." Dediğinde şaşırmıştım işte ön yargı tamamen buydu. Tipine ve dövmelerine göre yargılamıştım onu ve bu çok kötü hissetmeme sebep oldu.
"Dövmelerini nerede yaptırdın?" Bir dövme yaptırmak istiyordum. "Kendim yapıyorum. Dövme mi yaptıracaksın?" "Evet." Dedim telefonuma mesaj gelmişti Gece mesaj atmıştı.
Annemle konuştum pazar günü yola çıkıp yanına geleceğim. Arayı açmak istemedim hem yanında olmak istiyorum.
Gece
"Gelişini büyük bir sabırsızlıkla bekliyorum. Şimdiden sana anlatacağım çok şey var." Mesajına cevap verdikten sonra Alpay'a baktım gerçekten çok değişmişti ve adının ve soyadının hakkını kesinlikle veriyordu. "Gece pazar günü buraya gelecekmiş mesaj attı." Bugün günlerden perşembeydi. "Geleceğine sevindim. Ne dövmesi yaptıracaksın?" "Bilmiyorum ama anlamı olan bir şey olsun istiyorum." Dedim ve saate baktım. Zaman çok hızlı geçiyordu saat 17.24'dü. "Eve gitmem lazım ama Gece gelince mutlaka görüşelim." "Görüşelim ama haberleşmemiz lazım telefon numaranı alabilir miyim?" Dediğinde telefonuna numaramı girdim. Arabama bindiğimde mesaj geldi. "Ben Alpay." Hemen numarayı kaydettim. Hem onu tanımadığım için hem de onu dış görünüşüne göre yargılandığım için utanıyordum ama gerçekten çok değişmişti. Soyadının hakkını tamamıyla veriyordu Alpay ASİL.
Bir marketten içecek ve yiyecek bir şeyler aldım. Bol bol çikolata aldım. Çikolatalara bayılırdım. Anılarım geldi aklıma. Evimize yakın bir göl vardı. Ben, Alpay ve Gece o gölde toplanır piknikler yapardık. Ben bol bol çikolata getirirdim. Alpay ve Gece de benim gibi çikolataya bayılırlardı. Gece onu gördüğünde çok mutlu olacaktı ama bence o da başta tanımayacaktı çünkü Alpay baştan aşağı değişmişti. Marketten çıktım ve doğrudan eve gittim. Televizyonun karşısına geçtim ve bir dizi açtım. Dizi bir yaz dizisiydi. Saat 18.07'di.
Biraz dizi izledikten sonra ise bilgisayarım açtım. Ailelerimizin bizi bulduğu yılki kayıp ilanlarına bakmaya başladım. Gecenin veya benim hakkımda kayıp ilanı varsa diye. İkimizin çocukluk fotoğrafı bende vardı. Kayıp ilanlarının biri dikkatimi çekti. Bu Doğru ailesi tarafından yayınlanan kayıp ilanıydı. Bir fotoğraf yoktu. Elzem'e mesaj attım. "Acaba ailenin elinde Vera'ya ait bir çocukluk fotoğrafı var mı?" Umarım vardır diye düşündüm çünkü bir çocukluk fotoğrafı çok işime yarardı Fotoğraflı olan kayıp ilanlarına baktım ama ikimiz hakkında hiçbir ilan yoktu. İlanların çoğu 4-5 yaşlarında oyunlarda kaybolan çocuklardı. Bir bildirim geldi. Elzem mesajıma cevap talimatı. "Maalesef ki Vera'nın ve benim tüm çocukluk fotoğraflarımız eski evimizde yanmış ama yine de sorarım." Bu mesaj moralimi çok bozmuştu. "O sene yapılan kayıp ilanlarına bakıyordum. Fotoğraf çok işime yarardı. Malum orada tanıdığım çok kişi var. Yine de soracağın için teşekkür ederim." Bilgisayarımı kapattım. Ne olursa olsun bir fotoğraf bulabileceğini ümit ettim. Yatağıma uzandığımda evime dönmenin mutluluğunu yaşadığım. Göz kapaklarım kapanmaya başlarken aklıma gördüğüm rüya geldi. Gece ile lunaparkta olan rüya. O lunapark pek çok şey barındırıyordu. Kayıp bir çocuğun hikayesine kadar. O kızı bulacaktım. O yıl doğan herkese DNA testi yapacaktım ama yine de o kızı bulacaktım. Gece'yi düşündüm gerçek ailesi kimdi acaba? Kendi ailemi bu kadar merak etmiyordum? Belki de korkuyordum. 3 gün sonra Gece'nin geleceğini düşündüm ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
V.E. -TAMAMLANDI-
Mystery / ThrillerÜnlü moda şirketinin sahibi Sinem Doğru ve Tarık Doğru'nun kızları Vera Doğru ve Elzem Doğru kaçırılır. Elzem Doğru bulunur ancak Vera Doğru bulunamaz. Ailesi kardeşini bulamayacaklarını düşünüp vazgeçse bile Elzem Doğru vazgeçmez. Yıllar sonra kard...